14 april
Droog, bewolkt 18 graden
15 km

Het is zo ver…”De mooiste camino (en zwaarste) is gestart. Naast de kathedraal staat de eerste richtingwijzer. Vol verwachting gaan we op pad.

Eerst gaan we nog even de kathedraal bezoeken. Er is een mis bezig en we laten het gezang in rust over ons heen komen. Ook krijgen we een stempel en gaan vervolgens op pad. De eerste 5 km door de stad. Oviedo…de moeite waard.

Bij het verlaten van de stad staat Jacobus op ons te wachten.

Daarna zie je meteen hoe mooi deze camino is. Hoge bergen bedekt met sneeuw, rustige paadjes waar we over lopen. Gisteren waren we met 6 personen in de herberg. We hebben deze ochtend alleen 2 dames gezien.

Een prima wandeltemperatuur en wat is dan fijner om zomaar onderweg langs de kant van de weg te lunchen…. we genieten met volle teugen.

Een klein kerkje onderweg…de deur staat open en we kunnen zelf een stempel zetten.

Een mooie oude dame maaktcgebruik van de oude wasplaats. Vroeger was het heel gebruikelijk dat de was daar gedaan werd. Tegelijk een ontmoetingsplek voor ouderen.

Camino? Deze slakken laten het zien. Ook als je op het gemakje begint kom je er wel. Hier in Asturias volg je die richting waar de lijnen van de schelp bij elkaar komen. (In Galicie is het meestal andersom) Als er een gele pijl bijstaat weet je het zeker. Die kant is goed.

Vlak voor Escamplero is het heel steil en lopen we over een bospaadje. De natuur ontwaakt. Er zijn vele bloemen in bloei en de bomen worden groen.

Het laatste stukje blijft steil…. alvast een beetje oefenen voor de komende dagen.

We slapen in een oud schoolgebouw in Escamplero. Geschikt voor 20 personen op stapelbedden van 3 hoog. Met zijn 4 en een prima ruimte! En dat voor € 5.

Uitzicht vanaf de herberg.