De plaatsnamen zijn al even eindeloos als de wegen. Vandaag 26 kilometer, en het werd warmer dan gisteren. Dan is het fijn vroeg te vertrekken, en om 1 uur aan te komen. Vanmorgen om 5:50 vertrokken in het donker, dat was erg mooi. Opnieuw het traject van de Romeinse weg naar Astorga vandaag.

Vlak voor Sahagun kwamen we langs het monumentje dat de helft (400 km.) van de Camino markeert vanaf St. Jean Pied-de-Port naar Santiago.

Een mooi moment is het om bij een fijne herberg aan te komen. Er wordt goed voor ons gezorgd. Gert-Jan had een insectenbeet. De hospitalera zag het en liep de tuin in. Ze sneed aloe vera af om op de geirriteerde plek te smeren. 

5

Half zes in het donker op weg…het zou een warme dag worden. Dus legden we onze 24 kilometer al voor 1 uur af en zijn nu in Mansillas de las Mulas, oftewel muilezels. In vroeger tijden werden in het stadje veemarkten gehouden; muilezels waren belangrijk voor de landbouw en de mijnbouw. Er zijn nog middeleeuwse stadspoorten vsn de strijd tegen de Moren. De pelgrims lopen dus al 800 jaar door dezelfde poort, een mooi idee.

Gisteren was er keuze uit 2 routes; we zijn nu weer terug op de hoofdroute en daar is het meteen veel drukker.

Bij onze pauze kwamen we een stel tegen dat met de baby in een draagzak loopt. Bijzonder! Ze blijven er erg relaxt bij en dat is de enige manier om zo te wandelen.

Even verderop moesten we bijna Ada achterlaten; ze wou voor zichzelf beginnen, het bordje is al klaar…

Lekker vroeg de voorsteden van Leon uit, en over een prachtig wandelpad naar Vilar de Mazarife, waar de gezellige herberg pal naast de kerk staat. 22 kilometer vandaag. Het is opnieuw meer dan 30 graden.

Dag 27, van Vilar de Mazarife naar Villares de Orbigo, 17 km. We vertrokken weer in het donker, er was nog afnemend maanlicht, bovendien zie je vaak andere pelgrims met een hoofdlamp lopen. Kaarsrechte wegen langs grote akkers.

Vandaag een recordafstand zonder koffie… Pas in Hospital de Orbigo was de eerste bar open, na 14 kilometer.. Kanjers he?!

De langste middeleeuwse brug van de Camino staken we vandaag over, hij is prachtig. We verblijven in de prachtige Albergue de Villares de Orbigo, van een Vlaamse eigenares, Christine. We hebben hier straks een gezamenlijke maaltijd. 

Vandaag liepen we 23,5 kilometer. Een geschenkje van boven…  bij Casa del Dios (huis van god). Net tijdens het begin van een onweersbui konden we schuilen bij David. Hij is een van die verrassingen onderweg.. David woont al jaren langs de Camino en verwent iedereen met drankjes, vers fruit, cake en van alles. Helaas volgens de dames is er geen foto van hem, wel van een koortje van 10 bewonderaarsters uit Oostenrijk, die een danklied voor hem zongen.

Onderweg kwamen we door het fraaie stadje Astorga. Nog wat onweer, verder lekker wandelweer door de bewolking. Enne…hagelstenen tijdens het onweer!

Hier in de gezellige herberg El Caminante proosten we maar weer eens op de kilometers… Santiago nadert… Nog 240 kilometer!

Vandaag deden we 17 kilometer. We hebben de vlakten van de Meseta verlaten. Vandaag ging het ruim 400 meter omhoog. We liepen door stille streken, mooie natuur, weinig dorpen.

Foncebadon was tot voor kort een verlaten dorp. Door de Camino is er weer leven in de brouwerij gekomen. De hoofdstraat is nog steeds onverhard en de helft van het dorp

bestaat uit ruines, wat een bijzondere sfeer geeft.

We vertrokken samen in het donker. Vanaf Foncebadon is het een klein eindje naar het Cruz de Ferro. Prachtig hier met zonso

pgang te zijn. Het is een plek die mensen veel doet. Je laat een steen, een herinnering achter. Soms neem je iets symbolisch voor een ander mee. Erna wat lichter weer op pad…

Het werd erg heet vandaag, maar we genoten van een van de mooiste dagwandelingen, door het berggebied omlaag naar Molaniseca. Je passeert het ooit verlaten Manjarin, waar nu door de Camino weer enkele bewoners zijn.

Straks even een duik in de rivier hier, het is tegen de 35 graden.. En picknicken…

Dag 31 voerde ons van Molaniseca naar Pieros. Aldaar geen wifi dus 1 dagje later verslag. We liepen 25 km. Dezer dagen is het officieel een hittegolf in Spanje, dus zorgen we ervoor heel vroeg te lopen. We moesten het drukke stadsgebied van Ponferrada door, wel even wennen na een aantal fraaie etappes door stil berggebied.

De herberg El Serval y la Luna ligt een eindje van de Camino. Aan de weg is een cafeetje, waar we konden wachten tot de herberg openging. Vrijwilliger Paul verwende ons met zijn mooie stem en gitaarmuziek. ’s Avonds kregen we een geweldige vegetarische maaltijd voorgezet.

Vandaag 21 km. Van Pieros naar La Portela. In dit vriendelijke hostal verwennen we onszelf eens met een eigen kamer. Dat is goed te betalen in Spanje.

Een nauwe vallei voert Galicie in, morgen gaan we de grens over van de noordwestelijke provincie waarin Santiago ligt. Je moet hier langs de weg lopen, maar het was lekker in de schaduw en er was niet al te veel verkeer.

Bij het hostal een beeld met de stand van zaken: Santiago 190, en dus meer dan 600 km. gedaan. 

Vandaag 18 kilometer, en de grootste stijging na de Pyreneen, zo’n 650 meter omhoog naar de pad van O’Cebreiro. Vandaag passeerden we de grens van Galicie. De warmte houdt aan, al was er hier op 1250 meter hoogte een heerlijk fris windje.

Vandaag 18 km. Een flinke daling van 600 meter, door het prachtige groene Galicische heuvelland. In de kleine dorpen wordt veel vee gehouden.

We kennen inmiddels heel wat pelgrims van gezicht of van naam. Dat is gezellig bij de pauzes…hoe gaat het vandaag, waar loop je naartoe?

Lees verder Dag 35 Simon: Groen Galicie →

Vandaag 25 kilometer. Een groen lint van kleine dorpjes, veel bomen, dus lekker veel schaduw. Vandaag kwamen we voorbij de beroemde 100 kilometer-paal! We ruiken de kathedraal al, zeg maar. 

Ha, soms ben je blij met ‘Nederlands’ weer… Motregen en bewolkt… Heerlijk wandelweer. Net als gisteren een lieflijk landschap met veel kleine dorpjes en vooral veel koeien. Heuvelachtig.  Mooie paden. We zijn nu in Palas del Rei en hebben een eigen kamer. Soms fijn even op jezelf al vermaken we ons samen ook uitstekend 🙂

De Camino is iets drukker door de nabijheid van Santiago. Er zijn wat meer groepen scholieren of jongeren. Maar…. plek zat voor iedereen.

Vandaag 19 km. van Palas de Rei naar Boente, een klein dorpje langs de autoweg naar Santiago. Het is koeler geworden, we vertrekken weer iets later, vandaag om half zeven, dus echt uitslapen!

De foto’s vertellen het verhaal… het was weer mooi en afwisselend!

Nog 2 1/2 dag; maandag komen we dan na een korte etappe vroeg in Santiago aan!

Vandaag super wandelweer. 19 kilometer gedaan door de heuvels, eerst in de mist en later met een heerlijk zonnetje.

Vandaag liepen we 16 km. Voor het eerst in weken horen we weer vliegtuigen… het vliegveld van Santiago is vlakbij.

Lavacolla is de plek waar pelgrims zich ritueel wasten in de beek, om met enig fatsoen in Santiago aan te komen. Wees gerust; wij douchten dagelijks.

Nog 1 albergue night!

Vannacht in Lavacolla onze laatste albergue night, op de 40e wandeldag. Morgen nog tien kilometer, zodat we mooi vroeg in Santiago aankomen.

Er waren eens vijf kippetjes en een haan. Of drie kippetjes en drie haantjes. Ze fladderden en kakelden en vlogen wat af in Spanje. Elke avond een ander kippenhok, en morgen slapen ze weer op hun eigen stok. En zo kwam alles weer op z’n pootjes terecht.

Altijd zal aan de pelgrim worden gevraagd: wat heeft het met je gedaan, deze reis. Altijd zeg ik: dat weet ik nog niet. Je bent altijd onderweg, toch, in het leven?