29 juni 2014
14 km
Droog, half/zwaar bewolkt 19 graden
In het klooster van Hebron worden we om 7 uur gewekt met Galische muziek. Heerlijk wakker worden. Als je direct naar Santiago wilt is het maar 22 km, maar wij willen eerst nog even Padron bezoeken.
In het park op weg naar het centrum vind je deze stenen. Een weg naar binnen……? Open je hart en je weet wat je zoekt.
Ook is hier de engel te zien, mooi zo tegen de donkere achtergrond van de stam van de boom.
In de kathedraal van Padron is de meerpaal te vinden, waar volgens de legende Jacobus in een bootje is aangemeerd. Je vindt het onder het altaar (het verlichte deel). De mis begon waardoor ik niet dichterbij foto’s kon maken. De moeite waard om te gaan kijken.
Chelita en Carmen lopen in de richting van Convento do Carme uit de 18e eeuw. Het is markt en de winkels zijn open. Een gezellige drukte.
Bij de Fonto do Carme is het verhaal uitgebeeld van Jacobus die in een bootje naar Santiago is vervoerd en kennelijk in Padron is aangemeerd.
Daarna op pad. De camino van vandaag loopt veel langs de N550. Dan weer rechts, dan weer links ervan. Daar loop je over boerenweggetjes en kleine dorpen, zoals Villar, Esclavitude, A Picarana. Dorpjes waar de tijd heeft stil gestaan. Smalle straatjes en soms verrassend mooie bloeiende bloemen bij een oud vervallen poort.
Bij Esclavitude tref ik onze camino vriendinnen aan. Mary, Libby, Laura en de spaanse Gui. Iedere dag komen we ze tegen en slapen in vrijwel dezelfde herbergen.
De boerenweggetjes worden soms afgewisseld met paadjes onder druivenstruiken.
Vrijwel vlak vandaag. We lopen door een dal, zonder grote hoogteverschillen.
Vlakbij Teo staat dit verrassende huisje, begroeid met plantjes. Iedere keer als het regent komen de plantjes weer terug. In april waren ze mooi groen.
Lekker bijtijds komen we bij de herberg aan. Chelita en Corrie hadden ervoor gekozen om weer alleen de camino te ervaren……… Heel goed, dat ze deze stap zetten. Een volgende camino gaan ze vast alleen. Eigenlijk is dat wat ik iedereen wil geven. Net dat kleine duwtje in de rug en het vertrouwen krijgen in de weg die je verder gaat……
