“Gelieve na uw besteling uw weg te vervolgen”……

14 december, 13 km, droog 8 graden

Wat is het heerlijk om op pad te gaan. Kijken naar wat wel kan, de mogelijkheden opzoeken. Vandaag gaan we wandelen vanaf de Smidse. Een heel gemoedelijk klein hotel met een ontzettend goed restaurant.

We gingen naar het restaurant ’t Hijgend Hert gelegen midden in de Vijlenerbossen met heel veel hoogteverschillen.

Het mooie Limburgse land…..direct tegenover de Smidse gaan we rechtdoor de velden in. Zeer modderige paden. We boffen zo met het weer. De zon schijnt en het is zelfs warm genoeg om de jassen uit te doen.

De maretakken zijn heel goed te zien. Zeldzaam, hier in het zuiden van Limburg voltallig aanwezig

We volgen de Geul tot voorbij de Heijmansgroeve en gaan daar via Cotessen naar het noorden. Een forse klim, die maar bleef duren. Intussen worden we getrakteerd op mooie vergezichten, die met elke stap wijzigen.

De stilte in het Vijlenerbos voelt als een oase van rust. Bijna niemand te bekennen. We horen alleen onze voetstappen. In een middag kennen we het gevoel alweer van intens genieten van wat kan. Je eigen stappen zetten, ontspannen raken en je een voelen met de natuur.

Wauh, dat is boffen! Koffie to go te krijgen bij café Buitenlust. Met…gratis uitzicht over het dal naar Epen.

Achter Buitenlust langs vervolgen we de geel/rode aanduidingen van het krijtlandpad. Ik kom hier al heel wat jaren en nog nooit ben ik via deze kant terug naar de Volmolen gegaan. Een erg mooi pad langs de bosrand. Kennelijk hadden we een aanwijzing gemist en kwamen op een verharde weg uit. De richting was goed. We kwamen weer via Camerig bij de Volmolen uit.

Vanaf de Volmolen kijk je over de Geul naar de Smidse. We zijn er zo. Om 16.15 uur waren we weer terug.

Tijd voor ons etappe drankje…..Wat was het een heerlijke dag 😀.

De grote domper van deze dag hoorden we om 19 uur. De hotels mogen geen restaurant meer bieden. Voor onze wandeldagen betekent dit een onverwacht einde. Morgen gaat de Smidse ook noodgedwongen dicht en wij, na onze wandeling weer naar huis.

Allemaal begrijpelijk, dat er maatregelen worden genomen en daardoor ons fijne adres de Smidse in Zuid Limburg moest sluiten. Voor ons betekent het, niet 4 dagen wandelen, maar vandaag alweer de laatste dag. En toch hebben we vandaag kunnen genieten. 3 verschillende paaltjes routes vanaf de Smidse.

In totaal 15 km, de eerste 2 lussen gingen we naar het noorden richting Mechelen. De blauwe paaltjes route die niet precies bij de herberg startte. Dat is even zoeken. Met een foto van de wandelkaart en een omschrijving gingen we 2 aan 2 op pad. Zo gingen we nieuwe wegen ontdekken. Nieuw voor mij, nu we rondwandelingen vanaf Epen gingen doen. Het valt heus niet mee de blauwe paaltjes te vinden, die zijn soms gewoon verstopt tussen de struiken. Samen kwam elk groepje eruit. Bijzonder trots op de onderlinge samenwerking en moed om nieuwe wegen te zoeken en te vinden.

We konden niet precies ontdekken waar die rode kleur vandaan kwam. Met het donkere weer kwam het heel mooi uit.

We zouden in de vorm van een acht 2 lussen van ongeveer 5 km aan elkaar koppelen. (WI22 en WI18) In principe kom je de anderen dan niet tegen. Dus toch wel. Liesbeth en Lydia hadden aan de hand van de kaart toch tegengesteld gekozen. Erg leuk om elkaar zo te ontmoeten.

Mooie vakwerkhuizen!

Na de 2 lussen naar het noorden, hadden we pauze buiten bij de Smidse. De motregen was opgehouden en werd een bui van een uur. Wat smaakt een kruisbessen vlaai lekker.

Karin en Constance kwamen ook voldaan bij de Smidse aan. Die hadden als enigen geen kaart. En met een foto op je telefoon in de regen, valt het niet mee te vinden waar je bent. Deze dappere dames hebben doorgezet en uiteindelijk de hele route afgerond.

De laatste km naar naar het zuiden in de richting van Terziet. Het is een hele mooie omgeving. We waren als laatsten vertrokken en besloten over te stappen van blauw naar geel en sneden ongeveer 1,5 km af. Zo dachten we tegelijkertijd aan te komen.

De anderen volgden de hele blauwe route en kwamen zo bij de Belgische grens met uitzicht over een mooi kasteel.

Intussen wachten we onder een afdakje van de Smidse. Toch nog een etappe drankje….

Trots op An, Lydia, Hilde en Joke die de hele route hebben afgerond. Tot slot een echt Mieke paadje met veel modder.

Nog even afscheid nemen van elkaar en van de 2 erg gezellige dagen. We komen terug en ieder wil wel weer mee……

Ik kijk terug op 2 heel gezellige dagen. Fijn dat ook jullie zo flexibel zijn en dat we ondanks de regen vandaag op pad zijn gegaan…. “Het is altijd weer”