Vandaag was het startpunt in Den Bosch zuid, bij de Pettelaarse Schans voor een wandeling naar Haanwijk, Halder, langs de Essche Stroom, langs de Dommel, door het Sterrenbos en langs de Zuiderplas.
Pettelaarse SchansEssche Stroom
De route van de Pettelaarse Schans was 12 km en ik wilde heel graag een stuk van de Essche Stroom route toevoegen. Zo mooi, die rivier heeft zijn oorspronkelijke kronkelende loop terug gekregen om bij veel water meer ruimte te hebben.
We begonnen door het Sterrenbos.
Als je heel goed kijkt zie je in een boom een klein Maria beeldjeBij een oude boerderij niet ver van het dorp Plein gaan we ook even kijken bij een boom die door het dak van een schuur is gegroeid. Anderen wachten even geduldig
Zou het leuke theehuis bij Haanwijk open zijn? Nee, helaas was het gesloten en zo namen we even pauze bij een picknickplaats.
Een moment van ontmoeten. Ervaringen delen over de Camino.
Wat is het heerlijk ontspannen. Zo gaat dat als we onderweg zijn. In enkele uren ben je ontspannen, mooie natuur en goed gezelschap, allen met dierbare Camino herinneringen, of een Camino verlangen om op pad te gaan.
Na Halder gaan we langs de Essche Stroom met 2 grote wiebelbruggen er overheen. Dat hebben we toch maar mooi gedaan. Soms stoer, soms toch een beetje angstig.
Het zit ook vandaag weer in de kleine dingen om van te genieten…. Hier bv een knoest om een boomstam.
Of een korte pauze op de dijk langs de Dommel
De laatste meters lans de Zuiderplas. Het wordt wel erg donker…..De bui kwam echt….we hadden net niet genoeg tijd om droog bij de auto te komen. Ik had gedacht alleen maar 0,1 mm regen. Nou dit was een enorme plensbui
Het restaurant Moeke op de Pettelaarse Schans is vanaf 1 augustus geopend. Helaas was er nog geen mogelijkheid om even ons etappe drankje te nemen. Met een aantal gaan we nog even wat drinken bij het Movenpick hotel bij het provinciehuis.
Het was weer een mooie wandeling. Tot een volgende keer.
17 juli, 12 km zonnig 25 graden; van Sint Michielsgestel naar Den Bosch
Dat was de laatste dag alweer. Een gevoel van totale ontspanning, dankbaarheid, een vakantie week, een week om weer helemaal op te laden. Zomaar een paar reacties van Annemiek en Rianne. Zo heb ik het ook ervaren.
Ontbijt bij de zeer gastvrije familie Immens in Sint MichielsgestelBrug over de Dommel bij de Ruwenberg. Onze laatste brug deze week.Onze schaduw achterna……altijd de goede richtingDommel bij Kasteel Oud HerlaerVia het Bossche Broek naar de Sint Jan.
In het Bossche Broek hebben we 2 reeën gezien. Nog een kadootje van de dag.
We wilden onze wandeling graag bij de Sint Jans kathedraal eindigen. We genieten van ons laatste etappe drankje en bezoeken daarna de kathedraal.
Ik kijk terug op een heerlijke wandelweek….een Camino in eigen land. Het natuurschoon van het mooie brabant, de ontmoetingen en de aller hartelijkste ontvangst bij de adressen waar we sliepen. Een pareltje om aan terug te denken. Dank je wel Rianne en Annemiek voor jullie fijne gezelschap. We hebben het goed gehad samen.
17 juli, van Boxtel zuid naar Sint Michielsgestel, droog en bewolkt 22 graden
Vandaag hebben we ervaren wat gastvrijheid met ons doet. Vanmorgen werden we verwend met een goed ontbijt op kampeerboerderij De Musdonck en vanavond zijn we zeer gastvrij ontvangen door Ge en Tiny op een “vrienden van de fiets” adres in Sint Michielsgestel aan de Kemplaan. Beiden met heel veel zorg voor de gasten. Tevreden en voldaan gingen we dan ook op pad.
Kampeer boerderij de Musdonck
De Dommel loopt helemaal aan de westzijde van Boxtel en is daar volledig voorzien van een prachtig wandelpad met park.
Dan weer lopen we aan de westzijde van de Dommel, dan weer aan de oostzijde. Als we hier zo lopen, ervaren we het mooie Brabantse land. Nu woon ik er zelf. Met de ogen van niet Brabanders om me heen, ga ik er ook extra van genieten. Spontaan komt het lied bij me binnen: ” het leven is goed in het Brabantse land”
In Boxtel gaan we over de markt en nemen tijd voor koffie. De route zelf is veel korter dan gisteren, dus dat kan makkelijk. We merken ook dat het ons inmiddels makkelijk afgaat. Gewend aan de rugzak en aan de km per dag. Dagelijks gaat het makkelijker, door de goede voorbereidingen.
Ook is het vandaag de dag van de details en dan vooral rode….
Pyjama schildwantsGrote rode kevers
De makers van het Dommelpad zorgen voor veel afwisseling en nemen paadjes door natuurgebieden in de buurt mee. Hier bv de Dommelbeemden.
Het blijft goed opletten. Niet alle markeringen van het wandelroute netwerk zijn er nog en dan komt het van pas dat we de route op GPX hebben en zien hoe het wandelroute netwerk loopt.
Een eindje verder lopen we over een rustige landweg en zie in de verte deze witte molen.
Molen de Genenberg
Terug bij de Dommel zien we de waterkracht centrale Dommelstroom. Een project van particulieren en tot stand gekomen door o.a. crowdfunding. Een mooie manier van energie opwekken.
Bij restaurant de Zwaantjes nemen we alvast ons etappe drankje. We hebben dan nog 3 km te gaan naar het eindpunt van vandaag. Eerst langs de Dommel naar de Ruwenberg, later naar ons adres van “vrienden van de fiets”
Onze verblijfplaats van de afgelopen nacht (De Blije Big bij Bokt) was in rechte lijn 4 km van onze eindbestemming van gisteren. Gaan we er lopend naar toe? De geplande dagafstand van vandaag zou al 22 km zijn en zowel Rianne als Annemiek zeiden: “dat kunnen we”. Voor mij is het een uitdaging, want 25 km ervaar ik als mijn max. We gaan samen de uitdaging aan. Op weg van De Blije Big naar kampeerboerderij De Musdonk bij Gemonde.
We volgen de loop van de Dommel. De rode puntjes zijn de nummers van het wandelroute netwerk.
De Blije Big is prachtig gelegen. Met grote ramen hadden we uitzicht op een stierenweide. Nog nooit had ik op zo korte afstand stieren gezien. Weliswaar stonden ze achter een stroomdraad, maar toch…. We hadden pizza besteld en zaten daar te genieten van het uitzicht.
Er was voor vandaag veel regen voorspeld. We hebben het zeker niet als regendag ervaren. Misschien 3x een bui van max 10 minuten. We zijn wel 7 uur onderweg geweest en het was een heerlijke wandeltemperatuur. Ik had een paraplu en mijn poncho bij me. Voor de kleine buitjes was dat voldoende. Mijn poncho hangt dan gemakkelijk over mijn rugzak.
Ook vandaag waren de paadjes langs de Dommel prachtig. Een paar km liepen we langs de weg, meestal onverhard met de Dommel vlakbij. Zo passeerden we vandaag de watermolen van Wolfswinkel.
We waren al een poosje onderweg en zagen….”kampeerboerderij met terras”. Annemiek zag een deur open staan, dus lopen er de oprijlaan op. Er staat gesloten bij de keukendeur. Toch krijgen we er zomaar koffie en de mijnheer begint over zijn leven te vertellen en zijn kampeerboerderij. We schatten dat hij toch al zeker 70 zou moeten zijn, maar oogde nog heel actief. Een warm onthaal! Dat is fijn om te mogen ontvangen.
Een nieuwe brug over de DommelVeel vaak zijn de paadjes smal. Het natte gras streelt langs de benen, de brandnetels prikken zachtjes.
De velden vol bloemen, zijn steeds weer een lust voor het oog.
Vlakbij onze eindbestemming vinden we een kapelletje van de heilige Anthonius. Allemaal met kleine briefjes voor een gebed. “Blijf sterk, blijf positief, ga door”Ook deze bui ging aan ons voorbij 😉😉
Het was vandaag de dag van ontmoetingen….zo kwamen we een echtpaar tegen. Zij was ook op pad geweest naar Santiago en ze wilde wel weer. Zo een leuk gesprek. We voelden ons vandaag ook een beetje op “Camino”, waar je vele mensen ontmoet en er meteen een band ontstaat.
Bij de Musdonck werden we enthousiast ontvangen. Morgen krijgen we ontbijt en ja hoor, de mijnheer wilde ook wel voor onze lunch zorgen. En voor het restaurant verwees bij ons naar restaurant ’t Groene Woud, nog eens 1 km verder….
In totaal was het vandaag maar liefs 30 km. Ik ben heel trots op Annemiek en Rianne, dat ze dat zomaar kunnen!
15 juli, van Eindhoven naar Son, 20 km, half bewolkt, 20 graden
Vandaag gaan we de hele dag naar het noorden en maken fantastische ommetjes door heel Son. Deze ochtend begonnen we in het centrum van Eindhoven, te beginnen op weg naar het ontbijt. Gisteren had ik gezien dat er een ontbijt te verkrijgen was bij een taartenzaakje dichtbij het station.
Het nog stille centrum van Eindhoven
We zoeken de Dommel weer op en gaan door een tunnel met tekeningen van mensen die in pak naar hun werk gaan. Dat is wel apart. Heel keurig en schoon. Ik denk dat dat ervoor zorgt dat er geen graffiti wordt getekend.
Daarna lopen we door een park van de TU met kunst en zonnepanelen in het water.
Om de km per dag in te kunnen schatten had ik heel het Dommelpad via Visit Brabant.com uitgewerkt. Daardoor is het gemakkelijk te volgen waar we zouden moeten lopen. Een enkele keer zijn de gele pijlen niet helemaal duidelijk en moeten we een stukje terug. Of we kiezen een nieuwe weg. Dat kan ook.
Meestal zijn het kleine smalle paadjes die langs de Dommel lopen.
Al rond de middag kwamen we langs ons overnachtings adres, de Blije Big. We wilden zeker nog verder lopen en zouden met de bus teruggaan. Wel dachten we er even koffie te kunnen drinken, maar op dat moment kwam het niet uit. We zijn kennelijk verwend en hadden wat meer gastvrijheid verwacht.
Vooraan in Son vinden we bij het kanaal een mooi restaurant aan de jachthaven. Daar waren we echt aan toe…een kopje koffie…
Hier vandaan is het Dommelpad nog ruim 5 km naar het eindpunt van vandaag….nr 73 op de kaart.
We worden geleid door een woongebied Zonnehoven. Prachtig gelegen woonruimte voor verstandelijk beperkten. En later tot onze grote verrassing over een zandverstuiving.
Niet ver daarvandaan is het eindpunt van vandaag. Nr 73 van het wandelroute netwerk. Uitgezocht hoe we het makkelijkst met de bus terug konden gaan naar “De Blije Big”. Dat betekende nog ruim 1 km naar de bushalte en ook nog 1,5 km van de bus naar de accommodatie.
Morgen vertrekken we vanaf hier en gaan met de kortste route naar het noorden van Son terug. Deze kanjers doen die km er extra bij.
14 juli, 20 km, vooral droog, 18 graden van Valkenswaard naar centrum Eindhoven
Gisterenavond was het nog steeds heerlijk weer en het hostal Harbalorifa had voor ons een heerlijke verse groentesoep en een uitgebreide salade gemaakt. Heel lekker en als je buiten kunt eten is dat een relaxed vakantie gevoel.
Het was zo verrassend vandaag. Je zou denken, helemaal in het centrum van Eindhoven, dan ervaar je veel “stad” en drukte. Het tegendeel was waar. We bleven langs de Dommel lopen en vooral ook de parken waar we doorheen geleid werden waren prachtig. Harbalorifa ligt 1,5 km van de route. Het laatste stukje van gisteren liepen we vanochtend nogmaals. Zandwegen en kleine paadjes brachten ons naar landgoed Loonderhoeve.
We hadden geluk met het weer. Die paar spetters onderweg, waren te weinig om te zeggen dat het een regendag was. Bij camping Volmolen was het restaurant precies open voor onze eerste pauze.
Daarna vervolgden we ons pad weer langs de Dommel of langs een veldweg omgeven door zomer bloemen.
Moeten we dan toch even de regenkleding aan? Even was het aan/uit…. Ik heb deze keer een paraplu meegenomen en de regen was zo weinig dat een paraplu voldoende was. We naderen hier Eindhoven en gaan onder de snelweg door. Vreemd is dat we ook hier geen drukte ervaren.
Ook hier in Eindhoven kun je kanoën op de Dommel. Aan de andere kant van deze brug is zelfs een kan glijbaan…..ik dacht direct dat zou ik nooit durven…😉
Door de Genneper stadsparken komen we in het centrum van Eindhoven aan.
Bij de oude Linnen fabriek zagen we deze mooie poster. We hopen deze dagen de ijsvogel ook nog eens in het echt te zien…..De bloemen langs de oevers zijn een lust voor het oog.
Pas helemaal voor het station verlaten we de Dommel om naar ons hotel van vandaag te gaan. Budget hotel de Zwaan aan het Wilhelminaplein. Een zeer mooie, goed verzorgde kamer.
13 juli, 17 km, prachtig weer, veel zon 27 graden: van Achterste Brug naar Valkenswaard
Een van de mooie uitdagingen in Corona tijd is het zoeken van alternatieven. En als ik dan toevallig hoor over het Dommelpad van de Belgische grens naar Den Bosch, is de knoop al snel doorgehakt. Die gaan we lopen. We dat zijn Rianne, Annemieke en Mieke, of te wel: “Riannemieke”
We hadden geluk deze ochtend. Van station Eindhoven werden we zomaar naar de Achterste Brug gebracht. Niet helemaal op de juiste plek, maar ik had alles uitgewerkt op de site “Visitbrabant.com” en in mijn app gedownload van Topo GPX. Zo kon ik op mijn telefoon gemakkelijk terugvinden waar we de route op konden pakken.
Al snel waren we bij de meanderende Dommel. Zwaluwen, vlogen af en aan. Vele vlinders dansen in het zonlicht boven de bloemenweiden.
Op dit deel van de Dommel kun je kanoën en we zien vooral veel gezinnen zo een heerlijke vakantie dag hebben.
Het is er goed toeven in de schaduw op een bankje met uitzicht op de Dommel. Vele libellen en waterjuffers vlak voor ons. In een paar uur al, is het helemaal ontspannen. Lopen, rusten, wat eten en van de natuur genieten.
Een eindje verder komen we langs de Malpie. Een natuurgebied met vele vennetjes. Fietsers nemen het er ook van. En zeg nou zelf, een bankje, wat te drinken mee en even rusten. Meer heeft een mens toch niet nodig?
Langs de Dommel vind je poëzie. Hier een voorbeeld….Volle maan heet het gedicht. En dan samen met iemand ernaar kijken en genieten van de stilte.
Onderweg komen we 2 jonge mensen tegen. Op weg van Diest in België naar Maastricht een grote routepad. Een GR pad, ik dacht 231? Ook zij vonden de smalle paadjes langs de Dommel prachtig. We lopen niet door Valkenswaard maar een prachtige boerenweg langs Dommelen. De zomer bloemen volop in de bermen langs de weg.
Een paar keer hebben we nummerpalen of een pijl gemist. Ook hier geldt als je geen gele pijl ziet of een totaal ander nummer (die niet op je overzicht staat) aantreft, dan weet je dat je een andere weg hebt genomen. Daardoor kwamen de km vandaag iets hoger uit dan gepland. In totaal 20 km. En dat met rugzak, dat is een goede start.
We logeren bij Harbalorifa, net ten noorden dan Valkenswaard. Een hostal midden in het bos en we slapen op een stapelbed, waarbij er 2 van de 4 bedden bezet mogen worden. Hier hebben ze een maaltijd voor ons geregeld en voor morgen ontbijt en een lunchpakket. Net alsof we op Camino zijn…..👣👣👣🚶🚶🚶👣
De wandeling van vandaag heet: “rond de prehistorie”, van “de Mooiste Routes”. We passeren vandaag namelijk grafheuvels uit de Vroegere en Midden Bronstijd. Zie verder.
Deze rondwandeling leidt u door het beekdal van De Oude Leij tussen Riel en de Belgische grens. De route gaat door prachtige oude landgoederen en over de Regte Heide. Het is een schitterend gebied met een afwisselend landschap. U wandelt langs vogelrijke moerassen én door statige oude beukenlanen, over smalle paadjes tussen menshoge varens én over de uitgestrekte heide. Vrijwel de gehele route gaat over onverharde paden. De Regte Heide dankt zijn naam aan het feit dat daar vroeger recht werd gesproken en is bekend om de grafheuvels.
Al snel na de start vanaf café Den Overkant in Riel zijn we in de natuur. Vandaag ga ik met 4 personen op pad. Frans, Annemiek en Marianne die hopen in september op pad te gaan. Hun Camino wacht op hen. Ook Mia was van de partij. Een prima training, als voorbereiding.
Bij het Riels Hoefke zien we deze Maria, een klein kappeletje in 1930 gebouwd door iemand die genezen was van een ziekte.
Ook landgoed de Hoeven is erg mooi. Vele rododendrons, smalle paadjes en statige beukenlanen.
Na de pauze bij Restaurant Klooster Nieuwkerk in Goirle gaan we de Regte Heide over met de grafheuvels. Dat is ook het moment waarop we flinke buien krijgen.
De grafheuvels vinden we een stukje verder. In de Vroege en Midden Bronstijd verbrandden nabestaanden een overledene om erna de resten in een graf of urn op te bergen. Er werden grafgiften meegegeven en eromheen werd een heuveltje gemaakt met daaromheen palen.
Door de regen van de laatste weken zijn er al wat paddenstoelen te zien. Deze lijkt al te zijn geproefd….
Op de Regte Heide hebben we een aanwijzing niet opgevolgd, waardoor we niet meer op het juiste pad waren. De nummers van het wandelroute netwerk brachten ons weer terug op de route. Zo kwamen we aan 25 km in plaats van 20….Dat kunnen we….
Om 16 uur waren we terug in Riel voor ons etappe drankje. Deze route is wederom een pareltje in het Brabantse land, net ten zuiden van Tilburg.
Ook een keer mee? Dat kan. Je bent fan harte welkom. Kijk op de site voor de data. https://reizen.inbalansopweg.nl/dagwandelingen/
Zou het vandaag nu echt een wandeling zijn, die wat zwaarte betreft een 10 krijgt? We gaan het zien…… We gaan naar La Roche en Ardennen. Het was wel 40 minuten rijden, maar unaniem zeiden we…dat gaan we doen.
Start in La Roche en Ardennen, daarna naar Mobage en Borzee en aan de noordkant van de Ourthe terugIn totaal 350 meter stijgen en dalen
We volgen de route route nummer 6. En wat zien we erbij….met een beetje fantasie….de Santiago schelp
Meteen vanaf het vertrek gaat het stijgen, van 200 naar 400 meter. Eerst heel steil, later vals plat. We vinden het niet erg dat het een beetje regent. Algauw ervaren we dat een fleece vest en regenjas te warm is, dus gaan de laagjes eraf.
Eerst veel door allerlei bospaadjes van bv 1 persoon breed of bredere paden door een donker bos.
Als je dan na zolang klimmen plotseling uitzicht hebt, sta je er zelfs in de regen even bij stil om het wonderschone landschap te aanschouwen.
In het dal zien we de regenwolken liggen. Ook dat zijn van die mooie momenten, waar we van genieten.
Vlak voor Magoba ga in in 1/2 km 150 meter dalen. Als je dan een paadje krijgt met gladde leistenen is het extra goed uitkijken. Ieder gaat op zijn eigen tempo naar beneden .
Natuurlijk wachten we op elkaar voor we weer verder gaan.
Net over de brug bij Maboge is een restaurant, waarvan ik had verwacht dat het open zou zijn. Als je het zeker wilt weten is het handig eerst even te bellen. We zijn zeer tevreden met een stoep en een kleine overkapping om ons brood op te eten.
Daarna beginnen we aan de 2e grote stijging van vandaag. Hier heet het Eislack trail, dat we volgen. Een blauwe golf. Een heel afwisselende wandeling vandaag. Reusachtige bomen, waar je je een heel klein mensje voelt.
Nog ruim voor La Roche en Ardenne komen we bij een wegafsluiting. Verboden toegang staat er bij. Tja, wat doe je als je voetganger bent? Ik ga vragen of we er toch door kunnen. Ja, dat mag…
Niet veel verder komt er een klein paadje dat ook weer erg steil lijkt. Zullen we het doen of kiezen we voor de weg? We gaan de uitdaging aan.
Vooral het laatste stuk van deze afdaling is zeer glad. Zelf kies ik ervoor om te gaan zitten op de grond en me zo te laten glijden.
Dan komt La Roche en Ardenne in zicht. Een beetje mistig door de druilerige regen. En zo ook een beetje myst -erieus
Trots ben ik op alle wandelaars, dat ze met zoveel inzet deze laatste afdaling hebben afgerond. Ja…we vinden deze wandeling inderdaad zwaar, maar ook: ooooo zo mooi.
We waren rond 15 uur weer terug in het centrum. Dat vraagt om ons laatste etappe drankje op een terras onder een afdak. We boffen, we hebben plek …….
Na een wandeldag is het erg fijn om verwend te worden met een uitstekend maal. Dick dank je wel voor alle goede zorgen. Complimenten van iedereen!
Dank je wel lieve medewandelaars, we hebben het heel goed gehad samen. Echt ontspanning, en dat in het mooie huis van mijn nichtje Marlies. (Le Romarin in Bure/Tellin; het is te huur voor vakantie dagen) Voor ons een prima plek waar we ons heel gastvrij voelen.
7 juli, Van Maissin naar Redu, 16 km, half bewolkt 21 graden
Ontdekking van de Boven Lesse staat bovenaan bij de beschrijving, met zwaarte 10-10. Wij gaan dan ook uit van een zware etappe, en vinden het mee vallen. Wel vele hoogtemeters, we zijn steeds terug naar de Lesse gegaan om een brug over te steken en daarna weer omhoog te gaan.
Van Maissin naar Redu
Eerst nog een kleine aanvulling op de dag van gisteren. Na het voortreffelijke maal, zijn we buiten blijven zitten. Vuurtje stoken op de barbecue, dekentje, muziek erbij en dansen maar. Het was een heerlijke avond.
Het is vandaag een wandeling uit het boekje van de VVV van Wallonië met de mooiste routes. Naast het boekje is een stafkaart of gedownloade route op GPX nodig, omdat de beschrijving niet helemaal klopte. Het lijkt of de route bordjes zijn vervangen. De rode rechthoek, waar het boekje overschrijft, blijkt een blauwe rechthoek te zijn. Ik gebruik Topo GPX en kan hier alle GPX routes in downloaden. Zo lukte het ons prima om de weg te vinden.
Net vanaf Maissin lopen we over een glooiende weg1e brug over de Lesse
Daarna gaan we flink stijgen naar Redu.
Redu is een beroemd boekendorp, vele kleine winkeltjes en regelmatig boeken markten. Nu was er een tentoonstelling met gedichten over bomen. Hier vind je er een van. Van Toon Hermans
In Redu is ook een frambozen bedrijf te vinden. Dat is leuk….we mogen zelf plukken.
Na de middag gaan we weer terug naar Maissin. Er wachten schitterende bospaden en bruggetjes op ons.
De Ardennen zijn prachtig! We zijn er maar een paar dagen, maar hier kun je weken wandelen.
Morgen gaan we naar La Roche en Ardenne. Daar lijken de hoogtemeters nog meer te zijn. We gaan het ervaren……..
Bij het onderzoeken wat wel kan, kwam ik uit bij wandeldagen in de Ardennen. In Burre/Tellin is een groot huis beschikbaar (Le Romarin) waar we met 10 personen verblijven. Zo gingen we vandaag op pad voor de Panoramische rondwandeling.
We dat zijn: van links naar rechts: Josephine, Karin, Hilde, Marianne, Tiny, Elly, An en Gerrit. Heel blij zijn we met Dick die voor de catering zorgt.
De wandeling start midden in het dorp en we zagen al snel aanwijzingen. We hadden de beschrijving gevonden op internet. Het was om precies te zijn ” Omheen Burre van panorama’s en de Lomme”. Het waren ook prachtige vergezichten.
Ik had ook een GPX bestand gevonden en in combinatie met Topo GPX was de route behoorlijk goed te vinden. Het was een combinatie van routes, het lastige was waar ga je over op een andere kleur. Dat was namelijk niet te zien. Daar hadden we de stafkaart voor.
Graanvelden zijn afgewisseld met graslanden, de zon die af en toe doorkomt, tovert een gouden gloed op de velden.
Spontaan kreeg ik herinneringen van de Meseta met de graanvelden zover als je kunt kijken en de klaprozen.
Daarna dalen we af naar Grupont. Het is inmiddels lunchtijd en we zoeken een plekje uit de wind met uitzicht op Grupon.
Na Grupon gaan we aan de overzijde van de rivier de L’Homme door een bosgebied weer stijgen. Een mooi pad met weerspiegelingen in het water.
Het zo een fijne wandeltemperatuur, zelfs net te fris als je lang zit. Alleen uit de wind ging het goed. Genieten van even een bankje bij de rivier.
Daarna is het nog 5 km. En dat was pittig. Een stijging van zeker een half uur. Misschien dat daardoor de route zwaarte op 8 van de 10 staat…..We vonden het wel meevallen. Bovenaan werden we weer getrakteerd op de bijzondere vergezichten. De glooiende heuvels, veel groen en de mooie paden en weggetjes.
Dat was op en top genieten! Het etappe drankje nemen we in de tuin van ons huis. Een geweldige plek.
Huis ter Heide is een prachtige rondwandeling die begint en eindigt in Loon op Zand
Wandelroute Huis ter Heide
Langs vennen, o.a. Blauwe Meer, Plakkeven en het Leikeven, door bossen en een klein deel van de Drunense duinen met heidevelden.
Steeds weer ben ik zo verrast door de mooie natuur op nog geen half uur rijden van Den Bosch. De wandelingen van de Mooiste Routes gaan zelfs buiten het nummerroute netwerk om, op zoek naar de mooiste paden. Bijna helemaal onverhard.
Begin van het gebied Huis ter HeideUitkijkpunt van Leikeven
Heel vaak loopt het pad langs een boerenerf en een bos.
Een veld vol Phacelia en Jacobskruiskruid. Een zee van bloemen om zomaar van te genieten.
Daarna lopen we ook over een heideveld van de Loonse en Drunense duinen. Een hele afwisselende route.
We sluiten de dag af met het etappe drankje bij Café de Kiosk. Speciaal voor ons was een plekje gereserveerd. Een hartelijke ontvangst en belangstellende bediening.
Ook deze heerlijk wandeldag heeft ons weer een vakantie gevoel gegeven. Zo gaat dat met wandelen. Je bent op pad, natuur goed gezelschap en de ontspanning is er. Steeds weer opnieuw voor mij om me heerlijk op te laden.
Wie gaat mee? Volgende week vanaf Riel over de Rechte Heide. Altijd welkom. Max aantal 10 personen
Vandaag gaan we naar Bergen op Zoom voor de wandeling van Zurenhoek en Buitengebent, van de Mooiste Routes.
Een bijzondere dag vandaag. De wandelaars die in september met Jan Vermeulen meegaan ontmoeten elkaar. Ik wens Annemiek en Selma alvast Buen Camino. Gabrielle heeft de sfeer geproefd en gaat misschien ook mee. Erg leuk om samen op te trekken en andere ervaren pelgrims te ontmoeten, zoals Marion en Debby. En we hadden geluk. Er was de hele dag regen voorspeld. Bij ons is het beperkt gebleven tot een paar druppeltjes.
Vlnr Mieke, Gabrielle, Annemiek,, Marion, Debby, Selma en Jan
Dit wandelgebied geeft mogelijkheden genoeg voor een fijne wandeling voor natuurliefhebbers. We komen door verschillende landschappen: bos, hei, zandvlaktes, landgoed Lievensberg, de Wouwse Plantage en langs het Woeste Gedeelte; door Zurenhoek en Buiten Gebint. Bijna helemaal onverharde paden in alle rust, bijna helemaal stil. En dat, terwijl de snelwegen dichtbij zijn. Zie hieronder wat foto’s
Halverwege hadden we pauze in de Wouwse plantage bij D’ouwe Schuur. Op dit moment is het belangrijk je van tevoren aan te kondigen. Ik ervaar het als bijzondere gastvrijheid dat we met een groep welkom zijn. Verspreid over 3 tafels deze keer. Annemiek en Selma hebben echt zin om te vertrekken voor de camino Portugues. Nu is dat weer mogelijk in Portugal en Spanje en kunnen we gaan plannen. We gaan ervaren hoe het is op de Camino en Jan gaat zorgen voor een goede begeleiding. De sfeer van vandaag was alsof het een Camino dag was. In een dag leer je iemand al een beetje kennen en kun je je vertrouwd voelen. Dat komt wel goed.
Debby kent hier de omgeving en samen met Marion hebben ze de route gelezen. Hartelijke dank daarvoor! Om 16 uur waren we terug bij Stayokay in Bergen op Zoom, het vertrek en eindpunt van deze mooie wandeling. Natuurlijk hadden we tijd voor ons etappe drankje…..
Tot een volgende keer…..van harte welkom. Kijk op de site voor data. https://reizen.inbalansopweg.nl/dagwandelingen/
Ook vandaag hebben een route van “de mooiste routes” gekozen. Een route die start vanaf Vught, de Ijzeren man, over de Lunetten en het Bossche Broek. Omdat het vandaag een hele hete dag zou worden, vertrokken we rond 9 uur. Het was al 25 graden en gelukkig hadden we vooral schaduw.
Vanaf de Loonse Baan gaan we naar de Ijzeren Man
Ook al is deze route dichtbij huis, we komen op allemaal onbekende paadjes, zo ook vanaf de Kruishoeveweg een klein paadje door het bos.
Hoe welkom zijn die onbekende paadjes in de schaduw. Daarna gaan we langs de Lunetten. Het is er nog erg rustig. Dat zal ook wel met de temperatuur te maken hebben, de mensen stonden in de rij bij het strandbad de Ijzeren Man.
Deze keer zijn we met 7 medewandelaars op pad.
Hier bij de Vughter heide zijn er ook hoogteverschillen. Er zijn paadjes tussen de vijvers door, die net iets hoger liggen.
We lopen zo een tijdlang door kruipdoor, sluipdoor paadjes. Na ongeveer 9 km komen we bij het Drongelens kanaal uit. Dat volgen we een stukje om daarna naar onze pauze plaats te gaan.
Daar bij de Isabella kazerne gaan we ons plan veranderen. De temperatuur loopt op en het deel door het Bossche Broek is 4 km in de volle zon. Die houden we tegoed. We gaan via de Vughterheide terug.
Ja …….en als je maanden doorloopt kom je zo in Santiago uit…..Heimwee….😉
Veel eerder dan gepland komen we bij ons startpunt uit. Bij de Brasserie 55 was het hele terras vol. Ik bel even naar restaurant De Heuvel, zo ongeveer 600 meter terug. Daar is plaats en we zijn van harte welkom. De mevrouw denkt creatief mee hoe het wel kan. Met voldoende afstand zitten we toch bij elkaar.
Johan, Mia, Tiny, Elly, Mieke, Elly en Marianne
Alweer een hele mooie wandeldag. Fijn dat jullie erbij waren. Marianne, dank voor het lezen van de route
En dat was dan de 3e en laatste dag van ons Gelukkigerwijspad. Een route door bossen en een stuifzandgebied.
Den Dolder – Amersfoort
Het Stayokay hostel in Bunnik heeft een erg mooie ligging. Naast de Kromme Rijn en gelegen op een park. Vanaf het terras kijken we uit op de bomen. Zeker aan te bevelen….
De geplande afstand was weliswaar niet lang maar we kozen ervoor om bijtijds te vertrekken. Met een verwachte temperatuur van 30 graden is het in de ochtend nog net niet te heet. Vanaf Den Dolder lopen we een stuk langs het spoor. Je zou zeggen saai….nou dat valt heus mee. Mooi aangeplant met bomen en struiken en de bloemen bloeien weelderig.
Dan gaan we over “de Lange Duinen”. In het boekje staat: “het pad is moeilijk te vinden”. We waren goed aan het opletten, maar kwamen toch uit op een plaats die niet helemaal klopte met de beschrijving. De bijgevoegde kaart is gedetailleerd, en zo vonden we toch de weg weer terug. Welke weg het ook was, hoe we gelopen hadden.. het was bijzonder mooi.
We zouden de heide zowel rechts als links moeten hebben. Zouden ze dit bedoelen?
Na de duinen komen we weer in een bosgebied van het Utrechts Landschap en via het Pinetum gaan we in de richting van Dierenpark Amersfoort
Bijzondere boom van het Pinetum
We sluiten onze laatste dag af met het etappe drankje. Deze keer aan de overkant van het station. Bij de “Overburen”
Joke en Jan; hartelijke dank voor jullie fijne gezelschap. Om in de sfeer van het Gelukkigerwijspad te blijven, krijgen jullie de Geluksmunt. Bedoeld om te ontvangen, omdat ik jullie veel geluk wens en om door te geven aan iemand die het nodig heeft…..
Tot slot: de tekst van het kaartje van het Gelukkigerwijspad;
Bij het Stayokay hostel kunnen we al om 7.30 uur ontbijten. Nu geen ontbijtbuffet, maar alles keurig op de tafel. Precies wat we hebben ingevuld. Ivm de Corona maatregelen mogen we niet rondlopen en kunnen zo op de plaats blijven zitten. Na dit heel uitgebreide ontbijt vervolgen we ons pad langs de Kromme Rijn. Tot aan Utrecht prima gemarkeerd.
Het pad langs de Kromme Rijn is ook hier erg mooi. Vele bruggetjes, doorkijkjes, een ganzenfamilie en dat met heerlijk zomerweer. Geen wolkje aan de lucht.
Het pad van de Kromme Rijn gaat door tot in Utrecht. Via de Oude Gracht komen we bij de Domtoren uit
Het Gelukkigerwijspad gaat door diverse parken de stad uit. Over het recreatieveld Lepelenburg, door de bomenrij van de Maliesingel en tenslotte door een tunnel onder de snelweg.
We lopen ook langs Fort Voordorp. Verrassend om zo Utrecht uit te gaan.
Na de Bilt komen we in het beschermde natuurgebied Beerschoten. In dit bosgebied is het goed opletten. We zoeken naar een wit bordje met “eigen weg”. Hier moesten we rechtsaf. Als blijkt dat dat bordje er niet meer is, ben je toch een stukje te ver. Gelukkig vinden we het pad langs de golfbaan terug. Vooral door uit te rekenen hoe lang je ongeveer over 1 km doet, wisten we dat we toch goed zaten. Ook de app Topo GPX helpt. Het Gelukkigerwijspad is hierin gedownload. En Joke is erg goed in het lezen van de kaart 😀.
In Den Dolder bij restaurant de Egelantier nemen we ons etappe drankje. Om terug te gaan naar het Stayokay hostel nemen we een taxi. Dat is wel zo snel en morgenochtend, gaan we met de taxi weer terug naar Den Dolder.
Dag 1 Wijk bij Duurstede-Bunnik, 22 km, zon 24 graden
Het Gelukkigerwijspad is een lange afstands pad van 125 km lang. Van Amersfoort,via Rhenen naar Doorn en vervolgens via Wijk bij Duurstede, naar Bunnik, Utrecht en Den Dolder naar Amersfoort terug.
Wij beginnen in Wijk bij Duurstede. Dat zijn Joke, Jan en Mieke
Start op de Markt in Wijk bij Duurstede
Wat een bijzondere eerste meerdaagse wandeling na de beperkingen vanwege het Corona virus. We genieten volop. Een erg mooie etappe langs de Kromme Rijn. Het weer is prachtig, zeker nog niet te heet en dan in goed gezelschap.
Molen in CothemKasteeltje bij Werkhoven Beverweerd
Het Gelukkigerwijspad is ontstaan door ervaring en onderzoek. “De weg naar geluk” Onderzoek naar de relatie tussen geluk en gezondheid, bewegen, ontmoeten en zorgen. Bij het boekje van het Gelukkigerwijspad zit een soort landkaart met kernwaarden. Ik noem er een paar…”accepteer jezelf” en “geniet”
Wij genieten, stap voor stap op deze etappe. Iedere bocht van de Kromme Rijn geeft weer een nieuw uitzicht.
Brug bij Werkhoven. Dat paadje aan de linkerkant is ons pad voor vandaag.Een plekje in de schaduw, een zitmatje, een broodje en water. Meer heeft een mens toch niet nodig….
We waren vandaag om 10 uur in Wijk bij Duurstede. Na de koffie vertrokken we en we hebben onze eerste pauze na 1,5 uur lopen. Dat was voor ons ongeveer 7 km. De wandeldag was voor ons in 3 delen, steeds ongeveer evenveel km. Rond 16.30 uur waren we op de plaats van bestemming. 6 uur onderweg. We overnachten bij Stayokay Bunnik een hostel precies langs de route.
Vandaag heet de wandeling ” Grote Spaanse Ruiter” van de mooiste routes.
De wandeling gaat door de Mortelen een uniek natuurgebied in de omgeving van Oirschot. Het is een coulissen landschap. Weilanden, bossen, bomenrijen, akkers, sloten en houtwallen. Vrijwel alles over onverharde paden. Zeer de moeite waard.
Kasteeltje op landgoed Heerenbeek
Door middel van reeën tunnels onder de spoorlijn en het wildviaduct is dit landgoed verbonden met Het Groene Woud.
Na ruim 2 uur lopen kwamen we bij de gastvrije herberg De Schutskuil. Het terras was open en op keurige afstand waren de tafels geplaatst. Het voelt nog steeds als speciaal om gewoon weer op een terras te mogen zitten. Ook vandaag is het een dag van ont-moeten. Ervaringen uitwisselen, een mooi gesprek of alvast je medewandelaars van een komende Camino ontmoeten. Zoals Annemiek en José, die in september de Camino Portugues gaan bewandelen. En Mia, Josephine en Elly, die volgend jaar de Camino Ingles gaan doen. Ook Marianne en Frans gaan in september op pad. Wat fijn dat ook Franneke en An van mijn koor erbij waren. En Nellie, een ervaren Camino loopster. Het mooiste is de heel ontspannen sfeer. Een dag op pad en al een vakantie gevoel ervaren.
Bij het startpunt, café Vingerhoeds, konden we toch nog onverwacht genieten van ons etappe drankje. Proost….op naar een volgende vrijdag wandeling. Volgende week vanaf Vught, de Broek en Heide wandeling.
Dank jullie voor deze mooie dag en Marianne, dank voor het lezen van de route.
Vanaf september zijn er plaatsen vrij bij de wandelingen in Spanje.
Of wil je graag een dag meewandelen? In juni, juli augustus zijn er ook wandelingen gepland van 17-20 km op vrijdag. Zie data en vertrekplaatsen op de site. https://reizen.inbalansopweg.nl/dagwandelingen/
De N70 is een route van 17 km is een van de mooie pareltjes op wandelgebied. En….je hebt er een goede conditie voor nodig. De route telt 500 traptreden. Via de site visitnijmegen kun je de route gratis downloaden. Wij starten in Nijmegen bij restaurant tante Koosje en via Ubbergen gaan we naar de Ravensberg, het Keteldal het natuurgebied de Duivelsberg op.
We gaan over de Wylerberg over de Kleverberg, door natuurgebied de grote Motte en komen na vele klimpartijen uit bij pannenkoek restaurant de Duivelsberg. We zijn van harte welkom op het buitenterras. Goed voor een fijne pauze met koffie/thee en Marikenbrood. Een vakantie gevoel, ieder geniet met volle teugen dat het terras weer open is.
Pauze bij restaurant van de Duivelsberg
Via Berg en Dal gaan we de door het Eversbos. Er volgt een stevige afdaling naar de Folosofenbeek. Ook gaan we door het Keteldal en de bossen van Heerlijkheid Beek.
We genieten volop van deze wandeling. Met 10 medewandelaars, die eerder een Camino hebben gelopen en mensen die dit najaar en volgend jaar mee op pad gaan. Van harte welkom allemaal. De sfeer is heel goed, als vanouds. Een echte zomer wandeldag. Fijne gesprekken en ont-moetingen-.
Zo een omgevallen boom is een prima moment om even te rusten. De vele hoogtemeters zijn niet niets. Ondanks de hitte gaat het heel goed.Vele vergezichten
En dan zijn er nog de Stollenberg en de Boterberg. Geen moment vlak en steeds opnieuw stijgen en dalen. Een hele pittige wandeling. Wat heerlijk om af te sluiten met ons gebruikelijke etappe drankje bij tante Koosje.
Tot een volgende keer, in juni, juli en augustus ook vrijdag wandelingen. Van harte welkom om mee te gaan.
