18 april, 20 km, half bewolkt 14 graden van Sluis naar Nieuwvlietbad

Op ontdekking in Nederland, bracht me naar de Lange Afstand wandeling Kustpad. En wat is dan mooier om in mijn “eigen” Zeeuws Vlaanderen te starten. Een thuiskomen voor mij.

Om 7.45 uur waren Elly en John al bij mijn huis. Met 2 auto’s gaan we naar Vlissingen om de boot van 9.45 van Vlissingen naar Breskens te halen.

Een kunstenaar heeft hier de affiches voor de mondkapjes ontworpen. Je ziet hier de Walcherse klederdracht afgebeeld. Herkenbaar voor mij, omdat mijn ouders uit Zuid Beveland komen

In Breskens staat de bus naar Brugge te wachten, die ons via Schoondijke en Oostburg naar Sluis brengt. Het is er rustig en we lopen over de vestings werken rond Sluis. De historie van Sluis is verbonden met Napoleon. Die heeft een strategische waterverbinding van Brugge naar Sluis laten graven. Voorheen Napoleon kanaal, nu Damse Vaart.

We zien vele ooievaars. Hier in Sluis zelfs op de stoep in het centrum.

We vervolgen onze weg naar een eveneens historisch stadje Retranchement. Prachtig aangelegde wandelpaden, door mooie natuur.

We werden vandaag vergezeld door Marjo die in Terneuzen woont. Voor haar een nieuwe uitdaging om een keer 20 km te lopen. Op tijd nemen we een pauze, een beetje uit de wind, heerlijk. De wijdsheid van de Zeeuwse polder voor ons. Bijna 360 graden om ons heen kunnen kijken. Voor ons Brabanders echt uniek.

Vroeger was hier de grens met België. Die is nu een stukje naar het westen verlegd. Retranchement lag eerst op de grens.

Het Zwin is een natuurgebied. Een grote zee arm, Die met stormvloed onder water loopt. Bij laag water kun je over het strand van Cadzand naar België lopen.

Beeld bij de haven van Cadzand. Deze is wel heel aardig…….

Dan volgt een stuk door de duinen. Later kozen we ervoor om over het strand te lopen naar Nieuwvlietbad. Het pad door de duinen is ook een fietspad. Op deze zondag best druk. Heel mooi is de duindoorn die in knop is.

Dit vind ik altijd zo wonderlijk…..een worm die zich uit het zand rolt en zo een rolletje zand maakt. Een waar kunstwerk.

Ziezo….onze eerste dag van het Kustpad zit erop. Bij de laatste strandtent hebben we ons etappe drankje. Plek genoeg om dit buiten het terras te nuttigen. Proost!

Om 20.45 uur gaat de zon onder. We zitten in een Fletcher hotel direct aan de duinen. Dat hoort er echt bij…..even naar de zonsondergang kijken. Een magisch moment.

19 april, 20 km, fris, meest zonnig, 14 graden

Vandaag vertrokken we direct vanaf het hotel, de dijk over en het vervolg van het Kustpad.

Een klein beetje zeemist, net bij vertrek, had de zon even een beetje verstopt. Als de zon dan door de mist terugkomt, geeft dat meteen een mooi beeld over de Baantspolder.

Het pad door de duinen wisselen we af met een wandeling over het strand. Het is dan eb en het is het heerlijk over het strand lopen.

We willen wel door het natuurgebied, de Kleine Polder. Een polder ten noorden van Groede, die 44 ha groot is. In 1613 is dit gebied herdijkt. Nu is het een prachtig natuurpark met bruggen kreken en een camping.

Direct bij het begin hadden we dit trekpontje. Heel gemakkelijk gingen we naar de overzijde. Als het gewicht niet goed verdeeld was kregen we natte voeten.

Voor mij een volgende uitdaging was deze brug. Onze wandeling is met rood/wit gemarkeerd. We moeten er echt overheen.

Elly was als eerste en had natte voeten gekregen. Dat gaat mij niet overkomen dacht John en gebruikte de touwen om in te staan.

Hehe, ik heb aan de overkant. Best opgelucht dat het is gelukt. Ook mijn schoenen kwamen in het water te staan.

Daarna over de dijk naar de vuurtoren van Nieuwe Sluis. Die ligt nu onderaan de dijk. Vroeger, toen ik er met mijn moeder fietste lag de vuurtoren op de dijk. De Deltawerken hebben voor deze dijkverhoging gezorgd.

Over het strand gaan we verder naar Breskens. We zien de boot van Vlissingen naar Breskens varen. Niet erg om even te wachten. Uit de wind uit rusten en wat eten.

In Vlissingen gaan we verder met onze wandeling. De stationsrestauratie was open voor een broodje en voor mij kibbeling. We kunnen toch niet in Zeeland lopen, zonder een visje te eten. In Vlissingen lopen we over de bruggen zo langs het centrum naar de Boulevard. De grote zeeschepen zie je de Westerschelde in varen.

Bij het einde van Vlissingen starten de duinen met stijgen en dalen. Elly en John gaan dapper verder. Deze laatste 5 km zijn heel pittig. Goed gedaan! Intussen ga ik terug naar de auto, die bij het station staat. We hebben nu voor 2 nachten een appartement in Vlissingen. Morgen gaan we verder vanaf de Strandweg Koudekerke.

20 april, 20 km, mist en af en toe zon

Vandaag stond de etappe van Dishoek naar kasteel Westhove op het plan.

Wat een prachtige etappe. Over de toppen van de duinen, een natuurgebied, een stukje over het strand en tenslotte langs kasteel Westhove. De start was vanaf Dishoek, eerst door de bossen bij Klein Valkenisse.

Vandaag heten we Janny en Marion van harte welkom om een dagje mee te lopen. Het was lekker zonnig aan het begin van de dag, toen we de enorme trap naar de duintoppen opklommen.

Hier zie je goed hoe hoog de duinen zijn voor Zoutelande. De mist van zee komt opzetten.

Pas later in Zoutelande was de mist ineens zo sterk dat we geen zee meer zagen.

We blijven over het pad van de duinen lopen tot aan Westkapelle. Daar hebben we ook even pauze en vinden een café open voor een koffie to go. En… vers gebakken appeltaartjes. Daar heb ik wel zin in. Na Westkapelle komen we langs een mooi natuurgebied landinwaarts. Het meeste gaat door de mist verloren. We horen de meeuwen, zien onderwater gelopen weilanden. Echt mysterieus. Zeker de moeite waard om in  dit gebied te wandelen.

We klimmen daarna omhoog hebben even pauze.

Inmiddels hebben we 15 km gewandeld en er komen er nog 5. Eerst over het duin, later kiezen we voor het strand. De trap naar beneden zien we nog net. Verder lijkt de zee ver weg.

1 km voor het eindpunt gaan we terug naar de duinovergang. We hebben een ijsje verdiend en juist op dat moment komt de zon er weer door. Uit de wind is het goed vertoeven.

Het laatste stuk gaat door een nog kaal bos en tenslotte langs het kasteel Westhove.

We kijken terug op een heerlijke wandeldag. Bijzonder dat we bijna de hele kaart van Walcheren hebben gehad.

21 april, 17 km, koel met veel wind

Dat is april…..in 1 dag een temperatuur verschil van 10 graden. Met windkracht 4 uit het noordoosten werd het maar 7 graden. Maar wat hebben we genoten!

We liepen vanaf Kasteel Westhove naar de Oosterschelde kering en dat voelde voor ons als een echt eindpunt. Een kering terug naar huis. Om bij het beginpunt en eindpunt te komen rijden we met 2 auto’s.

Eerst door de uitgebreide bossen ten noorden van Oostkapelle. Het kasteel van Westhove in de mist, een landhuis aan een laantje. Het is bijzonder rustig. Het voorjaar laat zich aan ons zien. De blaadjes en bloemen van de kastanje boom openen zich door de warmte van de zon.

Dan volgt het stijgend en dalende pad naar de zee langs natuur gebied Papierenzolder. De brem staat in bloei. De Konings paarden groeperen zich dichtbij de afrastering.

Op het strand vinden we een strandtent die een heerlijke vissoep verkoopt. We vinden een plekje zowat uit de wind en zien er tegelijk naar uit om met de sterke tegenwind naar het noorden te lopen.

We zien zelfs een zeehonden baby op het strand. Haastig maakt het zich uit de voeten.

Daar in de verte zien we de kitesurfers omhoog springen. Voor hen is windkracht 4 nog weinig. Goed om te oefenen.

Het is ruim 5 km over het strand voor we bij de Veerse Dam komen. Op het strand zijn diverse sleuven met veel water. Iedere keer lijkt het of we goed lopen. Steeds weer moeten we toch over het water, en we zoeken waar het water niet te diep lijkt. Een keer werden mijn schoenen toch te nat 😉

Op naar ons eindpunt…de Oosterschelde kering. Een visser wilde ons moment wel vastleggen. Onze 4 dagen kustpad zitten erop. Wat een heerlijke dagen.

Nog een klein stukje terug door de duinen. We nemen eerst nog even pauze en genieten samen van onze herinneringen aan zee, luisteren naar muziek en zingen mee “Ik zie 2 mensen aan het strand”. John en Elly dank je wel voor de fijne dagen, de gesprekken, het vertrouwen. Tot een volgende keer.