Het is ochtend en de afgelopen nacht was er “weeralarm” kode geel. Laat ik de wandeling doorgaan? Volgens het bericht zou het in de nacht sneeuwen en in de ochtend end al dooien. Ik kies ervoor om samen met 8 andere enthousiaste wandelaars te vertrekken. Er ligt nog sneeuw, en de grote wegen zijn goed bereikbaar. Wat is er mooier dan een wandeling in de sneeuw? Vandaag gingen we van Geldrop naar Heeze, een NS wandeling over de Stabrechtse Heide.
De route gaat door het centrum van Geldrop en volgt daarna al snel het riviertje De Kleine Dommel het dorp weer uit. Je komt in een mooi aaneengesloten natuurgebied. Het beekdal van de Kleine Dommel gaat hier langzamerhand over in de Strabrechtse Heide.
De voorspellingen van het weer waren erg slecht voor deze zaterdag. Voor ons pakte het gunstig uit. De regen viel in de afgelopen nacht en nu weer in de avond. Het was erg rustig. Velen hadden gerekend op slecht weer. Voor mij geldt….het is altijd weer. Meestal blijkt het mee te vallen.
Met 7 wandelaars gaan we op pad. Om in het mooie natuurgebied gebied te komen gaan we eerst de snelweg onderdoor.
Direct daarna zijn we in de natuur. Door een Beekdal en langs de kleine Dommel.
Na de regen van de afgelopen paar dagen schieten de paddestoelen de grond uit. Aan de rand van het laarzen pad zijn er vele te zien. Op dit moment was dit pad nog echt niet zo nat, als ik had verwacht.
Na de pauze bij het Heidecafe Strabrechtse heide betreden we het heidegebied.
De heide is inmiddels vooral bruin geworden, met nog een paarse gloed. Op sommige stukken staat de heide nog in bloei.
We zien ook schapen en rammen in de wei. Je ziet aan de kleuren op de vacht welke schapen zijn gedekt, en door de kleur het moment, zodat uitgerekend kan worden wanneer de lammetjes geboren worden. Dat zal dan eind februari zijn…..De rammen dragen een riem, waaronder verf is bevestigd.
Na de heide volgt nog een bosgebied. Door de regen ziet het er allemaal erg fris uit. De zon laat de bladeren schitteren.
Het lijkt alsof deze paddenstoelen net zijn ontstaan. Prachtig!
Langs het kasteel van Heeze gaan we terug.
Het was weer een heerlijke wandeldag. Fijn dat jullie erbij waren. Dank voor het gezelschap en de mooie gesprekken. Tea, Tiny, Elle, Ellie, Elly en Mia, tot een volgende keer. Bij Tapperij de Zwaan genieten we nog even van de zon, voor we weer met de trein naar huis gaan.
De Galgenberg route gaat over de Stabrechtse heide vanaf Heeze. Uitstekend geschreven door de makers van de site “Klik print en wandel”
Wat een bijzondere dag. We gaan met 2-en op pad, volgens de regels die tm gisteren van toepassing waren. Iedere dag van deze week wat regen en wij hebben de mooiste dag van de week. De natuur in Heeze laat nog bloeiende struiken zien, zoals de kardinaalsmuts en de hulst. We zien zelfs nog bijen actief op de bloemen. Tegen de strak blauwe lucht van vandaag ziet het er fantastisch uit!
Vanaf de kerk in Heeze liepen we vrijwel direct de natuur in.
We horen onderweg regelmatig een groene specht en zien ook nog vele libellen. Deze bleef gewoon even voor onze voeten op de grond zitten.
De route is vrijwel geheel over onverharde paden. De weidsheid over de Stabrechtse is groot. Naar alle kanten toe ruimte, heidevelden en wat kleine plassen. Het is heel rustig. Er rijden wat auto’s van Staatsbosbeheer langs, misschien om te kijken dat het niet te druk is.
Na de Stabrechtse heide maken we nog een ommetje door de Herbertusbossen van het Brabants Landschap. Beukenbomen met de laatste blaadjes betoveren het landschap met een gouden gloed. Daar had ik allang van gedroomd….een herfstbos in de volle zon. Het is gewoon een feestje….
Een wandeling die zeker de moeite waard is. Ik zou zeggen….in elk seizoen een keer. Vooral ook in augustus als de hei in bloei staat en in het vroege voorjaar als de blaadjes weer aan de bomen komen. Die stilte op het grote heide gebied is heel indrukwekkend.
Vandaag was er weer een dagwandeling gepland en zo gingen we met 2 op pad. De Galgenbergwandeling vanaf Heeze van “Klik Print en Wandel”
Winterpracht! Dat begon al na het wakker worden. Ik kijk uit het raam en zie een witte winterwereld. Vorst in combinatie met een beetje mist betovert het witte landschap.
Stiekem hoopte ik erop dat we dat ook onderweg nog zouden vinden…. De start is vanaf de kerk en gaat direct de Hubertus bossen in. En jawel hoor…. ijsbloemen. Zo mooi om te zien. Ik zou zeggen, even vroeg op staan en de mooie natuur opzoeken.
Vlak daarna lopen we langs het kasteel, de laagstaande zon en een beetje tegenlicht maken mijn plaatje compleet.
Langs de rand van Heeze gaan we langs boerderijen, sloten en rustige zandpaden. Bevroren rietpluimen, knotwilgen weerspiegelt in het water. De strak blauwe winterlucht, we hebben ogen tekort.
Op de Stabrechtse Heide begint het wat drukker te worden. Zeker niet te druk en ieder maakt voldoende plaats voor elkaar. We zien iedereen genieten van het mooie weer.
De paden zijn wat glad, we lopen voorzichtig. Waar plassen water staan, ligt zelfs een laagje ijs. De Stabrechtse Heide is een heel mooi natuurgebied ten oosten van Heeze en ten zuiden van Geldrop. De moeite waard voor een bezoekje. Eindeloze vergezichten, geen bebouwing te zien. Zover je kunt kijken, heide, grassen, paden….
We gaan door de Hubertus bossen terug. Er ontstaat een klein beetje mist. De vele regen van de afgelopen dagen geeft naast modder paden ook weer net dat mooie speciale beeld.
Ook vandaag had ik weer gezelschap van een roodborstje. Hipt wat heen en weer en kijkt me aan. Een mooi moment..
We hadden gedacht dat er al wat minder water zou staan op het Brabants vennenpad van Heeze naar Leende. Hemelsbreed 8 km, wij gaan over de Grote Heide en zo kwamen we op 19 uit.
Het is bijzonder mooi. Eerst een flinke stuk door de bossen. We dachten nog….zo gaat het goed. Een beetje langs de zijkanten, er waren al droge stukjes bij. De foto met die bomen, is een en al water.
Na een km of 7 zochten we een lunch plekje. Precies daar een picknick tafel. Daarna begonnen we dapper aan een vlonderpad. Hier moesten we toch snel weer terug. We zijn, Josephine, Els en Frans.
Een onderdeel van de wandeling was een pad langs het Drooge Meer en. De groene lijn is het Brabants Vennenpad. Daar konden we echt niet door. We gaan terug naar het wandelroutenetwerk (rode lijn) en hopen er zo door te kunnen. Ook dat lukte niet.. Vlak voor 95 moesten we toch weer terug
Ook na de A2 kunnen we niet over Valkenhorst. We vinden een andere route. Na de weg vlakbij restaurant de Clown, pakken we de route weer op door het bos.
Een heel andere wandeling dan we hadden gedacht. We kijken wel hoe het gaat…Zo zie je, met het wandelroute netwerk komen we er altijd. We hoopten op een etappe drankje in cafe de Hospes. Ook die was gesloten en we zijn doorgereden tot Leende. Een fijne gastvrije plek.