Tagarchief: Epen

Dag 3 Kroegjeswandeling Holset – Epen

14 juli 2016

18 km

Droog half bewolkt 17 graden

Vandaag loopt het toch weer anders dan gedacht. We lezen de route vanaf Holset met 2 personen….. en toch komen we niet op de juiste plaats op de Epenerbaan.


We volgen de aanwijzing. In een bocht naar rechts ziet u een veldweggetje naar links. Dat steeds maar rechtdoor blijven volgen. We zouden het kruis ter nagedachtenis aan de Russische soldaten moeten vinden bij een t kruising. Niet dus. Gelukkig heb ik een gedetailleerde kaart en zo gaan we richting Sippenacken. Groot is onze verbazing wanneer we het monument plotseling wel vinden.


We pakken de route weer op en gaan zo over de golfbaan Mergelhoof en volgen hier Sentier 58.

We hebben pauze op het terras bij het restaurant van de golfclub en genieten van het uitzicht.


Het is prachtig hier net over de Belgische grens. Omdat we de route vanaf Sippenacken al gelopen hebben besluiten we langs de Geul richting Ter Gracht te gaan.

Het dreigt ook nu te gaan regenen. Een keer vallen er dikke druppels. Er steekt dan een koude wind op, maar het valt weer mee! Wel geeft dit weer van die schitterende donkere wolken.


Nu zijn we wel heel dicht bij Epen en we hebben nog tijd. Dan kiezen we voor een extra lus via Terziet. Heel mooi is het stuk  langs Stekeltjes door de weilanden.


Zo komen we om 16.15 uur aan bij Herberg de Smidse. Een terrasje in de zon. Dat hebben we verdiend! Het is hier in het Limburgse land voortdurend stijgen en dalen.

Dag 2 Epen – Vijlen

28 maart 2018

20 graden, zeer zonnig; 20 km

We kunnen bijna niet geloven dat we zo in eind maart hier lopen. Het voelt als zomer. Na een uitgebreid ontbijtbuffet in de Smidse in Epen gaan we om 9.15 uur de deur uit. Eerst direct omhoog door de holle weg. Gert-Jan had Anneke nog even geholpen met haar stokken.

Lees verder Dag 2 Epen – Vijlen

Limburg dag 1

“Gelieve na uw besteling uw weg te vervolgen”……

14 december, 13 km, droog 8 graden

Wat is het heerlijk om op pad te gaan. Kijken naar wat wel kan, de mogelijkheden opzoeken. Vandaag gaan we wandelen vanaf de Smidse. Een heel gemoedelijk klein hotel met een ontzettend goed restaurant.

Vlnr Joke, Constance, Hilde, An, Liesbeth, Gerard, Lydia en Karin

We gingen naar het restaurant ’t Hijgend Hert gelegen midden in de Vijlenerbossen met heel veel hoogteverschillen.

Het mooie Limburgse land…..direct tegenover de Smidse gaan we rechtdoor de velden in. Zeer modderige paden. We boffen zo met het weer. De zon schijnt en het is zelfs warm genoeg om de jassen uit te doen.

De maretakken zijn heel goed te zien. Zeldzaam, hier in het zuiden van Limburg voltallig aanwezig

We volgen de Geul tot voorbij de Heijmansgroeve en gaan daar via Cotessen naar het noorden. Een forse klim, die maar bleef duren. Intussen worden we getrakteerd op mooie vergezichten, die met elke stap wijzigen.

De stilte in het Vijlenerbos voelt als een oase van rust. Bijna niemand te bekennen. We horen alleen onze voetstappen. In een middag kennen we het gevoel alweer van intens genieten van wat kan. Je eigen stappen zetten, ontspannen raken en je een voelen met de natuur.

Wauh, dat is boffen! Koffie to go te krijgen bij café Buitenlust. Met…gratis uitzicht over het dal naar Epen.

Achter Buitenlust langs vervolgen we de geel/rode aanduidingen van het krijtlandpad. Ik kom hier al heel wat jaren en nog nooit ben ik via deze kant terug naar de Volmolen gegaan. Een erg mooi pad langs de bosrand. Kennelijk hadden we een aanwijzing gemist en kwamen op een verharde weg uit. De richting was goed. We kwamen weer via Camerig bij de Volmolen uit.

Vanaf de Volmolen kijk je over de Geul naar de Smidse. We zijn er zo. Om 16.15 uur waren we weer terug.

Tijd voor ons etappe drankje…..Wat was het een heerlijke dag 😀.

De grote domper van deze dag hoorden we om 19 uur. De hotels mogen geen restaurant meer bieden. Voor onze wandeldagen betekent dit een onverwacht einde. Morgen gaat de Smidse ook noodgedwongen dicht en wij, na onze wandeling weer naar huis.

Limburg dag 2

Allemaal begrijpelijk, dat er maatregelen worden genomen en daardoor ons fijne adres de Smidse in Zuid Limburg moest sluiten. Voor ons betekent het, niet 4 dagen wandelen, maar vandaag alweer de laatste dag. En toch hebben we vandaag kunnen genieten. 3 verschillende paaltjes routes vanaf de Smidse.

In totaal 15 km, de eerste 2 lussen gingen we naar het noorden richting Mechelen. De blauwe paaltjes route die niet precies bij de herberg startte. Dat is even zoeken. Met een foto van de wandelkaart en een omschrijving gingen we 2 aan 2 op pad. Zo gingen we nieuwe wegen ontdekken. Nieuw voor mij, nu we rondwandelingen vanaf Epen gingen doen. Het valt heus niet mee de blauwe paaltjes te vinden, die zijn soms gewoon verstopt tussen de struiken. Samen kwam elk groepje eruit. Bijzonder trots op de onderlinge samenwerking en moed om nieuwe wegen te zoeken en te vinden.

We konden niet precies ontdekken waar die rode kleur vandaan kwam. Met het donkere weer kwam het heel mooi uit.

We zouden in de vorm van een acht 2 lussen van ongeveer 5 km aan elkaar koppelen. (WI22 en WI18) In principe kom je de anderen dan niet tegen. Dus toch wel. Liesbeth en Lydia hadden aan de hand van de kaart toch tegengesteld gekozen. Erg leuk om elkaar zo te ontmoeten.

Mooie vakwerkhuizen!

Na de 2 lussen naar het noorden, hadden we pauze buiten bij de Smidse. De motregen was opgehouden en werd een bui van een uur. Wat smaakt een kruisbessen vlaai lekker.

Karin en Constance kwamen ook voldaan bij de Smidse aan. Die hadden als enigen geen kaart. En met een foto op je telefoon in de regen, valt het niet mee te vinden waar je bent. Deze dappere dames hebben doorgezet en uiteindelijk de hele route afgerond.

De laatste km naar naar het zuiden in de richting van Terziet. Het is een hele mooie omgeving. We waren als laatsten vertrokken en besloten over te stappen van blauw naar geel en sneden ongeveer 1,5 km af. Zo dachten we tegelijkertijd aan te komen.

De anderen volgden de hele blauwe route en kwamen zo bij de Belgische grens met uitzicht over een mooi kasteel.

Intussen wachten we onder een afdakje van de Smidse. Toch nog een etappe drankje….

Trots op An, Lydia, Hilde en Joke die de hele route hebben afgerond. Tot slot een echt Mieke paadje met veel modder.

Nog even afscheid nemen van elkaar en van de 2 erg gezellige dagen. We komen terug en ieder wil wel weer mee……

Ik kijk terug op 2 heel gezellige dagen. Fijn dat ook jullie zo flexibel zijn en dat we ondanks de regen vandaag op pad zijn gegaan…. “Het is altijd weer”

Wandeldagen Limburg dag 2

12 december, 19 km, koud van min 6 tot plus 2, van Epen naar Gulpen

We zagen het al met het ontbijt. Het wordt een mooie dag. De zon komt al boven de horizon, de velden zijn wit van het bevroren gras, de maan is nog steeds zichtbaar. En dat als we de mooie etappe gaan bewandelen van Epen naar Gulpen. Rechtstreeks een km of 7, wij gaan over de mooiste wandelpaden.

Etappe Epen Gulpen

Dat het hier in het mooie Limburg voordurend stijgt en daalt, dat hebben we gemerkt. Maar liefst meer dan 600 hoogtemeters.

Om 9 uur gaan we op weg naar Slenaken. Over veldwegen, door de bossen en dan na nog een bospad zien we daar in de diepte Slenaken. Alle horeca is dicht op deze maandag. We verder zeer vriendelijke ontvangen bij een hotel. Zij maakten voor ons een heerlijke kop koffie. Openhaard aan, even lekker opwarmen.Vandaag waren Gerard en John de kaartlezers. Prima gedaan, zonder GPX is het echt opletten.

Vanaf Slenaken gaan we naar het noorden langs Beutenaken en in de richting van Reijmerstok. Na 13 km kwamen we in Euverem aan. Dat cafe op de hoek was open en we hebben er dan ook even gepauzeerd.

Van Euverem gaan we naar de Gulpenerberg. Nog even een flinke kuitenbijter voor de laatste km’s. Intussen wordt het alweer wat kouder, de zon zakt en geeft mooie diepe schaduwen. Het is echt genieten. Als ik me dan zou afvragen, wat maakt een dag een mooie dag? Dan is het bv deze. Zon, vorst, strak blauwe lucht, knisperende blaadjes onder je voeten, met voordurend andere vergezichten.

Het hoogtepunt is de aankomst op de Gulpenerberg. Met het monument voor de fietsers, die ik ook van toepassing vind voor ons. We zijn er toch maar gekomen. Nog even een foto bij het hoge Maria beeld. We zijn er trots op dat we deze berg en deze dag hebben afgerond.

Wandeldagen Limburg dag 4

14 december, 18 km, licht bewolkt -5 tot -2

Het rondje Epen, Gulpen, Holset, Epen zit er op. Wat hebben we onverwacht prachtig winterweer gehad. Vorst, zon en dat in het mooie Zuid Limburg in prima gezelschap.

Vandaag gingen we op pad van Holset naar het zuidwesten, bestemming Sippenaeken in België, naar het noord oosten met uitstapje naar Hijgend Hert en vervolgens via het Krijtlandpad naar Epen.

Het was ook echt een pittige dag met 760 hoogtemeters en prachtige vergezichten.

Vanaf Holset gaan we in de richting van Einrade en dan over een bospad omhoog. Het loopt weleens anders. We kwamen op een andere plaats op de Epenerbaan uit. Door te vergelijken met de tekening van de route zagen we dat we meer naar rechts moesten. Op Topo GPS zie ik ook waar het monument voor de Russische soldaten is. Daar pakken we de route weer op.

Tenminste…..dat waren we van plan. Toch nog een afslag gemist, dan weer via Topo GPS een ander, prachtig pad gevonden in de richting van België.

Op weg naar Sippenaeken gaan we over de golfbaan en volgen “Sentier 58”. Meestal kunnen we dan wel bij het restaurant van de golfclub pauzeren. Nu was dat dicht vanwege de vorst. Op naar Sippenaeken, daar is restaurant Le Barbier. Ook die is dicht op woensdag. We pauzeren daar toch even.

Vanaf Sippenaeken gaan we over de in het dal gelegen camping op weg naar Cottessen. Door de bossen stijgen we verder omhoog. Echt een zware klim. Als we een keer boven zijn, volgen we een pad langs de bergrug met mooie vergezichten.

Ook cafe Buitenlust is op woensdag dicht en daardoor werd het idee geopperd om naar het Hijgend Hert te gaan. Dat doen we! Even binnen zitten om op te warmen. Het was er erg druk, dus gingen we toch buiten zitten. Het was er zo koud dat we later toch naar binnen gingen.

Nu kiezen we voor het Krijtlandpad om naar Epen terug te keren. Goed gemarkeerd met rood/geel en over paadjes die ik nog niet zo vaak heb gezien. Erg mooi!

Dat verdient zeker een laatste etappe drankje voor we naar huis gaan. We hebben het heel goed gehad samen. Wat een mooie dagen met deze vorst en zon. Zeker om met een goed gevoel op terug te kijken.

 

Limburg dag 1

10 december, 10 km droog, 8 graden

In de donkere dagen voor kerst is het ook heerlijk om te wandelen, buiten te zijn en de mooie heuvels van Limburg te ontdekken. Vandaag zijn we in Epen bij herberg De Smidse aangeland voor de eerste wandeldag.

Van Epen klimmen naar Kosberg en via Bissen opnieuw stijgen naar het Schweiberger Bosch. Een prachtige wandeldag. We zijn op pad met Anny, Arien, Ada, Ellen, Walter en Coby

 

Vanaf de Smidse gaan we meteen klimmen. Toch bijna 100 meter stijgen, zoals je op dit hoogte profiel kunt zien.

Ik had een route naar Mechelen gevonden en deze is zeker de moeite waard. Voor de eerste dag 10 km, dat is ook mooi om alvast te wennen. We hebben geboft, een hele dag droog weer.

Na ongeveer 5 km hebben we pauze. De eerste bank die we tegenkomen en ons gelijk bovenstaand uitzicht biedt. We kunnen er zitten met 2 verdiepingen, dat komt goed uit.

Dan gaan we verder door het bos. Een pad bedekt met bladeren en eronder veel modder. Hoeveel dat weten we niet. We proberen zoveel mogelijk droge voeten te houden. Even zigzaggend, dan weer rechts dan weer links aanhouden. Er liggen ook veel bomen over het pad en hier en daar zijn er door wandelaars nieuwe paden ontstaan. Limburg is bekend van de Stegelkes. Dat zijn draaipoortjes om van de ene weide naar de volgende weide te gaan. We hebben eerst de zwarte route gevolgd, later op weg naar Mechelen de gele route.

We komen langs Overgeul en dan langs hotel Hoeve de Plei. Ook al hebben we modder schoenen we mogen gewoon binnen komen. Zo gastvrij zijn de Limburgers. Langs de kleine Geul gaan we naar Hurpesch. Dat gaat nog net. Er is wel veel modder en we “schaatsen” om maar niet uit te glijden. De bomen hebben de maretakken. Nog niet in bloei, wel vele per boom. Na Hurpesch gaan we over de weg naar de Molenweg. Het laatste stuk langs de Geul zou echt te modderig zijn.

We komen om 16.15 bij de Smidse. Nog net voor het donker. De kerststal voor de deur is al mooi verlicht.

Tijd voor het etappe drankje……

Morgen gaan we naar Gulpen. Daar zullen we overnachten bij de Zwarte Ruiter. Heel fijn is dat onze bagage wordt nagebracht. Zo kunnen we relaxed wandelen met alleen de spullen die we overdag nodig hebben. Hemelsbreed vanaf Epen is het 8 km…..we gaan via een omweg en zullen op ongeveer 18 km uitkomen. We hebben er zin in!

Limburg dag 2

11 december, 18,4 km van Epen naar Gulpen, droog(!) 10 graden

Over de weg is het 8 km…..met een grote omweg en veel heuvels maken wij er 19 km van. Best inspannend, maar ook uitdagend. Deze uitdaging willen we allemaal aangaan. Over Slenaken, langs Reijmerstok en Euverum en ten slotte de Gulpenerberg.

Ja ja, we worden goed getest met ons uithoudingsvermogen en de kuit en bovenbeen spieren.

Vanaf Epen klimmen we eerst fors naar boven, dat is de eerste klim. Het gaat heel goed, er is wel modder, dit deel is half verhard. Intussen zien we de Limburgse landschappen aan ons voorbij trekken.

We dalen af naar Slenaken en daar vinden we een hotel, hotel restaurant La Frontière, met zelf gemaakte vlaai. Een aantal van ons heeft daar al zin in. We hebben er dan 6 km opzitten. Ondanks de modder schoenen zijn we er welkom. Slenaken ligt aan de Gulp en we vervolgen ons modderige pad langs de Gulp. We kwamen wandelaars tegen en die zeiden ons dat dichtbij Slenaken de meeste modder ligt. We gaan het gewoon doen … Aan de overkant van de Gulp zien we bever sporen. We vragen ons af, hoe lang die boom nog zal blijven staan. Hier in zuid Limburg zijn de wandelingen gemarkeerd met gekleurde palen. Dat zijn steeds rondwandelingen en wij volgen steeds andere kleuren. De beschrijving is uitstekend, je kunt de route ook volgen zonder GPX.

We klimmen en dalen en omdat het Gasthof Euverum dicht is, hebben we vlak voor Euverum gewoon pauze op een bankje langs het pad. Het is al snel te koud om te zitten en we gaan maar verder. Steeds dreigt het te gaan regenen. Op een paar druppels na, hebben we opnieuw een droge dag.😃

Na Euverum is het nog 2 km tot aan de bebouwde kom van Gulpen. Wat doen we? Kiezen we voor de Gulpenerberg met nog 4 km te gaan of rechtstreeks naar de Zwarte Ruiter? Het is voor ieder wat goed voelt. Een aantal gaat ook die uitdaging aan en zo klimmen we de Gulpenerberg op.

Deze uitdaging zit er op. Zeer voldaan bereiken we de Zwarte Ruiter. Onze overnachtingsplek in Gulpen. Dat etappe drankje hebben we weer verdiend.

Dag 4 Limburg

13 december, 7 graden opnieuw droog weer, 16,3 km. Van Holset via Vijlenerbosch naar Sippenaeken, Cotessen en Vijlenerbosch langs de Panoramaweg naar Epen terug.

Vanmorgen scheen de zon op de kerk van Holset. Na ons ontbijt gingen we op pad. Daar was de eerste donkere lucht. Op weg naar Einrade zijn we verrast met een heuse regenboog. Bijna compleet. Er kwamen een paar druppels. Niet de moeite om onze regenkleding aan te trekken.

Vlak voor Einrade gaan we aan de zware klim beginnen door het Vijlenerbosch. In 3 km 100 meter stijgen is zeer zwaar. Zeker als het ook nog eens over modder paden gaat. Deze keer hadden we het goede pad gekozen en kwamen precies bij het monument van de gevallen soldaat uit.

Over de golfbaan dalen we af in de richting van Sippenaeken. Vandaag geen golvers en ook het restaurant van de golfbaan is deze woensdag morgen niet open. Sentier 58 staat op de golfbaan om ook de wandelaars op het juiste pad te houden. Zo kunnen we de weg goed vinden.

We lopen verder naar Sippenaeken. Hier hebben we even pauze. Het lunch pakketje kwam goed van pas. Op een bankje voor de kerk en in het zonnetje. Wat willen we nog meer? Op dit hoge punt hebben we weer uitzicht over het dal naar het Vijlenerbosch. Ook hier in België zien we grote kerststallen.

Daar begint de daling en ook opnieuw de stijging naar het Vijlenerbosch. We gaan een klein ommetje naar het Hijgend Hert maken. Dat ligt op bijna dezelfde hoogte als de eerste top. We moeten er wat voor over hebben. De pauze plek “Hijgend Hert” is zo speciaal dat je daar wel wilt aankomen.

Door de bossen gaan we terug. De Panoramaweg die ons af en toe prachtige vergezichten gaf. We genieten ervan. Zeker toen we aan de afdaling naar Epen begonnen.

Dat waren onze heerlijke dagen in Limburg. Voor het eerst meerdaagse wandeling in de heuvels. Onverwacht toch kunnen lopen. Grenzen gepasseerd, jezelf overtroffen. Ervaren dat je genoeg conditie hebt en daardoor vertrouwen dat het opnieuw gaat lukken. We zijn in deze 4 dagen al zo vertrouwd geworden dat we er zeker met een goed gevoel naar terug kijken. Dank je wel voor alle mooie gesprekken, geëindigd bij de Smidse waar onze wandeling 4 dagen geleden ook begon….