Hier in het zuid limburgse land is het een heel anders stukje Nederland. Heuvels! Een prima gebied om te trainen voor een camino of omdat je het hier zo mooi vindt.
We zijn er allemaal om 12 uur, zodat we na de lunch nog een wandeling kunnen maken. Direct naar het zuiden.
Vijlen ligt op een ware heuvel en om naar Sippenacken te gaan passeer je het Vijlenerbos via het Geuldal. Eerst naar het dal ten zuiden van Vijlen en dan weer omhoog. Een pittige stijging en een mooie training voor Gert-Jan, Ada, Gea en Toos.
Gert Jan, Ada en Toos gaan komende september mee van St. Jean Pied de Port en Gea is bekend met de camino van Santiago naar Finistere.
Helaas zijn de bars in Sippenacken op dinsdag dicht…Ook in de zomer. Daarom gingen we terug langs een camping bij de Cottesergroeve voor een pauze. Aan de kanten van een holle weg vinden we een dassenburcht. Nieuwsgierig kijken we of er iemand thuis is…
Aan weerszijden mooie uitzichten
Over smalle paadjes
Terug naar Vijlen
Vlak bij Vijlen lijkt een bui ons op te wachten. We hebben geluk….slechts een paar druppels als we er zijn…
Nog even de laatste stijging naar Vijlen en dan het etappebiertje. Verdiend!
We kunnen bijna niet geloven dat we zo in eind maart hier lopen. Het voelt als zomer. Na een uitgebreid ontbijtbuffet in de Smidse in Epen gaan we om 9.15 uur de deur uit. Eerst direct omhoog door de holle weg. Gert-Jan had Anneke nog even geholpen met haar stokken.
Onze mooie Via Coriovallum zit erop. Nog een laatste dag die stappen zetten, die stappen die je verder brengen in je eigen leven. Van harte gefeliciteerd Walter, Jeanette, Ted, Joepke, Sylvia, Ada en Suzanne. Een mijlpaal. Voor het eerst zoveel km’s gewandeld, voor het eerst samen op een slaapkamer, voor het eerst na een operatie weer meerdere dagen op pad, voor het eerst in een groep, voor het eerst na een herstel of tijdens een proces van mantelzorg even tijd voor jezelf. En voor mij? Verbinding, warmte en vriendschap voelen. We hebben het samen gedaan. Herinneringen maken en verhalen delen. Ik ben er dankbaar voor
En dan vandaag. Het laatste deel van het 8-tje van Houthem naar Spaubeek, Spaubeek Heerlen, Heerlen Houthem, Houthem Vijlen en Vijlen Heerlen.
Via Coriovallum
Van Vijlen naar het noorden via de Benedictijnen abdij, naar Bocholtz, Simpelveld en door parken naar het centrum van Heerlen.
Op het moment dat we wilden vertrekken kwam het er met bakken uit. Toch maar even 10 minuten wachten . Daarna werd het droog en hebben we vrijwel geen regen meer gehad. Vanaf Vijlen dalen we eerst af voor we aan de klim naar de abdij van de Benedictijnen beginnen. De bomen aan de rand van het klooster kleuren al wat rood/oranje. Zijn het al de knoppen die te zien zijn?
Om 9.30 is er een viering in de abdij. Omdat die tot 10.30 uur zou duren hebben we er toch maar vanaf gezien. We gaan verder door de velden naar Bocholtz. Het is licht heuvelachtig en daardoor met steeds wisselende vergezichten. In Bocholtz is Cafe Oud Bocholtz open. Tijd voor een heerlijk stukje Limburgse vlaai.
Na Bocholtz gaan we over modderpaden naar Simpelveld. Wat kies je? Langs de randen, waar het gras te zien is of door het midden? Meestal heeft dat laatste mijn voorkeur.😉 Natuurlijk kan een korte stop bij de Lourdesgrot niet ontbreken. Tegelijk een goed moment voor een lunchpauze.
Na Simpelveld gaan we verder naar het noorden. Volgens de route van de Via Coriovallum zouden we via vele steile bospaden door het Imstenradarbos gaan. Tja, een dilemma. 2 keer eerder ben ik hier geweest en van beide keren herinner ik me dat het heel zwaar is het erg glad kan zijn. Door de vele regen van deze ochtend kies ik ervoor het niet te doen. Veiligheid gaat voor. Hiervoor lopen we voorbij de begraafplaats van Imstenradar en zoeken de route weer op. Zo komen we Heerlen binnen en hebben pauze bij een Brasserie van een verzorgingshuis. Alweer zo een gastvrije ontvangst. We rusten even goed uit, voor we door de parken naar de eindbestemming gaan.
Tot slot hebben we ons etappe drankje bij het restaurant de Twee gezusters. Ze kennen ons al. Wat een fijne afsluiting van deze heerlijke dagen.
Blij met de stempelkaart en de stempels die we hier en daar kregen. Het voelt als een echte camino, net als de verbinding en de Camino smile die ik bij iedereen voel en zie. Intussen hebben we plannen gemaakt voor volgende Camino’s. -wordt vervolgd-
