Categoriearchief: Dagwandeling

Dagwandeling N70

1 oktober, 17 km, fris bewolkt, rondwandeling op de Duivelsberg.

In elk seizoen een aanrader om flink heuvels te trainen en te genieten van de natuur.

Je kunt op vele plaatsen beginnen. Overal rondom zijn parkeerplaatsen te vinden en de route is helemaal gemarkeerd met groene palen. Waar de naam N70 vandaan komt? Natuurpad in 1970 geopend. Al 54 jaar is deze route te bewandelen. We zijn op pad met Annemiek, Yvonne, Marjo, Elle, Mieke en Leo.

Speciaal welkom aan Leo en Annemiek, zij gaan komende maandag, 11 november, mee op pad met de Via Algarviana. Deze keer waren we vanaf restaurant tante Koosje vertrokken aan de Berg en Dalse weg. Direct daarachter vind je de eerste groene paal en richtingwijzer.

Het is flink klimmen met al die trappen. En ben je boven, dan ga je gelijk weer naar beneden.

Bij Groot Speijk en bij de Duivelsberg hebben we pauze.

Vele wandelroutes gaan over de Duivelsberg. Goed opletten, ook als je bv Pieterpad loopt. Er kruisen vele routes. Ook bij restaurant de Duivelsberg zijn routes te vinden, die je op de placemat van het restaurant vindt.

Ook na de pauze is de natuur overweldigend. We voelen ons klein tussen de reuzen van boomstammen.

Een heerlijke wandeldag!

Brabants vennenpad Lage Mierde

8 november, 20 km bewolkt, 8 graden van Bladel naar Lage Mierde

We wandelen van Bladel naar Hulsel, over de Neterselsche heide, Mispeleindseheide en landgoed de Utrecht naar het eindpunt. Wauh, wat een mooie etappe!

We zijn op pad met Corrie, Els, Elly en Ingrid. Er zijn nog bladeren aan de bomen en dan met frisse wind op pad. Geen probleem….herfst is een prachtig seizoen.

Eerst over de akkers van landgoederen naar Hulsel. Langs de net schoongemaakte sloten en maisvelden. We konden er net langs of tussen de maïs door.

Na Netersel is camping De Couwenberg. Na een telefoontje deden ze zomaar voor ons open. Een kopje koffie/thee en even binnen kunnen zitten. Buiten stil zitten is dan net te koud. Niet ver daarna komen we op de Neterselsche heide. We kunnen overal door. Hier en daar wel plassen, maar vooral goudkleurige grassen zo ver als je kunt kijken en de vennen.

We klimmen op de Flaestoren en kijken uit over de Flaes. Volgens Ingrid kun je er bij vorst prima schaatsen. De Flaestoren is gebouwd met 8 bomen uit de omgeving van 25 meter lang en 3000 kg zwaar. Deze zijn gecombineerd met slanke stalen kolommen. 22 meter hoog en de beloning na het klimmen….uitzicht.

We komen bijna bij restaurant de Bokkenrijders langs. Daar gaan we toch even naar toe. Met Brabantse teksten en ook de ober die ons in het Brabants gastvrij ontvangt.

Door de bossen van landgoed de Utrecht gaan we naar ons eindpunt in Lage Mierde. We horen een zacht piepje en kunnen via de app vinden dat het goudhaantjes zijn. We hebben de hele kleine vogeltjes zelfs gezien. Leuk!

Het etappe drankje is in herberg de “Buitenman”.

Alweer een dag met een gouden randje..

 

Brabants vennenpad Bladel

25 oktober, zonnig 18 graden, 18 km van Bergeijk naar Bladel

Een route bijna helemaal door de bossen. Door grenspark de Kempen, langs restaurant het Wilde Zwijn, de Kempen, langs de Hapertse heide en over landgoederen naar Bladel.

We waren op pad met Elly, Marion, Francis, Ingrid, Berreke en Els

We spreken van tevoren af dat er voldoende auto’s op het eindpunt blijven staan en samen rijden we naar het beginpunt van de wandeling. Dat we zo een mooi weer zouden treffen hadden we niet verwacht. De bladeren nog volop aan de bomen en de kleuren variëren van goudgeel, naar oranje en rood. Op de grond zijn ze inmiddels bruin, een lust voor het oog, deze kleurenpracht.

We passeren de Goorloop, een watertje vlak voor restaurant het Wilde Zwijn. Het voelt echt als een vakantie dag, als we op het terras zitten en er ook nog een aanbieding is van vlaai voor de halve prijs. 😉Die kunnen we toch niet laten staan??

Langs de Hapertse heide geeft een heel ander beeld. Open veld met berkenbomen. Ook de grassen zijn goudgekleurd.

Verder een beukenlaan, keurig recht met een overkoepelend bladerdek. Een tunnel van bladeren.

Ten zuiden van Bladel komen we op landgoed Ten Vorsel uit. Hier en daar is er modder. Het valt ons op dat het de eerste keer is dat we overal het Brabants vennenpad konden volgen. Deze keer geen omwegen om het water te passeren.

Als we dan in Bladel aankomen is het tijd voor ons etappe drankje. Op de markt in de zon. Een mooie afsluiting van een heerlijke wandeldag.

Route loopt samen met de Portugues central

Zondag 22 september 2024, van Redondela naar Pontevedra, wolken, zon en regen, 23 graden en 23 kilometer.

Vandaag gaat de groep zelf op pad en omdat iedereen een ander tempo heeft worden mensen met hetzelfde tempo vandaag wandelmaatjes. Hier lijkt het dat de route bekeken wordt op de telefoon maar het kan natuurlijk ook zo zijn dat de telefoon voor een van de andere mogelijkheden op de smartphone wordt gebruikt.

 

 

 

 

 

 

 

Enkele mensen hebben op deze plek een koffiestop gehouden. Of dat in de tuin was of in de schuur weet ik niet maar degenen die daar waren vonden de plek de moeite waard.

Links zie ik mooie afbeeldingen van een pelgrim en de Santiago schelp. En veel mensen op het terras is toch wat anders dan we op de kustroute gezien hebben.

Rechts zie ik een bijzonder voorwerp wat op de camino gevonden werd.

Mooie panoramafoto ’s morgens, met de mist boven de velden.

Een andere pauzeplek, mogelijk van een ander groepje.

Ik ben zelf met Foekje meegegaan die vanavond met het vliegtuig naar huis gaat. Lopen is geen optie meer voor haar en iedereen vindt het jammer dat ze op moet geven, zij zelf nog wel het meest denk ik. We verbleven zo lang mogelijk in het hostel, gingen daarna om de hoek koffie drinken bij een van de weinige barretjes die open zijn. Terug bij het hostel bracht Maria ons op haar manier met de auto naar het station. We namen de trein naar Santiago en daarna hadden we na lang wachten een taxi die ons naar het vliegveld bracht. Even wachten en dan kan Foekje in gaan checken. Er gaan meerdere Nederlanders mee en de bagagekar geeft steun zodat het inchecken wel zal lukken en ik ga terug naar het hostel in Pontevedra.

Tegen half 5 ben ik terug, twee mensen zijn er al en de anderen komen zo rond 5 uur binnendruppelen. Ze hebben het allemaal leuk gehad en soms heeft de een een ander pad dan de ander gekozen. Er leiden veel wegen naar Rome, maar ook naar Santiago.

Als afsluiting van de dag gaan we bij Restaurante Rúas eten. Er was gereserveerd voor 19:00 uur maar de keuken gaat pas om 20:00 uur open zodat we op een terras gaan zitten voor op ons etappedrankje. Daarna gaan we terug naar Restaurante Rúas om te  eten en sluiten we af met een koffie, ijsje of zoals je op de foto kunt zien, met tiramisu om samen te delen.

Dagwandeling Posbank

21 september 16 km, zonnig 25 graden

Deze NS wandeling van Dieren naar Velp is in elk seizoen een pareltje. De NS wandeling Veluwezoom. Ook in september wanneer de heide nog net een klein beetje in bloei staat. De wandeling is ook af te korten door naar station Rhenen te wandelen. (Dan is het 11 km)

De bosrijke route voert je dwars door het Nationaal Park Veluwezoom. Dit bestaat uit een groot aantal landgoederen dat door Natuurmonumenten is aangekocht. Eerst loop je door de heuvelachtige Onzalige Bosschen, die vroeger tot het jachtdomein van de Prinsen van Oranje behoorden. Op dit gedeelte van de route moet je flink klimmen en dalen. Vervolgens ontdek je de indrukwekkende heide bij de Posbank en de Zijpenberg.

Vlnr Janita, Marjo, Monica, Joke, Karin, Leo, Mieke. Janita en Karin gaan 2 oktober mee met de camino francais en hebben alvast met mij en elkaar kennis kunnen maken.

De statige lanen van beukenbomen geven een mooi doorkijkje. Je voelt je klein bij deze enorme reuzen. Het is flink klimmen en dalen.

De Carolina hoeve is al na 5 km. Als je langs horeca komt die al open is, is juist deze erg gastvrij. We laten ons verwennen met een lekker taartje erbij. Ook hebben we pauze bij het bezoekerscentrum voor de lunch. Dan ben je vlak bij het glooiende heide terrein.

Daarna gaan we door de bossen en langs de Beekhuizerbeek, een parkbeek, die speciaal werd aangelegd ter verfraaiing van de landgoederen Beekhuizen en Biljoen.

Onderweg kwamen we ook reuze exemplaren paddestoelen tegen. De herfst is al begonnen. Nu uitzien naar de kleurenpracht van de herfst bladeren.

Onze wandeldag sluiten we af in het centrum van Velp, 10 minuten lopen van het station.

Dag 4 Weer volop zon en eventjes naar zee

Dag 4, zondag 15 September, 25 graden en 25 km

We waren over drie kamers verdeeld en de ervaring met slapen was anders. Op twee plaatsen werd flink gesnurk en op de derde was het binnen rustig maar het lawaai van buiten was er des te meer.

Ook al had niet iedereen voldoende geslapen, we stonden allemaal zoals afgesproken om 8 uur buiten en gingen eerst naar de supermarkt om water en wat extra’s in te slaan. Een stuk verderop konden we ontbijten, een stukje stokbrood met kaas en koffie of thee.

Heel veel over vlonders gelopen en we gaan de goede kant op volgens de pijl.

Een hoopje stenen waarvan er sommigen met tekst en als je goed kijkt zie je een vis erbij

Baukje zet zich in als stempelzetster en dat kan ze goed. Ze vindt het leuk en zou het als baantje wel willen doen, veel mensen ontmoeten en hun verhalen horen. Schelpen met een spreuk of een naam hangen aan een boom.

Bij een kraampje staan jongeren cake en taart te verkopen voor hun school, hun leerlingenactiviteiten. Nou, daar lusten we zeker een stuk van onder het mom van we steunen het goede doel. We  vinden maar geen pauzeplek of koffiebar en de eerste die we zien wordt afgekeurd. De volgende zou 500 meter verder zijn, even gevraagd aan een Portugeese die gelijk met ons meeloopt.  Enkelen willen naar het water omdat daar het barretje zou zijn en de vrouw loopt mee. Het terras is er maar het is gereserveerd en we kunnen er geen koffie drinken. We pauzeren op een picknick plaats en een bank. Eten in de buitenlucht is altijd lekker, behalve een uitgedroogde mandarijn dan.

Bij Esposende worden we verwezen naar vlonders, zeker mooier dan de gewone route. Over vlonders over het water lopen bevalt beter dan over het hout van een brug waar werkzaamheden plaatsvinden.

We vonden eindelijk een pauzeplek waar we de laatste  twee tafeltjes uit de zon hadden. Een deel van ons nam ijs, de anderen hielden het bij koffie of ander drinken. Kort daarna vonden we een strandje waar twee dames eindelijk konden zwemmen. Een was haar badpak vergeten maar in ondergoed kun je ook zwemmen. Anderen hielden het bij pootje baden of foto’s maken.

Hostel Salvagem bevalt ons goed en we zitten vlakbij de kerk waar de helft van de groep na opgefrist en de was gedaan te hebben naar toe gaat. Dat werd een lange zit, voor de echte dienst was er een soort van gebedsdienst. Wel bijzonder om mee te maken.

Daarna snel naar de pizzeria omdat het al na achten is en we om acht uur afgesproken hadden. Een persoon lag te slapen en wou liever niet mee. De tafel stond al klaar en met een goed gevulde maag en genoten te hebben van de mooie wandeling gingen we slapen.

 

Brabants vennenpad Valkenswaard Achterste brug

24 juli, zonnig, 20 km, vanaf de visvijver in Valkenswaard naar Bruggerhuizen, Venbergse watermolen, Malpie, Borkel en Schaft naar Achterste brug

Wederom een erg mooie route! We waren benieuwd of we vandaag wel met droge voeten de route kunnen lopen….. Tot nu toe hebben we onderweg steeds een andere route moeten volgen om het water te ontwijken. En ja, gelukt! Ook langs de Dommel was het droog.

We zijn op pad met Elly, Gerard, Marion, John, Francie en Ingrid

Vanaf de visvijver zoeken we de geel rode markering op. Het was deze keer extra opletten, de struiken en brandnetels zijn zo hoog dat de tekens soms niet te vinden zijn en je er zomaar voorbij loopt.

We volgen de loop van de Dommel tot we bij het restaurant Venbergse molen aankomen. Dat is helaas gesloten, we vinden bij de kano plaats een fijn plekje voor onze pauze.

Dan gaan we naar De Malpie, een groot heide gebied, waar we de eerste heide in bloei zien. We komen ook langs de Malpieberg. Langs het groot Malpieven ligt een brug, vroeger een knuppelbrug van boomstammen.

Met dit heerlijke weer gaan we het dorp Borkel en Schaft binnen. Even van de route, maar wel met een terras. Dat doen we! Nog 3 km te gaan naar de Achterste brug, maar een alcoholvrij biertje gaat er wel in. Ons etappe drankje een beetje eerder.

Het laatste stuk gaat door de weilanden. Met overstapjes en heel veel brandnetels. Met het blad van de weegbree er even overheen wrijven en de jeuk is weg.😉

Deze prachtige wandeling laat steeds een stukje van de Dommel zien. Hier wordt volop gekanoed en ze hebben daar speciale glijbanen voor de kano.

We komen bij de auto van John en Marion uit. Marion brengt de wandelaars weer terug naar het beginpunt. Het was een mooie dag!

Dagwandeling Herperduin

10 juli 17 km droog 23 graden rondwandeling vanaf hotel de Naaldhof in Oss

Direct als je het fietspad het viaduct passeert ben je in het natuurgebied Herperduin. Herperduin ligt tussen Schaijk en Berghem en met de nummers van het wandelroutenetwerk hebben we zelf een route gevonden. (Via de site van Visit Brabant)

Dit natuurgebied is eigendom van de gemeente Oss. Vroeger bestond het gebied uit heide, stuifzand en landbouw, maar vanaf het einde van de 19e eeuw is het gebied beplant met grove den om het stuifzand vast te leggen. Er is ook een recreatieplas in dit gebied, genaamd ‘het Klompven’.

Vandaag was het de kennismaking voor de wandelaars van de camino Portugues die in september met Rita op pad gaan. Welkom voor Marion, Riekje en Trees. We wensen ze veel succes.

Ook welkom aan Gerard, Marianne, Joepke, Ria, en Annemarie.

Het Herperduin is een bosgebied met vennen en duinen. Op deze woensdag is het erg rustig.

Als we het gebied door zijn, hebben we pauze bij restaurant Pan en Zo. Een prachtig restaurant in de natuur. Daarna gaan we via een andere lus terug. Over het algemeen goed begaanbare paden. Hier en daar moesten we elkaar helpen om over het water te komen.

Ook passeren we een gebied met stuifzand.

Zeker de moeite waard om te bezoeken.

We sluiten de wandeling af met een etappe drankje bij restaurant de Naaldhof. Een erg leuke wandeldag!

Brabants vennenpad Leenderstrijp Achelse kluis

5 juli, droog 20 graden 20 km.

Vandaag was het een deel van etappe 6 en etappe 7. We beginnen in Leenderstrijp en gaan via Soerendonk over de Groote Heide naar de Achelse Kluis en verder naar het noorden door het Leenderbos.

Hemelsbreed is het maar 4 km van het beginpunt naar het eindpunt. Met de auto moet je toch echt 20 km rijden om er te komen. We waren benieuwd of we de route weer zouden moeten aanpassen vanwege het hoge water. Dat viel deze keer wel mee. Wel hier en daar modder, maar ook een hoger gelegen paadje, of dat waar het gras nog net door de modder te zien is.

Direct na het vertrekpunt lopen we langs de Strijper Aa. In het boekje staat zelfs een alternatief bij hoog water. Wij gaan het altijd proberen.

Vlnr Frans, Els, Elly,Ingrid, Meriam, Josephine en Ria

In Soerendonk hebben we pauze, bij de plaatselijke snack bar, waar inmiddels ook zitjes zijn. We bestellen er een broodje of soep. Dat smaakt. Daarna gaan we over de Groote Heide naar de Achelse kluis.

Het is vandaag erg rustig. Zelfs bij de Achelse kluis is bijna niemand. Wij vinden het heerlijk. De rust van de natuur. We zien er ook de rups van het Jacobs kruis kruid en de bijbehorende plant. In juli zie je die vaak bij elkaar. Ook boomstammen met heel veel paddenstoelen. Je oog moet er maar net opvallen.

Vanaf de Achelse kluis gaan we nog 3 km naar het noorden, de route vervolgen. We zien ook dat je er nergens met de auto dichtbij kunt komen. Overal zijn de paden afgesloten met hekjes of slagbomen.

Net na de Achelse kluis leek het net of er toch teveel water zou staan. Rechts en links van de stenen is veel water. Kennelijk altijd een nat pad. Er zijn grote stapstenen. We zijn vergezeld met een beetje motregen…..daar kunnen we wel tegen.

Rond 16 uur vinden we het tijd voor het etappe drankje! Een heerlijke wandeldag over het Brabants vennenpad zit erop. Bijna alles onverhard door de Brabantse natuur, vandaag op de grens met België.

NS wandeling Driebergen Maarn

25 mei, 15 km, 22 graden droog

Een pareltje van de NS wandelingen is de wandeling van station Driebergen Zeist naar Maarn.

De route is over de Utrechtse Heuvelrug en loopt samen met het Trekvogel pad. De wandeling loopt door de bossen en over landgoederen Bornia en Den Treek-Henschoten.

Het is vandaag de kennismaking van de wandelaars van de Camino Primitivo die in augustus start. Alvast buen camino voor Jeannette, Silvia, Marion en Els. Ook heten we Joke, Lia, Ingrid, Henny en Leo van harte welkom.

Vlnr Silvia, Joke, Henny, Marion, Els Jeannette, Lia, Ingrid en Leo

In het landgoed Bornia is het een leuke afwisseling van bos, heide en zandverstuivingen. Gisteren is ook hier veel regen gevallen. De route is hier en daar zelfs omgeleid.  Dat bord zagen we later pas later 😉.

Landgoed Heidestein heeft vijvers, bruggetjes. Erg mooi! Samen met ook landgoed Borne en Noordhout vormt het een aaneengesloten natuurgebied.

Nog een stuk door het bos voor we in Austerlitz aankomen. Dat is na 8 km en dan hebben we wel zin in een pauze.

We vervolgens onze weg door de boswachterij Austerlitz en landgoed Den Treek. Hier zijn vooral naaldbomen gepland afgewisseld met beuken en eiken.

Net voor de bebouwde kom hebben we nog even pauze. Een bankje met uitzicht, dat komt goed uit.

In Maarn zoeken we een terras op voor ons etappe drankje. We hebben weer een heerlijke wandeldag.

Brabants Vennenpad Heeze Leenderstrijp

15 mei, 18 km, bewolkt vrijwel droog, 22 graden.

We hadden gedacht dat er al wat minder water zou staan op het Brabants vennenpad van Heeze naar Leende. Hemelsbreed 8 km, wij gaan over de Grote Heide en zo kwamen we op 19 uit.

Het is bijzonder mooi. Eerst een flinke stuk door de bossen. We dachten nog….zo gaat het goed. Een beetje langs de zijkanten, er waren al droge stukjes bij. De foto met die bomen, is een en al water.

Na een km of 7 zochten we een lunch plekje. Precies daar een picknick tafel. Daarna begonnen we dapper aan een vlonderpad. Hier moesten we toch snel weer terug. We zijn, Josephine, Els en Frans.

Een onderdeel van de wandeling was een pad langs het Drooge Meer en. De groene lijn is het Brabants Vennenpad. Daar konden we echt niet door. We gaan terug naar het wandelroutenetwerk (rode lijn) en hopen er zo door te kunnen. Ook dat lukte niet.. Vlak voor 95 moesten we toch weer terug

Ook na de A2 kunnen we niet over Valkenhorst. We vinden een andere route.  Na de weg vlakbij restaurant de Clown, pakken we de route weer op door het bos.

Een heel andere wandeling dan we hadden gedacht. We kijken wel hoe het gaat…Zo zie je, met het wandelroute netwerk komen we er altijd. We hoopten op een etappe drankje in cafe de Hospes. Ook die was gesloten en we zijn doorgereden tot Leende. Een fijne gastvrije plek.

Dagwandeling Drunense Duinen

13 april, 17 km, zonnig 23 graden rondwandeling vanaf Giersbergen

Een van mijn favoriete rondwandelingen is een rondwandeling over de Drunense Duinen. We starten in Giersbergen en gaan dan over de binnenrand van het wandelroute netwerk naar de Roestelberg, Bosch en Duin en weer terug.

Op de wandelroute netwerk kaart kun je de nummers lezen. Via de gele pijlen op de groene vlakken vond je de route. Ook gemakkelijk te vinden op de site van Visit Brabant.

We gaan op pad met Sjan, Lida, Leo, Monica en Jeannette.

Al die jaren dat ik al over de Drunense Duinen loop, heb ik nog nooit zoveel water gezien. Hier en daar zelfs de wandelpaden onder water en moeten we slalommen om een min of meer droog pad te vinden. Je ziet ook aan het donkere zand dat het niet zo lang geleden nog veel natter was.

Je zou het niet zeggen maar het is zeker niet vlak en dan door het losse zand ploegen valt niet mee. Een goede test voor de komende Camino en de Dutch Mountain Trail!

We vinden het erg prachtig. Op deze zaterdag zijn er meer wandelaars onderweg, die zie je vooral bij de restaurants en dan een paar km er vandaan. Ook bij de bossen is hier en daar veel water. De bomen hebben natte voeten. Ook zien we schaapskudde met een herder.

Deze heerlijke wandeldag eindigen we waar we zijn begonnen. Bij de Drie Linden in Giersbergen. Terrassen vol, mensen die net als wij van het voorjaarsweer genieten.

Brabants vennenpad dag 4

3 april, 22 km, droog 13 graden van Collse watermolen naar station Heeze

De route begint met een flinke stuk langs de Kleine Dommel. Bij alle voorgaande wandelingen was het stuk direct langs de Dommel niet te doen door de hoge waterstand, ook nu gingen we proberen dat voor elkaar te krijgen. Nog geen 100 meter verder gingen we terug, zoals je hieronder kunt zien. De groene lijn is het Brabants vennenpad, de rode het wandelroutenetwerk. Wij hebben daar de blauwe stippellijn gevolgd, dat is het fietspad.

Dat is dan altijd handig met deze Topo GPS app, daar kun je ook een alternatief vinden.

Vlnr Dina, Anne-marie, Margareth, Gerard, Elly, Bernadette, Ingrid en Frans

Zo komen we ook bij het kasteel van Geldrop uit en wat is na 6 km een goed idee? Koffie in het theehuis van het kasteel van Geldrop.

Het mooiste deel van deze etappe is een wandeling over de Strabrechtse heide. Na 10 km zijn we daar en was onze lunch gepland in restaurant De Plaetse. Daar voor zien we boswachters aan het werk en we overleggen of de geplande route te doen is. Zeker niet, zegt hij. De route voor het Scheidingsven is te nat. Wel kun je er net doorheen als je de route na het Scheidingsven kiest en daarna hogerop over de Galgenberg. Een stuk om, maar bijzonder mooi. We zien vrijwel overal nieuwe vennen. We kunnen er hier en daar net langs.

Het laatste deel lopen we door de Herbertusbossen terug naar Heeze. Omdat we al op 18 km zaten, hebben we ons afgevraagd, nemen we de kortste weg of de mooiste? Wij zijn allen fans vande natuur en kiezen voor de ontluikende bossen. Zo gaan de km’s erg snel.

Dichtbij het kasteel van Heeze vinden we een bar voor ons etappe drankje. We vinden unaniem dat het Brabantse vennenpad erg mooi is.

Brabants vennenpad dag 4

3 april, 22 km, droog 13 graden van Collse watermolen naar station Heeze

De route begint met een flinke stuk langs de Kleine Dommel. Bij alle voorgaande wandelingen was het stuk direct langs de Dommel niet te doen door de hoge waterstand, ook nu gingen we proberen dat voor elkaar te krijgen. Nog geen 100 meter verder gingen we terug, zoals je hieronder kunt zien. De groene lijn is het Brabants vennenpad, de rode het wandelroutenetwerk. Wij hebben daar de blauwe stippellijn gevolgd, dat is het fietspad.

Dat is dan altijd handig met deze Topo GPS app, daar kun je ook een alternatief vinden.

Vlnr Dina, Anne-marie, Margareth, Gerard, Elly, Bernadette, Ingrid en Frans

Zo komen we ook bij het kasteel van Geldrop uit en wat is na 6 km een goed idee? Koffie in het theehuis van het kasteel van Geldrop.

Het mooiste deel van deze etappe is een wandeling over de Strabrechtse heide. Na 10 km zijn we daar en was onze lunch gepland in restaurant De Plaetse. Daar voor zien we boswachters aan het werk en we overleggen of de geplande route te doen is. Zeker niet, zegt hij. De route voor het Scheidingsven is te nat. Wel kun je er net doorheen als je de route na het Scheidingsven kiest en daarna hogerop over de Galgenberg. Een stuk om, maar bijzonder mooi. We zien vrijwel overal nieuwe vennen. We kunnen er hier en daar net langs.

Het laatste deel lopen we door de Herbertusbossen terug naar Heeze. Omdat we al op 18 km zaten, hebben we ons afgevraagd, nemen we de kortste weg of de mooiste? Wij zijn allen fans vande natuur en kiezen voor de ontluikende bossen. Zo gaan de km’s erg snel.

Dichtbij het kasteel van Heeze vinden we een bar voor ons etappe drankje. We vinden unaniem dat het Brabantse vennenpad erg mooi is.

Brabants vennenpad dag 4

1 maart, 18 km, licht bewolkt 10 graden van Son naar Collse molen, ten zuiden van Nuenen

Vol goede moed gaan we vandaag op pad voor het vervolg van het Brabants vennenpad.

Vandaag op pad met 7 wandelaars. Josephine, Gonnie, Emmy, Ingrid, Margareth en Leo. Op de paal zie je dat hier ook de Camino Brabant loopt.

Je ziet op de kaart dat we niet ver van de Dommel hebben gewandeld. Zoals in het boekje van het Brabants vennenpad staat is er ook een alternatief gemarkeerd voor het geval het hoog water is. Dat was ook steeds nodig! We hebben steeds geprobeerd om de route te volgen, maar we moesten toch terug. Zie bv bij Nederwetten. De plassen werden te diep en we moesten terug.

Het eerste deel van de route is ten oosten van Son. Meteen de natuur in, langs het Wilhelmina kanaal. Na 5 km vinden we een fijne pauze plek bij de Sonse Jachthaven.

We vervolgen onze weg en komen dan door de weilanden van de Dommel. Het is er prachtig! Smalle paden, met veel modder, die we proberen te trotseren. Deze eerste foto toont de brug die net onder water staat. Dat was onze route. We gaan hier toch echt terug.

We proberen het steeds opnieuw. We hebben ook echte bruggenbouwers bij ons. Elkaar helpen om de plassen te passeren. Met hoge schoenen gaat het nog net precies. Bij lage moet je al oppassen dat het water niet je schoenen inloopt.

Naar Opwetten was het weer goed te doen. Bij de Opwettense Molen is het goed vertoeven. Zo 3 km voor het einde van de etappe nemen we even de tijd voor ons etappe drankje.

Die laatste km gaan over rustige boeren weggetjes. We passeren de A270 en merken op dat het er zo landelijk is, met Eindhoven vlak bij. We eindigen onze wandeling bij de Collse molen.

Dagwandeling N70

28 februari, 15 km, droog, 10 graden.

Deze wandelroute geeft een prachtig beeld van de stuwwal bij Nijmegen. Hij gaat over 8 ‘bergen’ en door bossen in het Rijk van Nijmegen. Met prachtige vergezichten over polders, schilderachtige laantjes en het rivierenlandschap.

Het is echt heuvels lopen en dat zie je goed in het hoogte profiel. Geen stukje plat en het was dan ook een goede training. Kijken of we al klaar zijn voor onze camino van 7 maart voor Dike en Ellen en voor Ina, Berreke, Elly, Jose en Henny die op 19 april met mij mee gaan vanaf Saint Jean Pied de Port. Alvast voor een kennismaking voor Mieke. Of voor Anton, Bernadette, Dina en Yvonne om die schitterende wandeling weer eens te ervaren. Voor ieder van harte welkom en alvast Burn Camino.

Vlnr Elly, Dina, Anton, Bernadette, Ina, Jose, Henny, Yvonne, Dike, Berreke, Mieke en Ellen

Deze keer starten we in Beek Ubbergen bij hotel Spijker, die zijn na afloop van de wandeling open voor het etappe drankje. Het stijgt en daalt en steeds opnieuw een stijging en daling over al de bergen.

We hebben na 3 km pauze bij restaurant de Duivelsberg. Rondom Nijmegen is “Mariekenbrood” bekend. Een lekkernij met spijs. Die wil ik wel weer eens proberen. Daarna gaan we over de o.a over de Sterrenberg, de Hanenberg en Hengstberg en Stollen erg, allemaal tussen 70 en 90 meter. Hier en daar hebben we modder paden. De andere wandelaars hebben voor ons meestal een ommetje gemaakt, zodat we niet erg vies werden.

Echt een hele mooie wandeling, die we afsluiten met een etappe drankje bij hotel Spijker, waar we van harte welkom zijn.

Brabants vennenpad dag 3

14 februari, 20 km, motregen, 13 graden

De start is in Olland vandaag. Volgens het Brabantse vennenpad, zouden we na 20 km in Son aankomen. Hieronder zie je hoe we er uiteindelijk gekomen zijn.

We wandelen van Olland via Rijsingen naar Sint Oedenrode. Dat was de bedoeling door het Dommeldal. We vonden een ommetje Rijsingen waardoor via een mooi paadje, nieuwe wegen vonden. Het water van de Dommel staat erg hoog. Ook de wandelpaden zijn inmiddels rivieren geworden en we gaan terug naar de verharde weg.

We komen Sint Oedenrode binnen via het kasteel Dommelrode. Daar hebben we onze pauze. Wat mooi dat we gastvrij worden ontvangen bij Braveau, daar hebben mensen met een beperking de mogelijkheid ervaring in een restaurant op te doen. Op deze Valentijnsdag prachtig versierd.

Na Sint Oedenrode loopt de route onder de A50 door. Een stuk fietspad en wat staat er? Afgesloten vanwege hoog water……we zien voor ons wandelaars een verhoging. Daar durven we wel op. We moeten erg bukken en komen zo aan de overkant. Een eindje verder loopt de route naar de Dommel. Dat gaat opnieuw niet lukken en we passen steeds de route aan, om weer terug te komen op het vennenpad. Daarna gaan we naar het Vresselsbos met de vennen, o.a. Hazenputten. Ook dat lukt niet en zo komen we uiteindelijk bij de Vresselse hut. Even droog worden, uit rusten en dan ervoor kiezen om de doorgaande weg naar Son te nemen.

Deze heerlijke wandeldag zit er weer op. We gaan steeds opnieuw proberen andere wegen te vinden.

Brabantse vennenpad dag 2

7 februari van Boxtel naar Olland, droog 7 graden 18 km

We gaan vandaag vanaf station Boxtel op pad. Een prachtige route langs de Dommel, door natuurgebied de Geelders. Ook zijn we bij het Sint Jans pontje aangekomen……oversteken konden we wel, de route vervolgen naar Liempde was niet mogelijk.

Vlak na station Boxtel komen we langs kasteel Stapelen. Daarna gaan we naar de Dommel. Zo dicht bij de bebouwde kom en toch al meteen zo rustig. De Dommel is ver genoeg gezakt. We kunnen er met droge voeten lopen.

In de Geelders is het bijzonder nat. We komen een heel eind. Plotseling is het echt te nat, een beetje modder en natte schoenen is niet erg. Wel als de plassen zomaar enkel hoog worden. We passen de route aan en door het wandelroute netwerk vinden we een ander pad.

We dachten dat de rest over verharde paden zou gaan. Dat was niet het geval. Richting Sint Jans pontje ging het nog net. We steken over. De stroming is heel sterk en we mochten met 5 op het vlot. Aan de overkant zou het wandelpad naar Liempde moeten gaan. Dat was volledig overstroomd. Dus toch maar terug. De pauze die we in Liempde hadden bedacht laten we achterwege en gaan naar Olland.

De bar is daar open en we zijn van harte welkom voor ons etappe drankje. We kijken terug op een bijzonder geslaagde dag. De overige bezoekers vonden dat we allemaal blij waren….

Brabants vennenpad etappe 1

6 januari, 10 graden, 18,4 km van Oisterwijk naar Boxtel.

“Het is altijd weer” is mijn motto, tenzij KNMI een weer waarschuwing heeft. Dus wij gaan op pad, voor deze uitdagende etappe, vol met nog meer vennen, dan op de kaart staan.

We zijn op pad met Ria, Marleen, Josephine, Frans, Gonnie en Henny. Deze dapperen durven het aan om “nieuwe wegen te zoeken”

De route is geel/rood gemarkeerd en volgt gedeeltelijk het wandelroute netwerk. Ik gebruik Topo GPS als wandelapp en daar kun je ook het wandelroute netwerk downloaden. We hebben ongeveer de eerste 15 km kunnen lopen, daarna was het te nat. Op onderstaande kaart, de roze lus hebben we niet kunnen lopen.

Sommige banken zijn nog net droog, doordat ze wat hoger liggen. Kleine riviertjes zijn plotseling brede riviertjes geworden. We hebben heel goede “padvinders”. Zij lopen voorop.

Vlak na het rolstoel pad is de etappe rechtaf langs de zandbergsvennen. Dat gaat echt niet en we gaan terug. Wel nog even pauzeren. Achter een boom is een heel klein stukje uit de wind.

Via de Roond gaan we terug naar Boxtel.

Het laatste stuk door het industrieterrein. Zo komen we weer bij het station uit. Voor wie wil nog even een etappe drankje bij het stations restaurant. Een heerlijke dag!