23 juni

We gaan op pad voor de Dutch Mountain Trail. Zie onderstaande overzicht. We beginnen bij station Eygelshoven en gaan in 6 dagen naar Maastricht. De route staat weliswaar aangemerkt als 100 km, daar zijn de afstanden van/naar de overnachtingen niet meegeteld.

Dag 1: van Eygelshoven naar Kerkrade en overnachten in abdij Rolduc

Dag 2: van abdij Rolduc naar Vaals

Dag 3: van Vaals naar Gulpen

Dag 4: van Gulpen naar Slenaken

Dag 5: van Slenaken naar Eysden

Dag 6: van Eysden naar Maastricht

We gaan op pad met Arien, Ingrid, Ria, Mieke,  Dennis, Leo en Nettie

Vandaag op deze eerste dag hebben we 15 km gelopen, met een berg: de Wilhelmina berg. Een top van 273 meter.

Direct na station Eygelshoven gaan we de natuur in. Hier in de omgeving is het erg druk met geparkeerd auto’s, waarschijnlijk allemaal voor het Pinkpop festival in Landgraaf. We horen in de verte de muziek, wij vinden het heerlijk om in de rust van de natuur te zijn.

We blijven vooral in de bossen, de paden stijgen en dalen. 

Vlak voor de Wilhelmina berg zit een heel steil stuk met wegglijdende stenen. Je hebt bijna geen houvast, met elkaar helpen komen we er doorheen. Een passerende jonge dame hielp ons ook een stukje. Hier op dit overzicht zie je goed hoe we het steile stuk moeten beklimmen.

Bovenop hebben we uitzicht over de omgeving en Pinkpop. Een hele uitdaging om er te komen. We genieten ervan en tegelijkertijd willen we voorzichtig zijn.

Na de Wilhelmina berg hebben we een prachtige horeca gelegenheid, hotel de Winselerhof, hier voelen we ons erg welkom. Wat dacht je van onze eerste Limburgse vlaai.

Ook na deze pauze is het erg mooi. We komen door parken, o.a door de Amstel vallei. Met bruggetjes, stegelkes en, door de vele regen, heel veel groen en ook modder paadjes. We lopen dapper door de modder en passeren hoge boomstronken die zomaar over het pad liggen.

Onze wandeling eindigt vandaag bij Kerkrade centrum. Vlak voor de overnachtingsplek vinden we een cafe voor het etappe drankje. Verdiend,! We hebben ervaren wat klimmen is.

We overnachten in Abdij Rolduc, nog 2 km van de route. We gaan door een grote poort en ervaren de stilte van het klooster.

Morgen gaan we naar Vaals.

24 juni, 20 km, warm zomerweer 25 graden, van Kerkrade centrum naar Vaals

Een bijzonder mooie etappe met als 2e “summit” de Schneeberg op 257 meter

Dat betekent niet dat we ervoor geen heuvels ervaren. Het stijgt en daalt eigenlijk de hele dag. En zoals je op onderstaande overzicht goed kunt zien, het stijgt bijna ongemerkt. Vals plat heet dat. Dan merk je bijna niet dat je stijgt, alleen als je achterom kijkt.

We realiseren ons dat we wat het weer betreft bijzonder veel mazzel hebben. Tot nu toe heel veel regen en wat krijgen wij deze week……? Zomerweer. Een genot om door het Limburgse landschap te wandelen.

Het was wel speciaal om in een klooster kamer te logeren. Er was bijna niemand en dan lijken die gangen echt heel lang. Allemaal met uitzicht op de kerk. De kamers zijn op het binnenplein gericht. Op het plein waren tot diep in de nacht feesters, die naarmate het later was, steeds luider gingen praten. Ik heb uiteindelijk het raam maar dicht gedaan. Zeker lang genoeg geslapen, voor mij gingen om 21.30 uur de luiken dicht.😉

Vanaf de abdij Rolduc gaan we op pad. We hebben een zeer uitgebreid ontbijtbuffet en daardoor voldoende energie om te starten. We hebben er zin in om de volgende berg te ontmoeten.

Eerst 2 km terug naar de route. Even een weg zoeken die ook langs een supermarkt gaat. Helaas was de enige horeca onderweg dicht op maandag. We kochten er gelijk wat spullen voor de lunch. Daarna komen we snel bij de Anstelerbeek aan. Nog heerlijk koel door de schaduw, de zon komt net over de heuvel en laat de stralen door de bomen komen. Hier en daar is het pad langs het water smal en helpen we elkaar om over de boomwortels te klimmen. We verwonderen ons over de kracht van de natuur. Een boom is gedeeltelijk omgevallen, tegen gehouden door een andere boom, we kunnen er onder door lopen en er komen toch nieuwe bladeren aan.

Daarna komen we op meer open veld. Vaak een smal pad over het erf van een boer of langs een bosrand. Er ligt hier en daar veel water. Onder een tunnel bv. We wachten zelfs om een auto te laten passeren.

Indrukwekkend zijn de Draken tanden bij Vetschau. Ter informatie: Draken tanden:

Een overgebleven stukje van de  Westwall (of Siegfriedlinie bij de geallieerden),  een Duitse verdedigingslinie die vlak voor en tijdens de Tweede Wereldoorlog werd gebouwd en meer dan 630 km lang is tussen Kleef, aan de Nederlandse grens, tot aan de Zwitserse grens. Behalve bunkers,  mitrailleursnesten, prikkeldraadversperringen en mijnenvelden, waren er ook betonnen tankversperringen, die ook wel drakentanden genoemd worden.

We gaan door naar Orsbach, waar restaurant Belle Vue is gevestigd. Gesloten, maar wij voelen ons vrij toch even te rusten met dat prachtige uitzicht over het dal tussen Orsbach en Vaals.

Direct daarna begint de klim naar de Schneeberg. Op dit overzicht zie je dat je met de hoogte lijn meeloopt en pas vlak voor de top een korte klim hebt. Hoe donkerder de achtergrond, hoe hoger je bent.

Deze toppers doen het allemaal. Summit 2 gehaald. Ook al kost dat veel moeite, we zetten door. We zien ook veel korenveld en onderweg, met hier en daar een klaproos.

Dan dalen we af naar Vaals. Een weg met haarspeldbochten heeft dalingen van 10%. Die doe we niet….we gaan over een wandelpad naar de Grens straat en vervolgens naar de bushalte.

Een gastvrije ontvangst volgt bij Herberg de Zwarte Ruiter. Etappe drankje op het terras. We hebben het goed samen.

Morgen gaan we met de bus terug naar Vaals en lopen dan naar Gulpen.

25 juni, 18 km zeer zonnig 28 graden, van Gulpen naar Slenaken

Het ontbijt was later dan verwacht en er stond 25 km op het wandelplan van Vaals naar Gulpen. Vandaag wilden we op tijd terug zijn en daardoor hebben we het plan veranderend. We zijn vanmorgen vanaf Gulpen vertrokken en naar Slenaken gewandeld. De blauwe lijn met maar liefst 2 toppen. De Gulpenerberg op 157 en de Hakkenberg op 257 meter.

En zoals je op het overzicht ziet, alleen maar stijgen dalen. We hebben het vandaag minder zwaar ervaren dan gisteren. Waarschijnlijk omdat we het meeste van de bagage in Gulpen konden achterlaten.

Vanaf Gulpen gaan we direct de Gulpenerberg op. Met trapjes deze keer, en nog erg fit. We waren zo boven. Het Maria beeld torent hoog boven Gulpen uit.

We volgen de bosrand tot aan de Eperheide, volop bloemen op de terreinen van Natuurmonumenten en Staatsbosbeheer. Zon en bloemen, vogels die volop fluiten. We vinden dit echt een zomer gevoel. Smalle paadjes, bijna alles over onverharde paden. Weilanden die we oversteken in de hoeken van het veld stegelkes. Dat zijn draaihekken en tegelijk scheidingen van de erven. Intussen stijgen en dalen we en zien mooie vergezichten.

Op naar Eperheide met het Gerardus restaurant met uitzicht over het dal. Wel even van de route af, maar omdat dit de enige horeca is, die dichtbij de route zit, kiezen we er toch voor. We hebben er dan al 10 km opzitten, hebben dorst en ook al trek in soep of Limburgse vlaai. Daarna gaan we de Hakkenberg beklimmen.

Helemaal door het bovenste bos, de modder zorgt ervoor dat we steeds rechts en links van het pad een paadje zoeken. Zelf vind ik het fijn om dan mijn wandelstokken te gebruiken om niet uit te glijden. Bij het hoogste punt zijn we opnieuw trots dat het ons is gelukt. Hier vind je ook de grenspaal tussen, Nederland,  België en Duitsland.

De naam Hakkenberg komt van het hakken van hout in het Bovenste Bos. Het pad uit Terziet heet het Hakkenbergerpad.

We dalen af naar De Gulp. Een prachtig deel van de route. Je ziet hier goed dat het water flinke stukken van de wal heeft afgenomen. Via een bruggetje komen we bij het straatje I gen Treut uit.

Vooral door het bos gaan we naar het plaatsje Nurop. Daar gaan we van de route af, nog 2 km verder zijn we bij de bushalte om naar Gulpen te gaan. Tijd voor het welverdiende etappe drankje!

 

Dutch Mountain Trail dag 5

27 juni, 18,5 km,heet weer 29 graden, van Slenaken naar Eijsden

Een route met een “summit” Kattenroth op 209 meter en daarna, minstens zo pittig naar de hoogte van de Snauwenberg.

Opnieuw met warm weer, voor ons gevoel warmer dan gisteren. We gingen met de bus van Gulpen naar Slenaken en om 9.15 zijn we gestart. Slenaken ligt laag en we starten meteen met klimmen. We gaan snel naar het Belgische deel van de Dutch Mountain Trail. Regelmatig komen we de oude grenspalen tegen.

Onderweg leidt de route ons door natuurgebied Broekbos. Hiervoor gaan we eerst flink dalen en binnen 500 meter weer flink omhoog. We zijn tenslotte op de Dutch Mountain Trail en nemen ook die hoogte meters mee.

We hebben de hele route gecheckt of er ergens horeca zou zijn. We konden niets vinden. Wat blij kun je dan zijn als je onderweg een bloemenwinkel in Sint Martens Voeren ziet met het bord voor de deur ” open voor koffie en vlaai”. Blijken ze ook nog eens net open te zijn. Natuurlijk stoppen we daar.

Direct daarna beginnen we aan de top van vandaag Kattenroth. Vanaf Sint Martens Voeren direct over de hoogtelijnen naar boven. Met natuurlijk weer mooi vergezichten.

Na deze heuvel steken we een weiland over. Zomaar over het erf van de boer. Als je goed kijkt zie je aan de overkant het volgende stegelke liggen. Daar moeten we naartoe. De wandelaars die ons zijn voorgegaan hebben het pad voor ons gemaakt.

Ten westen van Mheer gaan we onderaan een heuvelrug in de richting van Eijsden. Met uitzicht over het dal. Hier zie je goed dat het heiig is. Onderweg vinden we boomstammen voor een korte pauze.

Dat kwam heel goed uit, vlak daarna volgde een heel smal pad met heel veel keien en hier en daar veel modder. Een km of wat ploeteren door de stenen massa. Langzaam wordt het terrein meer open en gaan we over een hoogvlakte met uitzicht op de Maas naar Eijsden.

De laatste loodjes zijn ook vandaag het zwaarst. Geen beschutting meer van de bossen. Open terrein en ja, in de loop van de dag wordt het steeds warmer. Bij ons hotel in Eijsden worden we gastvrij ontvangen. Hotel Le Bonheur heeft de biertjes en fris koud staan. Ook deze dag hebben we het etappe drankje verdiend.

28 juni, 17 km, half bewolkt 22 graden, van Eijsden naar Maastricht

En dat was de laatste dag van onze Dutch Mountain Trail, van Eijsden naar Maastricht met als hoogte punt, de Observant.Op deze kaart de blauwe lijn.

We starten met de laatste km’s vanaf ons hotel Le Bonheur langs het kasteel van Eijsden.  Wat een verschil met de afgelopen dagen. Een prima wandel temperatuur van 20 graden. Het is nog bewolkt als we vertrekken.

De route is aan de westkant van de Maas, dit betekent dat we met de pont overvaren. De eerste pont vertrekt om 10 uur. We zijn ruim op tijd en zien er 3 anderen die ook de Dutch Mountain Trail lopen.

Aan de overkant van de Maas is het een vlak stuk naar de sluizen. Een mooie omgeving. We zien regelmatig een glimp van de Maas.

We zien ernaar uit om de laatste berg te beklimmen. D’n Observant:  De meest westelijke top van de Seven Summits is net als de meest oostelijke top geen natuurlijke berg, maar een afval- berg. Hij is gemaakt van de deklagen van de Sint Pietersberg, die voor de mergelwinning voor een groot deel werd afgegraven, en in de jaren vijftig beplant. De naam komt van het Franciscaanse Observantenklooster dat vroeger op de Sint Pietersberg lag.

 

Vorig jaar hadden we met de groep de route gevolgd volgens de GPX track. Omdat ik nu wist dat het met een groep niet te doen is om over steile paden met handen en voeten naar boven te klimmen, had ik nu gekozen om via de haarspeldbochten naar boven te klimmen.

Dennis en Leo gaan het avontuur wel aan en zijn trots dat ze het hebben kunnen doen.

We hebben vandaag een “lady lijn”. We zijn ook boven aangekomen. En wel op precies dezelfde tijd. Stevig stijgende brede paden, dat is ons gelukt.

Na de Observant dalen we af en hebben onze welverdiende pauze bij restaurant den Observant. Over het terrein van de Enci klimmen we naar het eindpunt van het Pieterpad. Met een schitterend uitzicht over de terreinen van de Enci. Ik vond die vele treden zeer zwaar.

Daarna dalen we af naar de Maas. Maastricht is op de achtergrond al goed te zien. Ik schat nog een km of 4.

We kijken terug op een heel bijzondere Dutch Mountain Trail. De eerste week zomerweer, in de avond buiten eten. Maar ook ploeteren in de vele modder. Veel meer dan in het noorden van Nederland. Ontdekken dat de paden van de Dutch Mountain Trail niet allemaal makkelijk zijn. Losse stenen, keien die lang niet allemaal even groot zijn. De passen, die je terplekke aanpast. Wat kan wel, wat kan net niet. Steeds opnieuw vooruitzien waar je de eerste stap kunt zetten.Ondervinden dat het klimmen kan, dat we genoeg voorbereid zijn. Elkaar helpen, moe en zeer voldaan zijn.. We hebben het allemaal kunnen doen. Van harte gefeliciteerd met deze bijzondere prestatie Dennis, Leo, Ingrid, Nettie, Arien, Ria. Stuk voor stuk toppers. We hebben allemaal onze grenzen verlegd. We mogen er trots op zijn!

 

26 juni 26 km, zeer heet en benauwd van Vaals naar Gulpen met 2 serieuze toppen. De Vaalserberg op 322 meter, de hoogste berg van Nederland en het Eyserbos

We vertrekken vanaf Gulpen met de bus naar Vaals en gaan direct beginnen met de klim. We vinden het wel spannend, de hoogste berg van Nederland. Op onderstaande kaart te zuiden van Vaals.

Door het bos klimmen we omhoog, we vonden het allemaal erg meevallen en komen toch gemakkelijk boven. Eigenlijk is het een 4 landen punt geweest. Ook neutraal Moresnet maakte, naast België, Nederland en Duitsland deel uit van het 4 landen punt. Moresnet, maar 344 ha groot . Beide landen wilden dat kostbare gebied, vanwege zinkwinning aan hun land toevoegen. In 1830 heeft België zich losgemaakt van Nederland en is het gebied toegewezen aan België.

Na het 3 landen punt gaan we met een kleine omweg door de Vijlenerbossen langs restaurant het Hijgend Hert. De Dutch Mountain Trail gaat hier ook over velden van de boeren of langs de rand van het bos met het mooie uitzicht.

Het Hijgend Hert is een van horeca gelegenheden die wel min of meer op de route liggen. Een speciale plek midden in het bos en we worden er gastvrij ontvangen voor een stukje Limburgse vlaai of soep. (Voor mij een alcoholvrije Radler…)

Bij Rott wordt de afdaling ingezet. Niet alleen dalingen, maar ook stijgingen vinden we op ons pad. Op het eerste hoogteprofiel is dat goed te zien.

Bij Wahlwiller is ook horeca open. We hebben er dan inmiddels 20 km opzitten en we hebben echt behoefte aan pauze. De hitte komt echt aan. We stoppen regelmatig en inmiddels is het al 15.30 uur. Ook nemen we een kijkje in de kerk en zien mooie beeltenissen van kunstenaar Aad de Haas.

En dan daarna….op weg naar de 2e top van vandaag. De Eyserberg op 197 meter.

Door de hekjes van de “route de vin” de wijngaarden, erg mooi om te zien.

Het is echt heel pittig! De hoogtelijnen liggen dicht op elkaar. We zijn al aan het einde van de dag en de laatste km’s ervaren we altijd als zwaar. En dan nog van 20 naar 26……we doen het uiteindelijk met 5-en. Zeer voldaan komen we boven.

Daarna dalen we af naar Gulpen. Een mooi paadje met ook nog eens heel veel water en modder van de Gulp.

We ploeteren door en zijn uiteindelijk pas na 18 uur binnen. Pffff een hele zware dag, die we ook hebben gehaald. Toppers!!!