26 juni, 17,5 km, droog en bewolkt 23 graden

Een pareltje, de wandeling “Mooi Ooij” van de site “De Mooiste routes”. Bijna alles onverhard over graspaden, langs de Waal. Zeer af wisselend en in elk seizoen de moeite waard. Net ten noordoosten van Nijmegen, en ten westen van Ooij.

Om 9.15 uur zijn we allemaal bij de Ooijbanse dijk voor de start van de wandeling.

Speciaal welkom aan Nynke, zij gaat in augustus mee van Santiago naar Finistere en Muxia.

Het is bijzonder mooi met al die zomerbloemen aan de randen. Die regen van de afgelopen week, laat de natuur weer tot leven komen. We zien het Jacobskruiskruid met de rupsen van de Jacobsvlinder.

Door de poort van Persingen vervolgen we onze weg. Deze route is over boerenerven, we gaan onder prikkeldraad door en ik heb nu ervaren wat een stroomstoot doet. Ik zou het nooit opzoeken, en het is alleen maar de schrik. We helpen elkaar om er zonder stroomstootjes onder door te kruipen.

De Ooijpolder is een prachtig gebied om te wandelen en te recreëren. Voordat er dijken waren, was de Ooijpolder een moerasgebied dat vaak onder water stond. Rond 1300 werden de eerste dijken in het gebied gebouwd. De Ooijpolder viel onder het polderdistrict Circul van de Ooij, dat al in 1580 de dijkrechten had. Sinds 1958 valt het gebied onder het polderdistrict Groot Maas en Waal. Het monument op de Ooijse Waaldijk bij het startpunt herinnert aan het dijkmagazijn van de Circul van Ooij dat hier stond. Het dijkmagazijn stond hoog, omdat de polder regelmatig blank stond. In dit poldergebied treft men ook veel terpboerderijen aan. Zelfs trafohuisjes werden boven in een toren geplaatst.

Na de pauze bij Oortjes hekken gaan we langs de Bisonbaai. Daar grazen Bizons en hebben er vrij de ruimte. Deze keer kiezen we de rechter zijde en komen langs het strandje.

Strand vinden we ook langs de Waal als we richting Nijmegen lopen. We struinen door het mulle zand en dankzij de GPX vinden we precies hoe we richting naar de grote brug moeten lopen. Ook hier zien we volop bloemen, zoals zuring en zeepkruid. Geel met roze en wit. Een feest om door te lopen.

De brug komt steeds dichterbij. Voor mij is het de eerste keer dat ik deze route van de Mooiste routes loop. Zoveel onbekende paden en overal overstapjes en of hekken, speciaal voor de voetgangers. Nog een klein stukje en dan zijn we bij de auto’s terug. De Ooijbanse dijk is misschien druk, op deze woensdag is het pad eronder bijzonder rustig.

Het was weer een mooie dag. Met dank aan Joepke, die dit mooie tegeltje vond.😉