16 april
20 km
Regen!

Het is heel koud in de herberg van San Juan de Villapenada. We worden maar niet warm en gaan al om 9 uur slapen. Toch hadden we deze herberg niet willen missen. De gastvrijheid van Dominico was super. We ontbijten in de herberg en gaan om 8 uur de deur uit voor de nieuwe etappe met grote uitdagingen.

Het begint gelijk met een stevige klim. Zeker 18% en dan moet je hard werken. Het is vandaag extra zwaar, omdat het de derde dag is. Je lichaam moet wennen aan de grote inspanningen, de rugzak en de bergen hier in Spanje. Ik ben dan ook zeer trots op Marion, Lambert en Ria. Die doen het toch maar even….

Door de regen hangt er mist in het dal…dat geeft het landschap iets extra moois.

Daarna hebben we een steile daling over kiezelpaden. Dat is gevaarlijk en je moet goed uitkijken waar je gaat staan. Ria maakt een “slippertje” en glijdt uit over een steen en over de rand! We hebben haar met haar wandelstokken omhoog getrokken. En…de beschermengel van Moniek heeft goed gewerkt. Niets aan de hand!

In Cornellana hebben we pauze bij de eerste de beste bar. Een broodje met een gebakken visje voor €1,10. We zitten droog en zien buiten dat het nog harder gaat regenen. Wat zijn we dan even blij dat het als we vertrekken even droog is.
We lopen door een breed dal. Een mevrouw die we tegen kwamen had gezegd na Cornellana is het vlak tot Salas…Niet dus.

Na 1,5 uur hebben we weer behoefte aan pauze. Hier treffen we 2 mannen uit  Tsjechie, Thomas en Rudolf. Gisteren gestart en in de nacht doorgelopen. Wat een ervaring. Geslapen in de open lucht. Daar moet je toch jong voor zijn.

Onderweg maken pelgrims steenmannetjes op de palen met de camino schelp. Achtergelaten om de last die je draagt wat te verzachten.

Rond 15.30 komen we bij de prive herberg aan. Albergue La Campa in Salas. Zeer gastvrij en warm. De koffie wordt gezet en de was zit in de machine. Wat wil je nog meer?

Marion krijgt van de hospitalero een nekmassage. Het blijkt een professionel. Ze geniet ervan!