16 januari, 20 km, Sluis Nieuwvlietbad, bewolkt, droog 6 graden

Ken je het Kustpad al? Echt een pareltje. Starten in Sluis in het uiterste zuidwesten van Nederland en dan langs de kust helemaal naar het noorden. Wij gaan 4 dagen op pad, Zeeuws-Vlaanderen, Walcheren, Noord Beveland en wandelen tot Neeltje Jans.

Vandaag gingen we met de auto naar Vlissingen, laten de auto daar staan en gaan met de bus naar Sluis. Daar start onze wandeling.

In Sluis vinden we zomaar een café open, we worden van harte uitgenodigd om binnen te komen. Voor een dagje hebben ze toestemming van de burgemeester.

Daarna lopen we helemaal over de buitenwallen van Sluis. Een verdedigingswerk van oorspronkelijk de 14e eeuw.. De wallen waar we nu over lopen dateren van de 17e eeuw en bieden een uitzicht over Sluis en de wateren die eromheen liggen

Daarna lopen we door de polders naar Retranchement. Het pad loopt langs de Belgische grens en kent nog grenspalen. De route wordt over de mooiste wandelpaden geleid. Prachtig hoe de knotwilgen zijn winterse vormen laten zien. In Retranchement vinden we zelfs een picknicktafel. Het is overal zeer rustig.

Na Retranchement komen we bij het Zwin aan. Mijn Zeeuwse hart gaat harder kloppen. Het voelt altijd nog als thuiskomen. Bij het Zwin komt zout water het land instromen, met typische zoutminnende planten, zoals het paars bloeiende lamsoor. In de winter ziet het er bruin uit. Rest overweldigende vlakten, met plassen die door het getij ontstaan.

We kiezen bij Cadzand even voor het strand. We willen toch echt het zand onder onze schoenen voelen. Het loopt zwaar en na een km of 3 gaan we weer landinwaarts.

Het natuurgebied de Verdronken Zwarte Polder is het volgende pareltje langs de Zeeuws-Vlaamsche kust. In de Middeleeuwen was het een geul die in verbinding stond met het Zwin. Eerst ingepolderd, later bij een stormvloed is het overstroomd en is het een nieuw natuurgebied. Een slufter, met kreken en begroeide schorren.

We logeren in Nieuwvlietbad, een hotel direct aan zee. Een prima plek na 20 km wandelen. We kwamen rond 16.30 uur aan. We werden er zeer gastvrij ontvangen. Het etappe drankje was verdiend.

17 januari, 24 km, Nieuwvlietbad Zoutelande zonnig 8 graden

Een droom dag! Midden in de winter, zon, een aangename temperatuur, zand, zee duinen. Wat wil je nog meer? Vandaag liepen we van Nieuwvlietbad in Zeeuws-Vlaanderen naar Zoutelande op het schiereiland Walcheren.

Na een goed verzorgd ontbijt bij het Fletcher hotel gingen we op pad. De zon was net op, de kleuren van de duinen zijn goud in plaats van bruin. Een nieuwe dag lacht ons tegemoet. Wat een verschil met de grijze dag van gisteren en dat nog wel op “blue monday”. Voor ons werd de zwaarste maandag een stralend blauwe maandag.

Het verrassende van de kust van Zeeuws-Vlaanderen zijn de prachtige natuurgebieden vlak naast de duinen. De route gaat dan even van de kust af en vlak na Nieuwvlietbad gaan we door de Kleine Polder . Kreken, watertjes en een heus trekpontje. De Kleine Polder hoort bij de Catspolders. De polder werd in 1613 herdijkt.

We gaan terug naar zee. Het zijn hoge trappen die ons naar het pad bovenop het duin brengen. We hebben het warm in de zon met onze winterjassen aan.

Al van verre zie je de vuurtoren van Nieuwesluis. Zwart met wit. Toen ik jong was😉, lag die vuurtoren boven op de dijk. We gingen er graag heen op de fiets vanaf Breskens. De Deltawerken zijn achter de rug en hebben hier gezorgd voor metershogere dijken.

Het is 10 km naar de boot en we halen net de boot van 11.15 uur. Een goed moment om uit te rusten. De auto’s staan in Vlissingen, we kunnen wat bagage uit de rugzakken halen. Vanavond worden de auto’s opgehaald. Daarna lopen we naar het centrum van Vlissingen.

We hebben een pauze bij de oude gevangenis, waar we koffie en wat lekkers “to go” konden krijgen. Het was ons super terras, een bankje in de zon, of gewoon op de grond. Zo is het ook goed.

De hele hoge duinen komen na Vlissingen. De laagstaande zon, tegenlicht, de hoogteverschillen. Niet vergeten even om te kijken, het is hier wonderschoon.

We gaan even van de zee af en lopen door het bos bij Klein Valkenisse. Om weer terug naar zee te gaan beklimmen we een zeer hoge trap, 119 treden. Dat valt niet mee na meer dan 20 km. Ook daar hebben we veel hoogteverschillen.

Het allerlaatste stuk wandelen we over het strand. Inmiddels is het rond 16 uur. De zon zakt al wat verder en geeft gouden kleuren op het water.

Met dank aan Piet, hij had nog energie om naar de zonsondergang te gaan kijken. Ons hotel (hotel Valkenisse in Zoutelande) ligt net naast de duinen, midden in het centrum. Een mooi afscheid van de dag.

 

18 januari 21 km, mistig 4 graden, van Zoutelande naar Oostkapelle

“Het is altijd weer” is mijn motto en vandaag hebben we een derde soort weer ervaren. De eerste dag zwaar bewolkt, gisteren zonnig en vandaag dichte mist.

Dat was deze ochtend handig. De route loopt niet ver van ons hotel af en zo liepen we naar de dijk toe. We hebben de auto’s al op het eindpunt Oostkapelle staan, zodat we vanavond zo in de auto kunnen stappen.

Ook na Zoutelande loopt er een prachtig pad door de duinen. We horen de golven en zien alleen het helmgras. Het doet wat met me, geen vergezichten vandaag, we hebben het geluid van onze voetstappen, de fijne gesprekken. Met wat hoogteverschillen leggen we de eerste km af.

Dan lopen we langs de Westkapelse Kreek en Westkapelle. Hier kunnen we bij de bakker koffie kopen. Doen ze alleen voor wandelaars en “buutenlanders”. Wij zijn er blij mee. Vanaf Westkapelle gaan we door de polder en langs kreken. Dat is zo speciaal, we zien bijna niets en horen het geluid van de wulp. Een mooi moment. En ook even later horen we het geklak van paardenhoeven. Populair in Zeeland is het Koetsje rieen.

We gaan terug naar de duinen en beklimmen een immense trap. We voelen het in onze benen. De spieren hebben ook gisteren hard moeten werken.

We lopen ongeveer 3 km hoog over de duinen naar Domburg. Zouden we hier een restaurant open treffen voor “koffie to go”? Jazeker wel! We konden er ook heerlijke erwtensoep kopen en op het randje van het terras zitten. Er zijn wel enkele toeristen in Domburg, maar het is toch erg rustig.

Na Domburg gaan we door een bosgebied van Mantelinge, Hoogduin en Zonneveld. De bomen voelen ook hier een beetje mysterieus. Een leuke afwisseling vandaag.

De zon doet echt zijn best om erdoor te komen. Net als we bij kasteel Westhove zijn, zien we de zon, echt heel even. Onze route gemarkeerd met rood/wit, het kasteel gespiegeld in het water. Met dank aan Joepke voor de mooie foto.

Ook in de mist willen we onze wandeldag graag afsluiten over het strand. Piet rent bijna naar het water….de zee….nog even genieten van de golven, die we nu wel kunnen zien. Ook zien we de strandloper. Een typische strandvogel. Razendsnel op en neer lopen en af en toe een schelpje omdraaien

Deze 3e dag zit er weer op. Een mistige dag met veel afwisseling. We hebben er van genoten.

19 januari, 19 km, bewolkt, droog van Oostkapelle naar Neeltje Jans

Het zit er op. Onze 4 dagen kustpad hebben we afgerond. Het mooie Zeeuws-Vlaanderen en Walcheren langs de kust en afgewisseld met natuurgebieden aan de andere kant van de duinen. We startten deze ochtend vanaf Oostkapelle.

Het eerste deel was door de bossen, later door de duinen naar het strand. Wat je misschien niet verwacht als je de naam “kustpad” hoort is de vele afwisseling.

In het bos moesten we extra goed opletten. De bewegwijzering was alleen te zien met hele kleine stickertjes bij de gele pijlen van het wandelroute netwerk. Ik denk hooguit 5 bij 5.

Voor de laatste keer van ons Kustpad naar het strand. Ook deze ochtend is het erg rustig. Het strand is nu een noordstrand en is met laag water erg breed, het heet daar ook “Breezand”. Altijd oppassen dat je niet op een zandplaat loopt en niet meer terug kunt. Ook nu moesten we al een heel klein stukje door het water.

Het blijft altijd mooi. Patronen op het strand. Golfjes in het zand, nog zonder voetstappen. De immense vlakten en het geluid van de golven die over het strand spoelen.

De route wijst echt bij deze trap naar rechts. Was het een storm die de trap en een deel van de duinen heeft weggeslagen of gewoon werkzaamheden? We gaan maar niet omhoog en kiezen een stukje verder een pad, dat later weer op de route aansluit.

De route naar Neeltje Jans is over een geasfalteerde weg rechtdoor over de Oosterschelde kering. We vinden een plekje uit de wind voor onze lunch. Het is vandaag een koude wind. We hebben daardoor een korte pauze. Daarna lopen we direct door. Alles is nog gesloten. Het voelt als de laatste loodjes

Ja….en waar kun je een wandeling in Zeeland het beste mee afsluiten….een visje bij restaurant/viswinkel “Proef Zeeland”. Maar ook om onze 4 dagen af te sluiten voor we naar huis gaan. Terugkijkend op veel gezelligheid, humor, en ook vriendschap. Er voor elkaar zijn, delen en ontvangen. Door de inspanning en elkaar voelen we ons volledig ontspannen. Tot een volgende keer.