24,9 km. Hospitales
Zeer mooi weer; 28 graden

Om 6.30 uur opstaan en om 7.00 uur het licht zien worden in de bar.

Een zilver witte deken van mist in het dal. Dit is wat je noemt een geluks momentje. Nog even wachten tot de maan voldoende licht geeft en de zon op komt.

Vandaag ga ik alsnog Hospitales lopen. Zo geweldig mooi . 9 volle km stijgen naar het hoogste punt van de camino Primitivo. Samen met andere pelgrims doe ik er 4 uur over. Iets meer dan 2 km per uur.

En dan denk je dat je er bent……

Door de hitte heb ik veel water nodig. Precies op dat moment komen er 2 jonge mensen aanlopen. Wat ben ik blij met dit water.

Hier ben ik bijna bij het hoogste punt en heb hierboven een vreugde kreet geuit. YES ik ben boven. Dat het nog veel verder was wist ik toen nog niet.

Op het echt hoogste punt was een cirkel van stenen gelegd. Een camino lopen is ook een wandeling naar je binnenste. Wat zijn je beweegredenen, wat vindt je belangrijk in het leven. De camino leert het je.

En dan de daling… Moet dit echt stijl naar beneden over een stenen. Even speelt mijn hoogte vrees een rol. Dan voel ik me weer beschermd en loop voorzichtig naar beneden.

Onderweg kom ik een medepelgrim tegen. Huilend in een schuilhokje. Als ik vraag wat er is, valt ze snikkend in mijn armen en zegt dat ze zo moe is van de camino. Al 6 weken onderweg. Ook ik ben heel erg moe, maar heel trots dat ik over Hospitales ben gelopen, kom ik om 17.30 uur bij de herberg aan.
Vanavond wordt er gekookt, en ik ben uitgenodigd. Heel fijn als je moe bent.