28 augustus, 15 km, bewolkt en wat motregen 20 graden van Lires naar Muxia

En dan zit het er echt op. Na Finistere zijn we ook bij onze geplande eindbestemming Muxia aangekomen. 130 km verder, onze voeten hebben ons zover gebracht.

Met nog een berg te gaan, vertrokken we deze  ochtend. Zien we er tegenop? Ik merk dat we allemaal zoiets hebben……dat kunnen we. Het heeft geen zin om ertegen op te zien. De heuvels zijn altijd anders dan we denken. Met 130 km, misschien wel 200.000 stappen, in de benen, zal dit ons ook lukken.

Het is 200 meter stijgen in 8 km, dat is ongeveer 4% en heel wat anders dan de 10% die we hier en daar hadden. Iets meer dan vals plat zeg maar.

De Camino van vandaag gaat vooral door de bossen. Door de lichte regen ruikt het bijzonder lekker. Geuren van eucalyptus komen ons tegemoet. Veel pelgrims lopen dit deel van Muxia naar Finistere en we komen dan ook veel pelgrims tegemoet. Echt niet druk, meer gezellig om anderen te ontmoeten. De wegen zijn goed begaanbaar. Wel is het pad vol met boomwortels. Beter dan een flink aantal jaren geleden, toen we over deze stapstenen moesten.

Ongeveer op de helft van onze etappe is in het dorpje Morquintan een nieuwe bar. We boffen hiermee, precies op dit moment is de lichte motregen een flinke bui. Jacobus zorgt goed voor ons 😉

Daarna stijgen we verder tot 270 meter. Bijna op de top van Monte Lourido. Hier op deze hoogte komen we bij de windmolens.

De afdaling naar Praia Lourido valt mee. Als we de zee weer zien, zijn we enthousiast. We voelen dat het eindpunt van onze camino nadert.

Wauh, we hebben het gedaan. Onze Camino van Santiago naar Finistere en Muxia. Als afsluiting na een andere Camino, de eerste kennismaking met een camino of als afsluiting van een bijzonder moment. Voor ieder een mijlpaal, ervaren dat je het nog kunt, ervaren dat je zover bent dat je het kunt. Trots op onszelf, vol vertrouwen de toekomst in. Wetend….elke reis begint met een eerste stap. Dat etappe drankje is nu een proost op het leven, op alle stappen die we nog gaan zetten. We nemen dan ook graag onze “Muxiana” aan, het document dat de route van Finistere naar Muxia is bewandeld.

Muxia ligt helemaal omgeven door de zee. In de avond gaan we naar het kerkje, de 0,0 paal en het monument ter herinnering aan de olietanker die hier voor de kust is gestrand. Als je helemaal omhoog klimt kun je zien dat Muxia een kleurrijk stadje is en omgeven door de zee.

Wat hebben we een mooie Camino ervaren. Dank ook aan de lezers van dit blog. Zo kunnen jullie ook een beetje met onze camino meewandelen.

Nogmaals van harte gefeliciteerd voor Nynke, Johanna, Fredy, Elly, Alie, Eveline en Silvia. Alle stappen gezet.

Tot slot een gedichtje van Ricky Rieter

Vanaf hier zal ik terugkeren naar het gewone leven van alle dag, niet gewoon meer na al wat ik ervaren heb en als rijkdom opgeslagen in de weg, die ik zelf ben.