6 juni, 15 km, Houthem – Spaubeek, bewolkt 22 graden

Via Coriovallum is een Camino ten westen van Heerlen in een 8 vorm. Voor ons vandaag van Houthem naar Spaubeek. Een prima etappe om in de middag mee te starten. Op de kaart van het meest westelijke punt naar het noorden.

Daar gaan we dan…..een nieuwe uitdaging. En het voelt als echte Camino met, de bekende gele schelpen, een pelgrimspaspoort en stempels. In totaal 119 km lang.

Daarnaast is er ook een goede beschrijving bij en de wandeling is als GPX track te downloaden.

We komen uit alle delen van het land en zijn om 11.30 in Heerlen. We logeren in het hele sfeervolle Nivonhuis, 1,5 km van het station. We zijn: Paulien, Marianne, Margret, Cees, An, Joke en Mieke

We starten met een kortere etappe, die licht glooiend is. Van Houthem naar Spaubeek. Etappeplaatsen aan een station en dat is heel handig. In 20 minuten waren we van Heerlen naar Houthem.

Het is prima wandelweer, door de bewolking een graad of 22. Het ziet er wat het weer betreft goed uit de komende dagen. Droog weer en steeds meer zon. We gaan het ervaren. Ervaren hoe het is in de heuvels te lopen. Voor enkelen de eerste keer en ook voor Cees en Joke als voorbereiding op de Camino.

Het zijn vandaag meest onverharde paden, met een beetje vals plat.

Na 2 uur lopen hadden we pauze in Beek. Zeer gastvrij ontvangen, even van de route af bij de kerk. De eigenaren van Gasterie Genhout treft waren erg blij dat we het ommetje maakten en zullen ook de beheerders vragen de route iets om te leggen.😉 Natuurlijk hoort hier Limburgse vlaai bij.

We komen daarna langs Spaanse grenspalen uit vroegere tijden.

We dalen af naar Spaubeek. Joke loopt graag voorop en helpt me mee met het lezen van de route. De velden van de boeren staan er goed bij na de regen van de afgelopen dagen. Aan de rand bloeit kamille en klaprozen. We voelen ons de koning te rijk dat we hier kunnen lopen.

In het dal komen we precies uit bij het station. Nog niet helemaal het einde van de etappe. We besluiten de trein te nemen die na enkele minuten komt. Om 17.15 waren we weer in Heerlen. Dat komt goed uit….Bij Brasserie Bracke is plek voor ons en het restaurant sluit om 19 uur. We hebben hier ons etappe drankje en een zeer goede maaltijd. Ik had gekozen voor “zuurvlees” een typische Limburgse specialiteit.

Met de aanloop km van en naar het station in totaal 18 km. We hebben de komende dagen de volgende etappes: Spaubeek -Heerlen, Houthem -Vijlen, Vijlen Heerlen en Heerlen Houthem

7 juni, 20 km heerlijk wandelweer 22 graden.

Een wonderschone etappe vandaag, die we beginnen bij station Spaubeek. Dat was nog wat. We liepen naar het station en zouden de trein van 9.22 uur nemen. Er staat een trein die om die tijd vertrekt, we stappen in. Er wordt omgeroepen dat het de trein naar Maastricht is en dat die stopt in Houthem.🤔oei……de verkeerde trein. We moeten de trein richting Sittard hebben. Die stopt wel in Spaubeek. Snel de trein uit. En ja, gelukkig konden we nog zeer snel naar de andere trein. In 15 minuten waren we in Spaubeek.

In Spaubeek nog komen we langs de Anna kapel. Een plaats waar we een stempel kunnen vinden. We zijn zo goed op weg geholpen, we hebben informatie ontvangen waar we een stempel kunnen halen en wat we nog meer met het pelgrimspaspoort kunnen doen.

De stempel van de Anna kapel zit aan een ketting vast. Margret wil die wel voor iedereen stempelen. Zo speciaal om de stempels te halen. Die zijn speciaal voor de Coriovallum gemaakt. We voelen ons de koning te rijk.

Het eerste deel loopt door het Geleenbeekdal. Soms lopen we aan de rechterkant, soms aan de linkerkant van de Geleenbeek. Na 5 km kwamen we bij een schitterende plas met terras……doen we het of doen we het niet. We nemen het ervan. Zo een mooie plek kunnen we niet aan ons voorbij laten gaan.

In dat restaurant (Brasserie peil 5) werd ik geraakt door deze tekst. Thuis…..waar je mag zijn wie je bent… Zo voelt het onderweg steeds weer. Warmte, vriendschap, delen…en dat al na dag 2.

Dan gaan we naar kasteel Hoensbroek. We vervolgen de mooie paden door het Geleenbeekdal. Een licht glooiend pad door mooie natuur weelderig begroeid.

Het is niet ver van de stad Heerlen en van grote wegen. Dat merken we als er tunnels zijn zoals deze. Versierd met de regenboog kleuren. Heel erg mooi.

We nemen de tijd voor een bezoek aan het kasteel. Vorig jaar heb ik voor het eerst een museum jaarkaart gekocht en daarmee konden we zo vast binnen. Even registreren….. Ook met het pelgrimspaspoort kreeg je korting.

Van heel dichtbij zagen we de ooievaars voer voor hun jongen brengen, een nest op een van de daken van het kasteel.

Later lopen we langs de Caumerbeek en langs de mijnsteenberg Oranje Nassau. Hier uitgebeeld met een tekening op de muur. Cees houdt een oogje in het zeil.

We lopen de stad in en zijn op tijd voor de rondleiding in de St Pancratiuskerk. We zijn de eerste groep van de eind 2019 ontstane Via Corriovallum. Zeer enthousiast laten Jan en Peter de kerk zien. In de gevel bij de voordeur een beeldje van de pelgrim. De kerk is zeer mooi met fresco’s en veel glas in lood. De moeite waard.

Wat een geweldige dag. Tot slot een etappe drankje op de markt en daarna voor een heus pelgrimsmenu naar restaurant de Twee gezusters. Daar worden we verwend met een heerlijk maal. Het dagmenu voor € 8,75 en met het pelgrimspaspoort een drankje inbegrepen. Daar worden we als pelgrim toch helemaal blij van….😉

8 juni, 20,4 km Houthem Vijlen, zonnig 25 graden

Op deze heerlijke en prachtige wandeldag werden we getrakteerd op een strak blauwe lucht met veel zon. Het lijkt wel of we in Frankrijk op vakantie zijn en zomaar in het mooie Zuid Limburg wandelen

De etappe is van Houthem naar Vijlen en daarom vertrokken we na het ontbijt naar het station. 1,4 km en het is heerlijk fris. Hier op de achtergrond het Nivonhuis van Heerlen.

De route is naar Vijlen en Vijlen is het hoogst gelegen dorp van Nederland. Dus dat wordt klimmen. Er zaten inderdaad een paar steile stukken tussen, maar we hebben vooral geleidelijke stijgingen ervaren. Ik ben trots op de kanjers, die dat zomaar even doen.👍

Een heel bijzonder gebied waar we vertrekken. De tuinen van Chateau Gerlach met de verzameling beelden en ook het beeld van de pelgrim.

Ook hebben we daar een stempel gehaald.

Daarna gaan we door natuurgebied Ingedael en volgen de Geul. Een heel mooi schaduw rijk gebied met tussendoor mooie vergezichten en de bomen met maretakken.

De eerste klim komt erna, op weg naar het plateau van Margraten. Holle wegen met uitgesleten mergelranden.

En ja na zo een stevige klim hebben we toch zeker al koffie verdiend. In Sibbe was het restaurant al open en de bakker was net langs geweest met de vlaaien en we laten het ons goed smaken.

Op het plateau van Margraten is het min of meer vlak. Wijdsheid en mooie panorama’s geeft dat.

In de schaduw van een paar bomen hebben we onze lunch. Tomaatjes, komkommer, is dat geen 5 sterren plek?

We dalen af naar Gulpen en Wittem, ook bij het klooster kunnen we een stempel halen.

Toch maar eens intreden?

Voor het laatste stuk nemen we nog even pauze. Het begint warm te worden. En dat voor de klim naar Vijlen over paden die vol in de zon liggen

De laatste loodjes…..toch nog even een kleine daling en stijging voor we de kerk van Vijlen zien. Wat een heerlijke derde dag. Dat etappe drankje hebben we weer verdiend.

9 juni, 23 km, zonnig 25 graden Van Vijlen via Bocholtz naar Simpelveld en daarna Heerlen

En dat was vandaag makkelijk….geen trein om bij het beginpunt te komen en ook geen trein om in Heerlen te komen. Dat was maar goed ook. Een zware etappe met veel hoogteverschillen, waar we onze tijd goed konden gebruiken. Om 9 uur de deur uit en om 17.30 in Heerlen.

In de vroege ochtend liepen we Vijlen uit. Vijlen ligt hoog, dus we begonnen dan ook met een daling. Nog een beetje ochtend nevel, zodat de heuvels een klein beetje verstopt waren.

Meteen daarna start een klim naar de abdij St. Benedictus berg. Als je daar aanbelt kun je er een stempel krijgen. Om 9.30 uur is er een mis. Dat is heel bijzonder om mee te maken. Er zijn daar nog paters die Gregoriaans zingen. Tip voor de lezers, die ook uit Vijlen starten…. vertrek om 8.30 en ga voor de mis naar binnen.

Meteen voor de abdij start een smal bospad en later door de velden op weg naar Bocholtz.

Voortdurend zitten er stevige klimmetjes bij. In welke richting je ook kijkt het glooiende Limburgse landschap is erg mooi. Op deze woensdag is het erg rustig. We zien slechts enkele wandelaars langs komen. Een oase van stilte.

In Bocholtz zouden we ook een stempel kunnen krijgen bij café Oud Bocholtz. Dat klopt….de eigenaar heeft een hele mooie stempel en zei ons dat we de eersten zijn aan wie hij de stempel geeft. Gisteren hoorden we dat de Via Coriovallum nog niet zo bekend is. Net voor Corona tijd afgerond en gewacht met publiciteit. We vinden het echt de moeite waard en ik zou zeggen…ga deze prachtige wandelingen ontdekken.

Ook van Bocholtz naar Simpelveld blijft het stijgen en dalen bij de grot van Lourdes hebben we onze lunch. Precies op dat moment ontstaat er een wonderlijke schaduw op de muur, precies als ik een foto van Maria wil maken. Het raakt me, zo speciaal. Het is het spel van schaduw en licht. Even later was het weg.

 

We passeren snelwegen met behulp van voetgangers tunnels. Cees had precies op het juiste moment een foto kunnen maken. Dat blijft altijd mooi!

Van Simpelveld naar Heerlen gaan we over het Molsberger voetpad en later door het Imstenradarbos. Glooiende beukenbossen, graslanden en akkers en dat allemaal met heel veel hoogte verschillen en ook extra hindernissen door omgevallen bomen. Mogelijk dat het na regenval glad zou kunnen zijn.

Het blijft maar stijgen en vlak voor boscafe la Diligence hebben we nog even een korte pauze. Hier de omgevallen boom als makkelijke stoel ipv hindernissen om steeds over heen te klimmen.

Tot slot komen we Heerlen binnen via de Caumerbeek en het Aambos. We zijn verbaasd dat je Heerlen bijna helemaal met parken is omgeven, zodat je niet in de gaten hebt dat je zo dicht bij het centrum bent.

We sluiten de dag af bij restaurant de Twee Gezusters. Een van klooster omgebouwd restaurant, met prachtige tuin, waar we weer een pelgrimsmenu krijgen. Vandaag was dat het Limburgse zuurvlees. Dat was genieten.

Morgen nog een dag te gaan dan Heerlen naar Houthem en dan zit Via Coriovallum er op.

10 juni, 22 km zonnig 27 graden

Yes! Deze schitterende Camino, de Via Coriovallum, in Zuid Limburg zit erop. 119 km prachtige vergezichten, dagelijks heuvels en ook overal stempels voor in ons pelgrimspaspoort.

Vandaag het laatste deel. Een voor mij onbekend gebied van Heerlen naar Houthem. Met druivenranken, glooiende vergezichten. Veel open terrein, zodat de landschappen bijna bij elke bocht anders zijn.

We vertrekken direct van ons verblijf Nivon Natuurhuis Eikholt. Heel ideaal voor deze Via Coriovallum omdat het dichtbij het station is en (op Vijlen na) alle etappe plaatsen aan in station liggen. Voor ieder was hier een 1 persoonskamer beschikbaar, de gastvrouw en heer zijn hartverwarmend, de schitterende tuin voor het huis.

Het eerste deel is de stad uit en is wat saai. Vanaf Kunrade hebben we mooie wandelpaden.

Ook passeren we de Kunrader steengroeve.

Heuse wijngaarden, waarvan de wijn plaatselijk te koop is bij de supermarkt.

De vergezichten rijgen zich aaneen. Granen velden, bomen rijen, blauwe lucht. Kun je je voorstellen hoe we dit allemaal in ons opnemen?

In het dorpje Winthagen ligt kapel OLV Sterre de Zee. Hier vind je een speciale stempel van de Via Coriovallum. De adressen van de stempel plaatsen vind je op de site van Via Coriovallum. De stempels halen draagt bij aan ons Camino gevoel.

De eerste koffie laat even op zich wachten. Die vinden we in het dorp Klimmen tegenover de kerk. In Limburg vind je vele heel sfeervolle kapellen en wegkruisen.

Net na het terras missen we een afslag en daardoor ook de stempel bij rustpunt “Achterum”. Ook waren we al wat afgedaald en kozen ervoor niet terug te gaan. Hoog boven Valkenburg is kapel De Kluis te vinden. Zeer mooi gelegen, tijd voor onze lunch. Het uitzicht over Valkenburg is erg mooi.

Door de bossen dalen we af naar Valkenburg. Haarspeld bochten om langzaam te kunnen dalen. Holle wegen, een beetje welkome schaduw.

In Valkenburg is het echt druk. Een echte vakantie plaats. We lopen door naar Houthem. Het laatste deel is vrijwel vlak. Wat heb ik trots op de wandelaars. Voor Cees, Marianne en Margret de eerste keer met een meerdaagse wandeling met heuvels. Een prima training voor een komende Camino.

Nog even met de trein naar Heerlen, de laatste 1,4 km naar het Nivonhuis en het etappe drankje in de schaduw rijke tuin. Wat was het geweldig

Met vermoeide voeten, een warm hart nemen we afscheid….van wie zouden deze voeten zijn?

Of met de woorden van Pauline: “het waren heerlijke dagen. Jezelf kunnen zijn en warme harten ontmoeten om samen een stukje levensweg te bewandelen. Het was een prachtig avontuur, wat ik meedraag in mijn hart”

Dank jullie voor deze mooie dagen. Je mag trots op jezelf zijn. Je moed om te stoppen als het nodig is en je moed om door te gaan, als het net kan. Ik heb erg van jullie mogen genieten en zal met een glimlach terugkijken en de herinnering vasthouden.