23 oktober, droog, af en toe zon 18 graden
De taxichauffeur die ons kwam ophalen voor de deur van San Martin Pinareo had het al voorspeld. In Santiago veel regen, aan de kust mogelijk droog. En wat krijgen we uiteindelijk? Een droge dag en in de avond een klein glimpje van de zonsondergang.😉
De bedoeling was uitstappen in Quintans en de laatste 10 km naar Muxia lopen. Onderweg bleef het maar regenen en we besluiten door te reizen naar Muxia. Daar was het droog, we hebben een paar spetters moeten verduren. Na de koffie en de reservering van een restaurant (14 uur Spaanse tijd) gingen we naar de vuurtoren, het mooie kerkje en het monument. En ook de 0,0 km paal. Dat hebben we maar mooi bereikt.
Het enorme monument is ter gedachtenis aan de schipbreuk van een olietanker in 2002. Zowel de gebeurtenis als het monument zijn voor mij heel indrukwekkend. Het monument doet me altijd denken aan een tekst van de eik en de cipres van Galilh Gibral. Bij elkaar horen, aanvullend zijn, naast elkaar, elk met eigen ruimte.
Het kerkje is volledig afgebrand en met vele donaties, (ook van pelgrims) opnieuw gebouwd.
Met minder wind kun je makkelijk over de enorme rotsen lopen. De golven vlak voor je ogen uiteen zien spatten. Nu waait het veel te hard. Zelfs ik, word bijna omvergeblazen. Je kunt zelfs tegen de wind in gaan hangen. Wat een heerlijk gevoel.
Het werd steeds beter weer en na de maaltijd gaan we met enkelen op pad voor een stukje Camino in de richting van O Muinos. Er volgt een heel mooi stijgend pad met geweldige uitzichten over Muxia. Toch nog ruim 9 km.
Het plan was om met tapas, een wijntje e.d. aan zee de zonsondergang te zien. Daar was het te winderig voor. We gaan wel kijken en kopen een Galicisch kaasje, stokbrood, empanadas om na de zonsondergang te nuttigen.
Het ziet er goed uit voor de zonsondergang. Half bewolkt, we hebben hoge verwachtingen. En ja, we zien een glimpje van de zonsondergang. We boffen en genieten ook nog van het uitzicht boven op de berg.
Het blijft verrassen vandaag. Bij terugkomst had de mevrouw van albergue Bela Muxia een overheerlijke linzensoep met veel groenten voor alle pelgrims gemaakt. Dat was genieten!!!!
Dankbaar voor alle mooie momenten samen. Voor het vertrouwen en dankbaarheid dat jullie mij geven, en uiten in afscheidswoorden, een gedicht en de mooie “Camino smile”. Deze camino met afstanden van 10-15 km per dag hebben we allemaal kunnen afronden. We kijken er met een goed gevoel op terug en krijgen nu al een beetje heimwee. Op naar de volgende stappen in je leven. Buen Camino………
Tot slot: van Ricky Rieter
Vanaf hier zal ik terugkeren naar het gewone leven van alle dag. Niet gewoon meer na al wat ik ervaren heb en als rijkdom opgeslagen in de weg die ik zelf ben.
Prachtig!! Heerlijk nagenieten van alle mooie ervaringen en gesprekken! Goede reis naar huis binnenkort allemaal.