22 april 2019, 24 km, 16 graden, droog met af en toe de zon.

Gisteravond hebben we heel lekker en gezellig gegeten bij Bar Deportivo in Navarrete. We kwamen uitgelaten thuis en deden als laatste het licht uit in de herberg.

Vanochtend gingen we uitgerust op pad. Vandaag hebben we 24 kilometer voor de boeg.

We maken een kleine omweg naar Ventosa. Daar stoppen we voor wat koffie en bananen.

We lopen vandaag weer over glooiende heuvels en langs de vele wijngaarden. We zijn op dit moment in Rioja, de wijnstreek van Spanje.

We maken een heerlijke lunchstop in Nájera. Tapas en pinchos!

Onderweg nog even poseren.

We vinden nog wat teksten om bij stil te staan.

We verlaten Nájera en moeten nog 6 km lopen naar Azofra. De laatste kilometers zijn heel mooi maar vallen niet mee.

Gelukkig schijnt de zon en kunnen we bij de herberg neerploffen in de tuin met onze voeten in heerlijk koud badje.

Morgen weer een lange wandeldag voor de boeg. Voor nu doen we even helemaal niets meer!

21 april 2019, 21.1 km, 12 graden, nog steeds droog.

Wat een nacht was dit… een snurkende Koreaanse man hield ons uit onze slaap. Een por van Coby in zijn zij en een felle zaklamp op zijn ogen mocht helaas niet baten.

Ondanks het feit dat we er toch ook wel heel erg om moesten lachen, moesten onszelf vanochtend echt even bij elkaar rapen om weer vol enthousiasme aan de dag te beginnen. Vooral voor Coby viel het niet mee ?.

Om zeven uur gingen we ontbijten in een hotel iets verder op en daarna op pad. Om 7.30 uur waren we onderweg.

Op weg naar Logroño was het uitzicht niet altijd even mooi maar het was goed wandelweer en langzaam schudden we de nacht van ons af.

In Logroño houden we een uitgebreide koffiepauze waar een Engelse pelgrim bij ons aanschuift. Op het moment dat ze vertelt over haar blessures ben ik zo blij dat onze groep tot nu toe nog zo fit is en het zo voorspoedig gaat. Ik hoop van harte dat dit zo blijft.

Onderweg brandt Conny nog een kaarsje in een kerk.

We verlaten Logroño en we zien weer mooie creatieve uitspattingen onder een viaduct.

We lopen een behoorlijk aantal kilometers door een park waar mensen hardlopen, wandelen en barbecuen met familie. We schuiven nog even aan een picknicktafel om rustig een broodje te eten en mensen (en eekhoorns) te kijken.

Er worden ons onderweg kroketten en loempia’s aangeboden.

De verkoop loopt helaas nog niet storm.

Rond 14.00 uur komen we in Naverrete aan. We worden warm onthaald in herberg El Cantaro. Na het douchen gaan we het dorp even in voor een drankje en een klein hapje en we reserveren alvast een restaurant voor vanavond.

Vanavond duiken we vast op tijd ons bed in om weer op te laden voor een nieuwe wandeldag. We kijken er nu al weer naar uit!

20 april 2019, 12 km, 19 graden, droog met een stralende zon

Vandaag doen we een korte etappe. Omdat het ontzettend druk is op de Camino maar vooral met Spanjaarden die Pasen vieren lukte het niet om in onze geplande overnachtingsplaats Logroño bedden te reserveren. Ik besluit, om het risico dat we straks na een lange wandeletappe geen bedje hebben te vermijden, een korte wandeldag in te plannen naar Viana. Ook daar lukt het me niet om plaatsen in een herberg te reserveren. Maar we gaan richting de algemene herberg waar ze geen reserveringen aannemen en zullen daar in de wachtrij voor een bed aansluiten. Dat moet toch lukken!

Na een heerlijk diner gisteravond en een potje Amerikaans jokeren stappen we vanochtend met frisse zin, na een ontbijt met verse jus, het hostel uit.

Gelukkig zit het weer mee en begint de zon al lekker te schijnen.

Hoewel het een korte etappe is krijgen we toch een paar pittige klimmen te verwerken.

Onderweg zien we vanalles. Van mooie gestapelde stenen tot een paar achtergelaten schoenen.

Onderweg worden we gelukkig beschermd.

We ploffen nog neer om even op adem te komen en wat te eten.

We ontmoeten wat andere pelgrims.

We bereiken Viana al rond 11.15 uur. Daar gaan we bij de herberg in de rij staan voor een bed.

Gelukt!

Na een lekkere douche trekken we in de stralende zon richting het terras.

Deze dag mag nog wel even duren!

19 april 2019, 20 km, 14 graden, de eerste regen van de Camino maar meestal droog.

Tijdens het lekkere ontbijt bij de herberg van Oasis trail in Villamayor kijken we naar buiten en zien we dat het heel zachtjes regent. Voor het eerst kunnen de poncho’s en regenpakken uit de tas. Sexy!

De paden worden er heerlijk blubberig van. We glibberen vooruit en we zijn een paar centimeter groter door de kleilagen die onder onze schoenen blijven plakken.

Gelukkig zet de regen niet door en kunnen de poncho’s na tien minuten weer uit.

Het landschap ziet er vergelijkbaar uit met gisteren. Lange paden door glooiende heuvels. We zien weinig andere pelgrims.

We komen op tijd aan in onze herberg in Sansol.

In Los Arcos pauzeren we en kijken we even bij de paasvoorbereidingen in de kerk.

Vandaag was een relatief makkelijke dag. We zien Sansol al op de berg liggen.

De slaapzaal is wel even slikken. 26 bedden in een kamer. Dat wordt een mooie uitdaging vannacht. Lang leve de oordopjes!

18 april 2019, 18.4 km, 16 graden, droog (op een paar druppeltjes na).

Conny is vandaag jarig! Feliz cumpleanos!  Vanochtend hebben we haar toegezongen en haar tas met slingers versierd.

Helaas bleek de deur naar het restaurant voor het ontbijt vanochtend nog dicht dus we gingen vroeg op pad. In Villatuerta zullen we onze eerste koffiestop al maken.

In Estella worden we door Conny getrakteerd op koffie met wat lekkers. Heerlijk! Dankjewel Conny!

Na Estella komen we bij de wijnfontein. Hier hebben we naar uitgekeken. Natuurlijk nemen we een slokje. De een is net wat gulziger dan de ander ?.

Na het wijnfestijn lopen we nog een paar kilometer bergop richting de herberg in Villamayor.

We komen redelijk vroeg in de middag aan bij de herberg waar we neerploffen op het terras en genieten van het mooie uitzicht.

Morgen weer een nieuwe dag!

17 april 2019, 22.5 km, 18 graden, droog

Vandaag weer een nieuwe dag. Hoewel we op een slaapzaal sliepen met 14 man hadden de meeste van ons een hele goede nacht. Jammer genoeg gold dit niet voor iedereen. Coby besloot midden in de nacht met haar slaapzak onder haar arm naar de bank te vertrekken in de woonkamer van het hostel. Gelukkig toch nog wel 1,5 uur kunnen slapen. Met goede zin vertrok Coby vanochtend samen met ons voor een nieuwe etappe.

Nog even een groepsfoto gemaakt voordat we op weg gingen.

We besloten een omweg te maken naar een oud kerkje.

Het kerkje was helaas nog niet open, maar mooi was hij wel!

Door Obanos vervolgen we onze weg.

In de kerk waren de voorbereidingen voor de processies met Pasen in volle gang. Vol trots vertelde de man over het dragen van de beelden.

Onderweg genieten we van de klaprozen die tot bloei zijn gekomen.

Soms lijkt iets precies te passen.

Onderweg zien we deze mestkever. Op internet lees ik dat de mestkever symbool staat voor loslaten en transformatie. Wat een mooi thema voor onze Camino!

Bij binnenkomst in Puente la Reina zien we ooievaars bovenop het kerkje.

In de kerk vinden we een beeld van de heilige van de Camino, sint Jacob. Daar neem ik dan toch ook maar even een foto van.

Na een kleine pauze voor een koffie en wat lekkers bij de bakker verlaten we Puente door de stadspoort en over de brug.

Er staan ons vandaag een aantal pittige klimmetjes te wachten.

Ook de dorpjes gaan op en af.

Nog over een bruggetje en dan nog een paar kilometers te gaan.

De laatste kilometers bergop vallen ons allemaal erg zwaar. We zijn echt moe als we bovenkomen. Na het eten duiken we al vroeg ons bed in.

Morgen weer een nieuwe dag!

16 april 2019, 20.9 km, 21 graden, zonnig

Na een rumoerig nachtje in de albergue in Pamplona (een aantal dames kwamen rond vier uur vannacht thuis na een avondje uit), en een door ons zelf gemaakt ontbijt, gingen we vanochtend op pad richting Muruzabal. Lopend door de buitenwijken van Pamplona duurde het best nog wel even voordat we de stad weer achter ons konden laten en weer konden genieten van de mooie natuur. Een mooi glooiend landschap en langs kleine dorpjes.

We moeten toch nog wel via een pittige klim omhoog om Alto del Perdon te bereiken.

Nog even trots poseren.

En dan volgt de zware afdaling over de stenen richting Uterga. Dat valt niet mee zeg!

Nog even een break voordat we nog een stukje verder lopen.

Uiteindelijk bereiken we albergue El Jardin.

Waar we lekker relaxen in de tuin.

Morgen zijn we vast weer klaar voor een nieuwe dag!

15 april 2019, 20.9 km, 21 graden, droog.

Wat een mooie dag vandaag. Vanochtend na het ontbijt in Zubiri zijn we op pad gegaan. Het schemerde nog een beetje. Het landschap was heel afwisselend. Over heuvels, door kleine dorpjes en stukjes door het bos.

Na een paar uurtjes begon de zon al weer lekker te schijnen.

Met de zon in onze rug trokken we verder.

Onderweg stopten we nog bij een kerkje die is opgekocht door pelgrims om het te restaureren. We kregen een korte uitleg.

Onderweg zagen we allerlei mooie dingen.

Steeds weer een ander uitzicht.

We hebben nog lekker even gepauzeerd bij een pelgrimscafe.

Onderweg kwamen we deze meneer tegen. Hij zat te genieten op een bankje.

Het bankje was favoriet bij iedereen.

Onderweg hoorden we dat het kerkje in Zabaldika open zou zijn. Dat vonden we wel een omweggetje waard. En inderdaad, wat mooi. Een aantal van ons werden erg geraakt door de mooie sfeer. We mochten ook nog de bel in het torentje luiden. Wat leuk!

Na een fijne pauze waar even een tapa-tje hebben gegeten begonnen we aan het laatste deel van de etappe richting Pamplona. Dat duurde langer dan gedacht. Moe maar voldaan bereiken we de poort van Pamplona.

Morgen maken we ons weer op voor een nieuwe dag. Op naar Muruzabal.

14 april 2019, 21,9 km, 17 graden, droog (op 3 druppels na), ‘s middags zon.

Gisteravond hebben we samen lekker gegeten en daarna zijn we op tijd onze heerlijke bedden in gedoken.

Vandaag eerst rustig ontbeten en rond 9 uur gingen we op weg naar Zubiri.

Een groot deel van de etappe ging door het bos. Waar we gisteren nog echt door de bergen liepen, was het landschap nu heuvelachtig met af en toe een pittig klimmetje en een lekkere afdaling.

Onderweg zijn we nog even gestopt voor een kopje koffie om daarna weer met frisse moed verder te gaan.

Onderweg zagen we dat de natuur hier langzaam tot leven begint te komen.

Het lopen ging ons goed af. Soepeltjes klommen over het water.

Vol vertrouwen dat we deze dag op onze sloffen zouden uitlopen, in het heerlijke zonnetje dat ons inmiddels vergezelde, begonnen we aan de afdaling richting Zubiri. Nou, dat viel even tegen zeg! Een paar kilometer lang bergaf over rotsachtige paden. Oei… nu voelen we dat dit toch al de derde dag is dat we op pad zijn. We ploeteren ons een weg naar beneden.

Een aantal pelgrims konden de verleiding niet weerstaan om hun voeten even lekker af te koelen in water.

Hierna zijn we doorgelopen naar onze herberg. Na de luxe van gisteravond was dit toch wel even wennen.

Maar na deze lange en toch wel vermoeiende dag zullen we vast als een blok in slaap vallen.

Morgen gaan we weer op pad voor 20,9 km richting Pamplona.

13 april 2019, 18 kilometer, prachtig zonnig weer, 17 graden.

Gisteravond lekker gegeten met alle pelgrims samen in Orisson. Na het voorstelrondje, waarin iedereen vertelde waarom hij of zij de Camino liep, ontstond al snel een gevoel van ‘samen’ zijn. Een fijne afsluiting van een mooie eerste dag.

Vandaag werden we wakker met een prachtige zonsopkomst in de bergen. Adembenemend mooi!

Na het ontbijt zijn we klaar om op pad te gaan.

Het was ‘s ochtends nog wat fris maar het was helder en de zon begon al lekker te schijnen.

Door de bergen trekken we verder en we weten bijna niet waar we moeten kijken. Zo stil en zo ontzettend mooi!

De zon begint steeds uitbundiger te schijnen en beseffen hoeveel geluk we hebben dat we juist op deze dag dit weer hebben en de route vandaag open is. De sneeuw is nog niet helemaal weg maar het wandelen gaat prima.

Helaas is de eerste blaar ook al gesignaleerd. Gelukkig wordt het slachtoffer, die anoniem wil blijven ? vakkundig door José verzorgd.

Gelukkig halen we Roncesvalles allemaal zonder verdere ongemakken. Een beetje roodverbrand ploffen we neer op een terrasje. Een koud drankje gaat er wel in. Daarna vertrekken we naar onze heerlijke appartementen. Wat een luxe voor een pelgrim! Een heerlijke warme douche (met echte handdoeken) en fijne bedden voor vanavond. Dat is een fijn vooruitzicht.

Zo meteen gaan we nog even naar de kerk voor de pelgrimsmis en dan samen wat eten.

Morgen zijn we vast weer klaar voor een nieuwe dag. Nog maar 790 kilometer te gaan!