Alle berichten van Mieke Schrieks

The Dutchies

Dag 3: Povoa de Varzim – Esposende (19 km)

‘Ik heb het nog nooit gedaan, dus ik denk dat ik het wel kan’.

Deze uitspraak van Pippi Langkous geeft weer wat meerderen uit de groep als motto hebben.

De keuze om 16 dagen achter elkaar met een groep onbekende mensen een camino te gaan lopen, voor de meesten een nieuwe ervaring, is gedaan vanuit het vertrouwen dat het wel zal lukken.

En na de eerste twee dagen samen blijkt dat vertrouwen verder gegroeid.

De mooie route, die wij ook vandaag ervaren, helpt daar zeker bij.

De ontmoetingen met elkaar en andere pelgrims zijn inspirerend, komisch en ontspannen.

En de goede onderlinge sfeer, gevoed door mensen met zeer verschillende verhalen en persoonlijkheden, maken het lopen, ook als het landschap saai is, toch een aangenaam verpozen.

Ik ben onder de indruk van elk van deze mensen, ik ervaar vijf goede lopers die onderweg en tijdens de pauzes en op de overnachtingsplekken zowel goed voor zichzelf als voor de ander zorgen.

Tijdens de pauze op een muurtje bij een kerk wordt rust genomen en gegeven.

En bij het etappe-drankje vieren the Dutchies, de bijnaam die ons door andere pelgrims is gegeven, de aankomst van een tweede mooie wandeldag.

Een aankomst waarbij wij voorzichtig al uitkijken naar morgen. De dag waarop wij een etappe van 27 km gaan lopen. In vol vertrouwen kijken we daar naar uit: ‘ik heb (haast) nog nooit zo ver gelopen ,dus ik denk dat ik dat wel kan.’

Dag 14 Maronas – O Logoso

15 september, 28 graden, 17 km

Op deze wolkenloze dag zijn we geraakt door de schoonheid van deze etappe. Het gevoel paste precies bij deze tekst die Toos gisteren voorlas uit het boekje “het geheim van de schelp”

Wie ben ik dat ik hier lopen mag? Wie ben ik dat ik hier lopen kan? In de verte een kerktoren, een dorpje. Mijmerend probeer ik antwoorden te vinden. Waarom volg ik dit pad? Zoek ik mezelf in die ander? Laat mij Jou dan vinden…..

Een flinke etappe vandaag. 17 km in plaats van 15 en ook nog eens flink klimmen en dalen. Deze kanjers kunnen het. Voor het ontbijt zagen we het al, het wordt een mooie dag. Vanaf Casa Pepe nevel over het veld.

We maken ons klaar voor vertrek. Gré staat al in de startblokken. Heerlijk vindt ze het op eigen tempo te gaan en dan zelf de weg te zoeken.

Zo gaat het als je naar het westen loopt. De zon in de rug en dat geeft voor mij, mijn geliefde tegenlicht foto’s. Vanaf de herberg stijgt het voortdurend, zeker 5 km.

We lopen langs een heuvel en kijken richting het oosten. De velden bedekt met een laagje mist.

Dan komt de grootste stijging. Niet ver, maar zeker 10%. Die leidt ons naar een prachtig uitzichtpunt. Die kleine stipjes omhoog zijn Mariet, Elly, Toos en Tine. Gré staat boven op ons te wachten.

Daarna begint de daling richting Olveiroa. Tine één met het landschap.

Uitzicht over het stuwmeer. Embalse de Fervenza. Zo je ziet ….elke stap is zo mooi!

We zijn in Olveiroa toe aan onze lunch.

Daarna begint het heet te worden en dan hebben we nog bijna 4 km te doen naar de windmolens.

Wederom een prachtig pad. Een soort brem komt in bloei. Het is er stil. We zien vele soorten vlinders.

Beneden ons ligt een rivier, die zich door het landschap kronkelt.

Om 14.45 komen we aan bij Albergue O Logoso. We slapen deze keer in de gloednieuwe prachtige herberg. Super!!!

Het eerste etappebiertje

Dag 2: 14 september 2018, Porto – Povoa de Vazim (13 km, en een rondwandeling)

Het hostel waar wij slapen verrast ons met een uitgebreid ontbijtbuffet. We laten het ons smaken, die energie kunnen we voor deze eerste dag heel goed gebruiken.

Na deze goede start gaan we op weg. We bevinden ons in het oude centrum van Porto, een prachtkans om een aantal mooie plekken te bekijken.

We genieten van het Sao Bento-station waar met 20.000 tegels de geschiedenis van Portugal is uitgebeeld.

De oude steegjes.

De rivier de Douro met de prachtige Luis 1-brug,

En natuurlijk staan wij stil bij de kathedraal van Porto, het startpunt van onze camino.

Bij deze kathedraal krijgen wij onze eerste stempel en geef ik Nico, Barbara, Martha, Marion en José een Sint Jacobsschelp, een talisman voor een buen camino die ik elk van hen zo gun.

Vanaf Porto gaan we nadat het opladen van onze andante, de OV-chipkaart van Porto gelukt is met de metro de stad uit.

Vanaf Mindelo lopen we een prachtige route naar ons overnachtingsadres.

Een adres met een terras aan de overkant: ons eerste etappe-biertje is verdiend.

Dag 13 Vilaserio – Maronas

14 september, 9 km, 17-25 graden

Voor de lezers van dit verslag: gisteren is Irene gestart vanaf Porto. Haar verslagen zijn ook te volgen, en komen op dezelfde dagen als die van mij. Ik wens Irene en haar groep Buen camino.

De grote verrassing van gisteren in Albergue O Reiero in Vilaserio was het dessert…..ijs met whiskey. Nu ben ik niet zo een whiskey liefhebber, naar het smaakte heerlijk. En…ze hadden voor ons speciaal een pelgrimskamer open gemaakt. Dat komt goed uit, want de meeste pelgrims doen rond 20-25 per dag en staan veel vroeger op. We staan iedere dag pas om 7.45 uur op. We hebben de tijd voor de geplande afstanden.

Het eerste deel lopen we langs de weg. De omgeving is glooiend en geeft mooie vergezichten.

Het zijn lieflijke dorpjes waar we doorheen lopen. Bij een bushalte zie ik de volgende symbolen. Wie weet wat het betekent? Ik doe een poging:

” Op weg, beiden voeten stevig op de grond. Beschermd tegen zon en regen. We komen overal vandaan, en gaan allemaal dezelfde richting op. De verbinding is de camino, het onderweg zijn, en ont-moeten”

En wat zien we vandaag? Dit mooie steenmannetje. Het is alsof er een staat te kijken, met armen over elkaar.

Onderweg komen we veel andere pelgrims tegen. Die zijn vanochtend in Negreira vertrokken en hebben al 15 km afgelegd. Ook een groep Italiaanse fietsers. Die vragen waar we vandaan komen. Als we zeggen uit Nederland, zeggen ze: oh, net zo vlak als hier… We missen alleen de bloemen, maar dat zijn jullie. Een leuk compliment toch?

Na 1 uur lopen wachten we op elkaar boven op een heuvel. De zon komt net door en het is heerlijke wandeltemperatuur.

Het pad is opnieuw ingericht met kleine kiezeltjes. Aan de randen goed afgegraven, zodat het water bij regen goed weg kan. Het ziet ernaar uit dat we de komende dagen mooi weer houden. Wat boffen we!

Zo vinden we een plek om even te rusten, een grasveld, wat bomen en uitzicht. Elk moment genieten we van alles wat op ons pad komt.

Vandaag is het Mariet, die zo in het landschap stapt. Oneindige verten, de wereld aan je voeten.

We komen al rond de middag bij Casa Pepe in Maronas aan. Nu nog 3 dagen te gaan. Finistere…..we komen eraan.

Dag 10 Santiago – Aguapeseda

11 september, 12 km, zeer heet 31 graden in de middag

Na de enerverende dag van gisteren met de aankomst in Santiago gaan we op pad naar Finistere. Een camino van 90 km, waarvan we er vandaag 12 doen. Onze etappes blijven 10-15 km en zo is het voor ons in dit sterk heuvelachtige deel van Galicië goed te doen. We verwachten in 7 wandeldagen in Finistere aan te komen. Op deze kaart zijn het de oranje puntjes van links naar rechts onder.

Lees verder Dag 10 Santiago – Aguapeseda

Dag 8 Empalme – Lavacolla

9 september, 15 km, 28 graden

Ontbijt?

Niet ver van ons hostel El Chalet in Empalme zou een café open zijn voor het ontbijt. Niet dus…..het is zondag en vele bars zijn vandaag gewoon dicht of als we er aankwamen was het brood op. Pas in Pedrouzo vinden we na 6 km ontbijt.

Een prima hostel is El Chalet, met grote tuin, rustig gelegen en onze slaapkamer heeft maar 4 stapelbedden. We voelen ons welkom ontvangen.

De zon komt op als we de poort uitgaan en de zon zorgt voor een gloed over de grote weg en een klein laagje nevel. Dit maakte onze start weer goed.

Ook vandaag is het glooiend over bospaden. Morgen nog wat verder stijgen naar Monte de Gozo en dan dalen we af naar Santiago.

Het is vandaag bijzonder rustig. Ik denk dat iedereen vanaf Pedrouzo door is gelopen naar Santiago en die zijn vast vroeg vertrokken. We zien bijna geen andere pelgrims. Wel af en toe de eigen schaduwen…?.

Bij een kraampje krijgen we een stempel met een hangertje. Erg mooi. Ik heb er een met Jacobus.

Na het ontbijt in Pedrouzo wilden we 7,4 km doorlopen naar restaurant Porta de Santiago. Daar waar je altijd veel pelgrims ziet voor ze doorlopen naar Santiago. Ook deze was dicht, omdat het zondag was. We rusten er even in een soort bushokje en delen wat we hebben. Daarna vervolgen we de weg over een mooi stijgend bospad. Zo komen we bij de gemeentegrens van Santiago aan. Deze keer ben ik Tine en Elly. De anderen zijn net wat verder.

Op naar Lavacolla….

We passeren het vliegveld van Santiago. Een vreemde gewaarwording. 1 week geleden met het vliegtuig in Santiago aangekomen en met de taxi naar Sarria. Nu na 8 wandeldagen lopen we onder het vliegveld door.


We slapen vandaag in een hostel Sao Paio en hebben een 4 en een 3 persoonskamer. Dat is wel even wennen. Tot nu toe hadden we steeds een slaapzaal met stapelbedden of losse bedden.

Dag 7 Arzua – Empalme

8 september, 15 km, 15-28 graden zonnig

Harmonie: Vandaag passeerden we “Wall of wisdom”. Een van de teksten is onderstaande. ” Harmonie is voor anderen doen, wat je graag zou willen wat ze voor jou doen.

De route van vandaag is licht glooiend over meest bospaden. Het zijn de kleine momenten die deze dag speciaal maken. Als we het dorp uitlopen komen we 2 zustertjes tegen die je water geven en een stempel. Zo sereen en met een zachte uitdrukking op haar gezicht geeft ook ons een harmonieus gevoel. (Bijna een schilderij)

Even kijk ik om en word blij verrast met de zonnestralen die over ons stralen.

Deze ochtend is het aangenaam koel en de nevel is nog niet helemaal uit het dal. Ook zo een moment brengt voor mij een rust.

We lopen steeds ongeveer 5 a 6 km voor we pauze hebben en ervaren dat deze 15 km zo goed te doen zijn.

Bij Calzada passeren de koeien voor het terras. Ook deze koe neemt de tijd en likt de muur af…?

Heel veel schaduwrijke paden vandaag. Zo blijft het lang aangenaam. Daar in de verte met rode rugzak is Tiny We lopen allemaal het eigen tempo. Zo lopen Tiny, Mariet en Gré meest alleen en letten goed op de pijlen en richtingaanwijzer. Trots zijn ze dat het lukt.

Het lijken wel de holle wegen die we ook in Limburg kennen. De zon schijnt rechts op de aarden wallen.

In Brea pauzeren we bij een bar die gerund wordt door een dame uit Litouwen. Boven de bar allemaal bankbiljetten uit Spanje dan voor de Euro tijd.

Onderstaande tekst zagen we gisteren op de muur van het restaurant in Arzua. Zo een mooie dag als vandaag was voor ons een gift…..

Dag 6 Melide – Arzua

7 september, 15 km 15-26 graden

Het lijkt een vlakke etappe, maar het tegendeel is waar. Na Boente komen er 4 flinke heuvels naar Arzua en dat merken we goed. En zeker als je de etappe vanaf Palas de Rei in 1 keer loopt, zul je merken dat vooral het laatste stuk als zwaar ervaren wordt.

Het was vandaag een dag met keuze mogelijkheden. Niet ver van Melide is een stenen brug, die bij veel regen onder water staat. Er is hier niet veel regen gevallen, zodat we deze weg konden kiezen. Bij hoog water is een alternatief mogelijk. Voor zover nodig helpen we elkaar over deze brug.

In de bossen is een kraampje met frambozen en noten. De frambozen struiken staan achter het kraampje en zijn erg vers. Wat kiezen we? Voor mij zo een bakje frambozen. Wat heerlijk dat we er de tijd voor nemen.

In Boente gaan we even het Santiago kerkje in. Santiago staat in deze kerk gewoon in het midden. We krijgen er een stempel en een prentje van Jacobus. Bij het passeren van een kerkje, heb je altijd de keuze….wel/niet naar binnen gaan.

Het is een erg mooie etappe. Het is vandaag weer een stralend blauwe lucht en hebben mooie uitzichten.

Ook een eindje verder hadden we een keuze. De route rechtdoor of “Complario”? Hier kiezen we Complario en vinden zo een pad dat niet langs de weg loopt.

Op deze etappe zien we veel eucalyptus bomen. De vruchten, bladeren en de stammen ruiken heerlijk.

Muziek onderweg. Het maakt de stappen die er zetten aangenaam. Gewoon even wachten en luisteren. We hebben geen haast en kiezen ervoor om alles wat we tegenkomen te kunnen ontvangen.

Vlak voor Ribadiso hebben we pauze. Een mooie plek in de schaduw, met uitzicht over het dal. Wat willen we nog meer.

Ribadiso: we zoeken de gedenksteen van Liam Spijkers, op 11 mei 2018 tijdens zijn Camino overleden. We vinden de steen bij km paal 41.214. Helaas heeft hij de laatste km naar Santiago niet kunnen afronden. Wij leggen er een steentje bij en staan er even bij stil.

Het kadootje van de dag. Ik zei tegen deze mevrouw: wat een mooie paprika en spontaan kregen Toos en ik er een. Dankbaar nemen we die aan.

Vandaag slapen we in Albergue The Way aan het eind van Arzua. Mooie kamers met 1 persoonsbedden. Wat een luxe. We zijn er erg blij mee. “Echte pelgrims” als je geniet van een 1 persoonsbed. Het zijn de kleine dingen die het doen in een pelgrims leven….

Dag 4 Ventas de Naron – Palas de Rei

5 september, 12 km bewolkt, 22 graden

In het kleine kapelletje “Capela de Magdalena” beginnen we onze wandeldag goed met een stempel die je krijgt van een blinde man. Je houdt zijn hand vast en hij zet de stempel. We krijgen ook een prentje met een gebed van Maria Magdalena. O.a. met de vraag voor bescherming onderweg.

Lees verder Dag 4 Ventas de Naron – Palas de Rei

Dag 3 Portomarin – Ventas de Naron

4 september, 13 km, bewolkt en motregen, later zon

“Wat ik thuis laat is meegenomen”……en vandaag is het “wat ik zelf niet hoef te dragen, is meegenomen”.

Ik ben bijzonder trots op alles dames, dat ze bewust kiezen voor bagagevervoer. Ze houden goed rekening met wat ze kunnen om nog meer te kunnen genieten van het prachtige Galicië. Jacobus begeleidt ons….

Lees verder Dag 3 Portomarin – Ventas de Naron

Dag 1 Sarria – Morgade

2 september 12 km 35 graden

“Vitaliteit toont zich niet alleen in het vermogen om te volharden, maar ook om opnieuw te beginnen”.

Deze dames verdienen nu al dit compliment. Opnieuw beginnen dat is voor allen hun motto. Na o.a. een nieuwe heup en een hernia en dan de moed laten zien om te gaan. Trainen om van niets weer naar 10-15 km per dag te gaan, zijn dan topprestaties. Super!

Vandaag was het 12 km bijna alleen stijgen door het schitterende Galicië. We zijn net voor Ferreiros in Casa Morgade. Voor morgen nog een beetje stijgen.

Lees verder Dag 1 Sarria – Morgade

Op weg naar Sarria

1 september

Deze Camino Francais start in het mooie Galicie. Galicie ligt in het noord westelijke deel van Spanje. Wij volgen de gele lijn vanaf Sarria naar Santiago de Compostela en vervolgen de weg naar Finisterra. De blauwe lijn naar de kust. In totaal ongeveer 200 km, die we in etappes van 10-15 km gaan stappen. We zijn 16 wandeldagen onderweg en hopen op 17 september in Finisterra aan te komen.

Lees verder Op weg naar Sarria

Informatie avonden

28 augustus

Gisteren was de eerste informatie avond over de Camino naar Santiago. Ook jij bent van harte welkom.

Deze reactie kreeg ik vanochtend. Dank je wel Esther!

Vanavond bij een informatie-avond geweest bij Mieke Schrieks van In balans op Weg.
Heel veel informatie gekregen over het lopen van een Camino: van het inpakken van je rugzak tot tips over de route en het lezen van kaarten. De credential voor stempels en een schelp voor aan mijn rugzak op de koop toe! Een gezellige en inspirerende avond! Ik weet het nu zeker: ik ga in oktober de Camino Ingles lopen. Ik heb er heeeeeel veeeeeel zin in!! En de vliegtickets zijn geboekt ?.

Lees verder Informatie avonden

Bijna op weg ……….. Camino Portugues

 

Het is begin juni als ik een telefoontje krijg uit Spanje.  Het is Mieke. Mieke heeft een dringende en hele mooie vraag voor mij: ‘Irene heb jij zin en tijd om een camino te gaan begeleiden?’

Het antwoord is bekend: ‘Ja ik heb zin en ja ik heb tijd (gemaakt).

Over iets minder dan twee weken is het (eindelijk) zover:  samen met  Barbara, José, Marion, Martha en Nico ga ik op weg. Wij gaan de Camino Portugues por la Costa  lopen.

De voorbereidingen zijn in volle gang. De reisbrief is bijna klaar. Het boekje waarin de route staat en de pelgrimspaspoorten liggen op mijn bureau ongeduldig op ons te wachten.

Lees verder Bijna op weg ……….. Camino Portugues