19 april, 26 km, zonnig, 4-25 graden, van Granja de Moreruela naar Tabara
Vandaag hadden we een stuk dat me helemaal aan de Primitivo deed denken. Zo wonderschoon en klimmen en klauteren over een smal bergpad.
Vanaf Granja de Moreruela heb je 2 mogelijkheden. Of je kiest voor de Sanabres richting Ourense of je kiest voor het vervolg van de Via de la Plata. Heel goed opletten. Voor de kerk ga je naar links, vlak daarna is er de splitsing. Op de kaart volg je niet de weg naar het noorden, maar kies je de westelijke lijn op de kaart.
Het is een ander landschap als we naar de richting van Rio Esla lopen. Veel meer bomen, we zien veel kurkeiken. De afdaling naar de Rio Esla is spectaculair. Met losse stenen is het ook goed oppassen om niet te vallen. Handig is dan om zigzag naar beneden te gaan.
Dan komen we bij de brug van Rio Esla uit. De grote bogen van de brug vangen de zon. Na de brug staan we voor de keuze. Gaan we over het smalle pad of over de weg? “We hebben het nog nooit gedaan, dus ik denk k dat ik het kan”. Zo spreken we elkaar moed in. Het zal toch wel te doen zijn….? Anders zou er wel een waarschuwing zijn. We gaan dan ook over het bergpad.
Direct begint de klim. Grote stenen, diepe stappen. Uitzicht over de Rio Esla. Dit zijn de paden, die ik zo graag bewandel. Wat mooi dat we dit samen kunnen doen.
Daarna wordt het landschap weer meer open. Met vennetjes, gewassen die uit de grond schieten, bloeiende brem. Bijna teveel om te noemen.
In Faramontanos de Tabara hebben we pauze. Gelukkig vinden we een bar die open is. We zijn wel toe aan wat te eten. Komen we daar aan, zegt de mevrouw achter de bar…..alles is op. Ik vraag om tortilla français, gaat ze zomaar eitjes voor ons bakken. Wat tomaatjes erbij, en toch nog vers stokbrood en we kunnen er weer tegenaan.
We hebben er dan al 19 km opzitten. De officiële route is dan nog 8. Dat zou wel heel veel zijn. We kiezen uiteindelijk voor de weg. Even geen pad met allemaal keien. Over de weg is het nog 6 km. Ja…..deze laatste loodjes wegen zwaar. We moeten ook nog een spoorweg viaduct oversteken en dat is best gevaarlijk. Geen andere mogelijkheid. We zijn blij dat we er zijn. Deze zeer mooie bijzondere dag zit er ook weer op.
Wat een prachtige tocht en mooie verslagen Mieke! Succes allemaal verder en speciale groet voor Suzanne met wie ik de Via Coriovallum gelopen heb begin dit jaar.
Wauw wat mooi daar zeg. En wat zijn jullie dapper. Ik heb er zeer veel
Bewondering voor.
Dank je voor het delen. Het is weer een mooi verslag van een bijzondere dag.
Geniet van de volgende
Prachtige foto’s van de omgeving Mieke!
Hallo Pelgrims wat een prachtige wandeldag , stralende blauwe lucht maar jullie kregen het niet kado op de smalle paden …