12 april 2019, 8 kilometer, 14 graden, droog met af en toe wat zon.

Eindelijk zijn we begonnen!

Maurits, Conny, Coby, Ria, José, Christien, Mieke, Miranda en ik zijn onderweg!

Gisteren na een lange treinreis aangekomen in Bayonne. Daar stond de taxi op ons te wachten om ons naar albergue Beilari te brengen in Saint Jean Pied de Port. We werden hartelijk verwelkomd door Joseph en de andere pelgrims. Na een kort voorstelrondje konden we aanschuiven voor het avondeten. Heerlijk gegeten en daarna door naar ons bed.

Vanochtend werden gewekt door prachtige engelachtige muziek. Na het ontbijt zijn we op pad gegaan voor de eerste etappe. Door de toegangspoort Saint Jean uit en op weg richting Orisson.

Op een rustig tempo beginnen we aan onze Camino. Iedereen is blij dat we zijn begonnen.

Gelukkig is het droog en laat het zonnetje zich af en toe zien. We klimmen langzaam omhoog richting Orisson. De stijging is best pittig maar het is ook fijn om onze spieren een beetje aan het werk te zetten en langzaam aan het ritme te wennen van de Camino. In Honto nemen we een langere pauze voor een kopje koffie. We bedienen onszelf en rusten eventjes uit.

Onderweg is het prachtig groen, we horen vogeltjes zingen en ook de grote roofvogels laten zich zien.

Hoewel we vandaag maar 8 kilometer hebben gewandeld hebben we er bijna 3 uur over gedaan om bij albergue Orisson aan te komen.

Voldaan gaan we na een lekkere lunch, een warme douche even lekker in het zonnetje zitten om bij te komen. Dit hebben we wel verdiend!

Zoals het er nu naar uit ziet kunnen we morgen via de route Napoleon naar Roncesvalles lopen. De sneeuw lijkt te zijn verdwenen en de weersvoorspellingen zien er goed uit.

We gaan er voor!

13 april 2019, 18 kilometer, prachtig zonnig weer, 17 graden.

Gisteravond lekker gegeten met alle pelgrims samen in Orisson. Na het voorstelrondje, waarin iedereen vertelde waarom hij of zij de Camino liep, ontstond al snel een gevoel van ‘samen’ zijn. Een fijne afsluiting van een mooie eerste dag.

Vandaag werden we wakker met een prachtige zonsopkomst in de bergen. Adembenemend mooi!

Na het ontbijt zijn we klaar om op pad te gaan.

Het was ‘s ochtends nog wat fris maar het was helder en de zon begon al lekker te schijnen.

Door de bergen trekken we verder en we weten bijna niet waar we moeten kijken. Zo stil en zo ontzettend mooi!

De zon begint steeds uitbundiger te schijnen en beseffen hoeveel geluk we hebben dat we juist op deze dag dit weer hebben en de route vandaag open is. De sneeuw is nog niet helemaal weg maar het wandelen gaat prima.

Helaas is de eerste blaar ook al gesignaleerd. Gelukkig wordt het slachtoffer, die anoniem wil blijven ? vakkundig door José verzorgd.

Gelukkig halen we Roncesvalles allemaal zonder verdere ongemakken. Een beetje roodverbrand ploffen we neer op een terrasje. Een koud drankje gaat er wel in. Daarna vertrekken we naar onze heerlijke appartementen. Wat een luxe voor een pelgrim! Een heerlijke warme douche (met echte handdoeken) en fijne bedden voor vanavond. Dat is een fijn vooruitzicht.

Zo meteen gaan we nog even naar de kerk voor de pelgrimsmis en dan samen wat eten.

Morgen zijn we vast weer klaar voor een nieuwe dag. Nog maar 790 kilometer te gaan!

14 april 2019, 21,9 km, 17 graden, droog (op 3 druppels na), ‘s middags zon.

Gisteravond hebben we samen lekker gegeten en daarna zijn we op tijd onze heerlijke bedden in gedoken.

Vandaag eerst rustig ontbeten en rond 9 uur gingen we op weg naar Zubiri.

Een groot deel van de etappe ging door het bos. Waar we gisteren nog echt door de bergen liepen, was het landschap nu heuvelachtig met af en toe een pittig klimmetje en een lekkere afdaling.

Onderweg zijn we nog even gestopt voor een kopje koffie om daarna weer met frisse moed verder te gaan.

Onderweg zagen we dat de natuur hier langzaam tot leven begint te komen.

Het lopen ging ons goed af. Soepeltjes klommen over het water.

Vol vertrouwen dat we deze dag op onze sloffen zouden uitlopen, in het heerlijke zonnetje dat ons inmiddels vergezelde, begonnen we aan de afdaling richting Zubiri. Nou, dat viel even tegen zeg! Een paar kilometer lang bergaf over rotsachtige paden. Oei… nu voelen we dat dit toch al de derde dag is dat we op pad zijn. We ploeteren ons een weg naar beneden.

Een aantal pelgrims konden de verleiding niet weerstaan om hun voeten even lekker af te koelen in water.

Hierna zijn we doorgelopen naar onze herberg. Na de luxe van gisteravond was dit toch wel even wennen.

Maar na deze lange en toch wel vermoeiende dag zullen we vast als een blok in slaap vallen.

Morgen gaan we weer op pad voor 20,9 km richting Pamplona.

15 april 2019, 20.9 km, 21 graden, droog.

Wat een mooie dag vandaag. Vanochtend na het ontbijt in Zubiri zijn we op pad gegaan. Het schemerde nog een beetje. Het landschap was heel afwisselend. Over heuvels, door kleine dorpjes en stukjes door het bos.

Na een paar uurtjes begon de zon al weer lekker te schijnen.

Met de zon in onze rug trokken we verder.

Onderweg stopten we nog bij een kerkje die is opgekocht door pelgrims om het te restaureren. We kregen een korte uitleg.

Onderweg zagen we allerlei mooie dingen.

Steeds weer een ander uitzicht.

We hebben nog lekker even gepauzeerd bij een pelgrimscafe.

Onderweg kwamen we deze meneer tegen. Hij zat te genieten op een bankje.

Het bankje was favoriet bij iedereen.

Onderweg hoorden we dat het kerkje in Zabaldika open zou zijn. Dat vonden we wel een omweggetje waard. En inderdaad, wat mooi. Een aantal van ons werden erg geraakt door de mooie sfeer. We mochten ook nog de bel in het torentje luiden. Wat leuk!

Na een fijne pauze waar even een tapa-tje hebben gegeten begonnen we aan het laatste deel van de etappe richting Pamplona. Dat duurde langer dan gedacht. Moe maar voldaan bereiken we de poort van Pamplona.

Morgen maken we ons weer op voor een nieuwe dag. Op naar Muruzabal.

16 april 2019, 20.9 km, 21 graden, zonnig

Na een rumoerig nachtje in de albergue in Pamplona (een aantal dames kwamen rond vier uur vannacht thuis na een avondje uit), en een door ons zelf gemaakt ontbijt, gingen we vanochtend op pad richting Muruzabal. Lopend door de buitenwijken van Pamplona duurde het best nog wel even voordat we de stad weer achter ons konden laten en weer konden genieten van de mooie natuur. Een mooi glooiend landschap en langs kleine dorpjes.

We moeten toch nog wel via een pittige klim omhoog om Alto del Perdon te bereiken.

Nog even trots poseren.

En dan volgt de zware afdaling over de stenen richting Uterga. Dat valt niet mee zeg!

Nog even een break voordat we nog een stukje verder lopen.

Uiteindelijk bereiken we albergue El Jardin.

Waar we lekker relaxen in de tuin.

Morgen zijn we vast weer klaar voor een nieuwe dag!

17 april 2019, 22.5 km, 18 graden, droog

Vandaag weer een nieuwe dag. Hoewel we op een slaapzaal sliepen met 14 man hadden de meeste van ons een hele goede nacht. Jammer genoeg gold dit niet voor iedereen. Coby besloot midden in de nacht met haar slaapzak onder haar arm naar de bank te vertrekken in de woonkamer van het hostel. Gelukkig toch nog wel 1,5 uur kunnen slapen. Met goede zin vertrok Coby vanochtend samen met ons voor een nieuwe etappe.

Nog even een groepsfoto gemaakt voordat we op weg gingen.

We besloten een omweg te maken naar een oud kerkje.

Het kerkje was helaas nog niet open, maar mooi was hij wel!

Door Obanos vervolgen we onze weg.

In de kerk waren de voorbereidingen voor de processies met Pasen in volle gang. Vol trots vertelde de man over het dragen van de beelden.

Onderweg genieten we van de klaprozen die tot bloei zijn gekomen.

Soms lijkt iets precies te passen.

Onderweg zien we deze mestkever. Op internet lees ik dat de mestkever symbool staat voor loslaten en transformatie. Wat een mooi thema voor onze Camino!

Bij binnenkomst in Puente la Reina zien we ooievaars bovenop het kerkje.

In de kerk vinden we een beeld van de heilige van de Camino, sint Jacob. Daar neem ik dan toch ook maar even een foto van.

Na een kleine pauze voor een koffie en wat lekkers bij de bakker verlaten we Puente door de stadspoort en over de brug.

Er staan ons vandaag een aantal pittige klimmetjes te wachten.

Ook de dorpjes gaan op en af.

Nog over een bruggetje en dan nog een paar kilometers te gaan.

De laatste kilometers bergop vallen ons allemaal erg zwaar. We zijn echt moe als we bovenkomen. Na het eten duiken we al vroeg ons bed in.

Morgen weer een nieuwe dag!

18 april 2019, 18.4 km, 16 graden, droog (op een paar druppeltjes na).

Conny is vandaag jarig! Feliz cumpleanos!  Vanochtend hebben we haar toegezongen en haar tas met slingers versierd.

Helaas bleek de deur naar het restaurant voor het ontbijt vanochtend nog dicht dus we gingen vroeg op pad. In Villatuerta zullen we onze eerste koffiestop al maken.

In Estella worden we door Conny getrakteerd op koffie met wat lekkers. Heerlijk! Dankjewel Conny!

Na Estella komen we bij de wijnfontein. Hier hebben we naar uitgekeken. Natuurlijk nemen we een slokje. De een is net wat gulziger dan de ander ?.

Na het wijnfestijn lopen we nog een paar kilometer bergop richting de herberg in Villamayor.

We komen redelijk vroeg in de middag aan bij de herberg waar we neerploffen op het terras en genieten van het mooie uitzicht.

Morgen weer een nieuwe dag!

19 april 2019, 20 km, 14 graden, de eerste regen van de Camino maar meestal droog.

Tijdens het lekkere ontbijt bij de herberg van Oasis trail in Villamayor kijken we naar buiten en zien we dat het heel zachtjes regent. Voor het eerst kunnen de poncho’s en regenpakken uit de tas. Sexy!

De paden worden er heerlijk blubberig van. We glibberen vooruit en we zijn een paar centimeter groter door de kleilagen die onder onze schoenen blijven plakken.

Gelukkig zet de regen niet door en kunnen de poncho’s na tien minuten weer uit.

Het landschap ziet er vergelijkbaar uit met gisteren. Lange paden door glooiende heuvels. We zien weinig andere pelgrims.

We komen op tijd aan in onze herberg in Sansol.

In Los Arcos pauzeren we en kijken we even bij de paasvoorbereidingen in de kerk.

Vandaag was een relatief makkelijke dag. We zien Sansol al op de berg liggen.

De slaapzaal is wel even slikken. 26 bedden in een kamer. Dat wordt een mooie uitdaging vannacht. Lang leve de oordopjes!

20 april 2019, 12 km, 19 graden, droog met een stralende zon

Vandaag doen we een korte etappe. Omdat het ontzettend druk is op de Camino maar vooral met Spanjaarden die Pasen vieren lukte het niet om in onze geplande overnachtingsplaats Logroño bedden te reserveren. Ik besluit, om het risico dat we straks na een lange wandeletappe geen bedje hebben te vermijden, een korte wandeldag in te plannen naar Viana. Ook daar lukt het me niet om plaatsen in een herberg te reserveren. Maar we gaan richting de algemene herberg waar ze geen reserveringen aannemen en zullen daar in de wachtrij voor een bed aansluiten. Dat moet toch lukken!

Na een heerlijk diner gisteravond en een potje Amerikaans jokeren stappen we vanochtend met frisse zin, na een ontbijt met verse jus, het hostel uit.

Gelukkig zit het weer mee en begint de zon al lekker te schijnen.

Hoewel het een korte etappe is krijgen we toch een paar pittige klimmen te verwerken.

Onderweg zien we vanalles. Van mooie gestapelde stenen tot een paar achtergelaten schoenen.

Onderweg worden we gelukkig beschermd.

We ploffen nog neer om even op adem te komen en wat te eten.

We ontmoeten wat andere pelgrims.

We bereiken Viana al rond 11.15 uur. Daar gaan we bij de herberg in de rij staan voor een bed.

Gelukt!

Na een lekkere douche trekken we in de stralende zon richting het terras.

Deze dag mag nog wel even duren!

21 april 2019, 21.1 km, 12 graden, nog steeds droog.

Wat een nacht was dit… een snurkende Koreaanse man hield ons uit onze slaap. Een por van Coby in zijn zij en een felle zaklamp op zijn ogen mocht helaas niet baten.

Ondanks het feit dat we er toch ook wel heel erg om moesten lachen, moesten onszelf vanochtend echt even bij elkaar rapen om weer vol enthousiasme aan de dag te beginnen. Vooral voor Coby viel het niet mee ?.

Om zeven uur gingen we ontbijten in een hotel iets verder op en daarna op pad. Om 7.30 uur waren we onderweg.

Op weg naar Logroño was het uitzicht niet altijd even mooi maar het was goed wandelweer en langzaam schudden we de nacht van ons af.

In Logroño houden we een uitgebreide koffiepauze waar een Engelse pelgrim bij ons aanschuift. Op het moment dat ze vertelt over haar blessures ben ik zo blij dat onze groep tot nu toe nog zo fit is en het zo voorspoedig gaat. Ik hoop van harte dat dit zo blijft.

Onderweg brandt Conny nog een kaarsje in een kerk.

We verlaten Logroño en we zien weer mooie creatieve uitspattingen onder een viaduct.

We lopen een behoorlijk aantal kilometers door een park waar mensen hardlopen, wandelen en barbecuen met familie. We schuiven nog even aan een picknicktafel om rustig een broodje te eten en mensen (en eekhoorns) te kijken.

Er worden ons onderweg kroketten en loempia’s aangeboden.

De verkoop loopt helaas nog niet storm.

Rond 14.00 uur komen we in Naverrete aan. We worden warm onthaald in herberg El Cantaro. Na het douchen gaan we het dorp even in voor een drankje en een klein hapje en we reserveren alvast een restaurant voor vanavond.

Vanavond duiken we vast op tijd ons bed in om weer op te laden voor een nieuwe wandeldag. We kijken er nu al weer naar uit!

22 april 2019, 24 km, 16 graden, droog met af en toe de zon.

Gisteravond hebben we heel lekker en gezellig gegeten bij Bar Deportivo in Navarrete. We kwamen uitgelaten thuis en deden als laatste het licht uit in de herberg.

Vanochtend gingen we uitgerust op pad. Vandaag hebben we 24 kilometer voor de boeg.

We maken een kleine omweg naar Ventosa. Daar stoppen we voor wat koffie en bananen.

We lopen vandaag weer over glooiende heuvels en langs de vele wijngaarden. We zijn op dit moment in Rioja, de wijnstreek van Spanje.

We maken een heerlijke lunchstop in Nájera. Tapas en pinchos!

Onderweg nog even poseren.

We vinden nog wat teksten om bij stil te staan.

We verlaten Nájera en moeten nog 6 km lopen naar Azofra. De laatste kilometers zijn heel mooi maar vallen niet mee.

Gelukkig schijnt de zon en kunnen we bij de herberg neerploffen in de tuin met onze voeten in heerlijk koud badje.

Morgen weer een lange wandeldag voor de boeg. Voor nu doen we even helemaal niets meer!

23 april 2019, 25.7 km, 10 graden, droog met 1 grote regenbui.

Vanochtend gaan we op pad richting Redecilla del Camino. We weten dat dit een lange wandeldag wordt en dat er regen is voorspeld. Ons humeur is er niet minder om en we gaan weer met frisse moed op weg.

We gaan vandaag weer door glooiend landschap. Met een lastige klim van Azofra naar Cirueña.

In Cirueña verwachtten we eigenlijk een bar, maar het blijkt een troosteloos spookdorp en op de route is er geen bar te bekennen. We lopen dus door naar Santo Domingo de la Calzada. Onze eerste koffiestop hebben we daarom pas na 14 km wandelen. We zijn er echt aan toe. Later horen we dat Cirueña gebouwd is als dorp voor mensen met een tweede huis naast een golfbaan. Door de crisis zijn er echter nooit mensen komen wonen. Dat geeft een hele rare sfeer.

In Santo Domingo drinken we wat bij een bakkertje. We nemen er uiteraard wat lekkers bij.

Bij het verlaten van Santa Domingo zijn we Maurits kwijt. Bij het afgesproken bankje is hij niet. We gokken er op dat hij alvast vooruit is gelopen maar we maken ons toch wel een beetje zorgen. Gelukkig treffen we hem in volle gezondheid in het volgende dorp aan. Waar bleven jullie nou?

Op weg naar Grañon hebben we nog steeds geen regen gehad. De lucht wordt steeds donkerder en we voelen enkele druppels. Toch hebben we de hoop dat we Grañon droog gaan bereiken. Helaas! Een paar honderd meter voor Grañon stort de regen met bakken uit de lucht. Snel de poncho’s aan! We komen natgeregend aan bij de bar. De poncho’s hangen we daar aan de kapstok en we houden een uitgebreide stop voor warme thee en wat te eten.

Gelukkig is het na de lunchstop weer droog, al waait het nog wel hard. We lopen onze laatste kilometers richting Redecilla waar we hartelijk worden ontvangen met versgebakken tortilla en wijn in herberg Essentia. Wat een heerlijk einde van deze lange wandeldag en wat hebben we het goed gedaan!

24 april 2019, 24 km, 8 graden, regenbuien en wind, heel veel wind.

Gisteravond heerlijk en gezellig gegeten in de herberg bij José Manuel. Vanochtend na het ontbijt op pad richting Villafranca Montes de Oca. Het belooft een koude en regenachtige dag te worden. ‘S ochtends vroeg is het maar een graad of 4 dus we pakken ons goed in.

Het regent nog niet maar de lucht is al behoorlijk donker.

De route van vandaag was niet bijzonder mooi. Vooral in het begin hebben veel naast een grote weg gelopen.

Vlak voor de koffiestop in Belorado begint het te spetteren. Straks de poncho’s maar weer aan. Gelukkig zijn er in Belorado genoeg mooie dingen te zien.

Na Belorado lopen we door een mooier gebied. De regen zet af en toe flink door, maar vooral de wind gaat helemaal los. De laatste kilometers zijn echt geen pretje. We ploeteren ons een weg naar boven. De laatste drie kilometers lijken wel uren te duren! De regen slaat in ons gezicht en onze voeten willen niet meer.

We zijn heel blij dat we de albergue in Villafranca hebben gehaald. Nu even bijkomen! Morgen weer een dag!

25 april 2019, 23.6 km, 5 graden, regenbuien en veel wind.

De weersvoorspelling voor vandaag is erg slecht. Gisteren is er in dit gebied sneeuw gevallen en er is een kans dat dit vandaag ook weer gaat gebeuren. Ook is er weer veel kans op regen en wind. Gisteravond heeft het ook erg hard geregend dus we verwachten een modderige en natte dag.

De dag begint vandaag eigenlijk wel mooi. De zon doet zijn best om er door te komen en dat levert een mooi plaatje op.

Direct nadat we de herberg uitlopen moeten we al een flinke heuvel op. Twee minuten later begint het langzaam te regenen. We laten ons niet kennen en gaan dapper vooruit.

We lopen in een mooi landschap. We worden omringd door bomen en naast dat het ons een beetje een magisch gevoel geeft, geeft het ons ook beschutting tegen de toch wel harde wind.

Bij de koffiestop in het eerste barretje van San Juan de Ortega zien we de bekende gezichten van de pelgrims die we onderweg al vaker hebben ontmoet. We zijn toch al een beetje een Caminofamilie geworden.

Hierna gaan we opgewarmd weer naar buiten. Met vlagen stopt het met regenen maar we houden onze regenkleding zo veel mogelijk aan als extra laagje tegen de kou. Brrr… wat is het koud.

We blijven af en toe flink stijgen en dalen. Pas als we achterom kijken zien we van hoe ver we zijn gekomen.

Tot nu toe gaat de dag eigenlijk heel lekker. Nog geen sneeuw te zien en met de regen valt het eigenlijk ook heel erg mee. Alleen het worstelen met de poncho’s valt niet altijd mee. Gelukkig is er altijd wel een hulpvaardige pelgrim te vinden die een handje toesteekt.

De landschappen zijn heel afwisselend vandaag. Na Atapuerca, waar we uiteraard weer iets lekkers hebben gegeten, lopen we omhoog door een ruig open landschap bezaaid met stenen. Bovenop de heuvel staat een kruis. We blijven even staan om van het uitzicht te genieten. Wat is dit mooi!

Hierna zetten we de daling in naar onze eindbestemming van vandaag, Cardeñuela Riopico.

Het was geen gemakkelijke dag maar we hebben er allemaal van genoten. Wat een mooie wandeling!

26 april 2019, 14 km, 7 graden, droog

Vandaag hebben we maar een korte wandeldag voor de boeg. We lopen naar Burgos en zorgen dat we op tijd aankomen zodat we de stad nog kunnen bewonderen. Het is vanochtend weer lekker fris als we de deur uit stappen. De poncho’s gaan weer aan zodat we het niet al te koud hebben.

We nemen de ‘mooie’ route richting Burgos, langs de rivier en door een park waar we veel mensen zien hardlopen en wandelen. Er wordt ons door veel mensen een Buen Camino toegewenst.

In Burgos aangekomen brengen we onze spullen alvast naar het pension en daarna gaan we de stad in. We eten samen even wat in een barretje en daarna gaan we allemaal onze eigen weg. Een aantal bezoeken de grote kathedraal en anderen slenteren wat door de stad. De zon laat zich zelfs af en toe zien. Een lekkere ontspannen dag vandaag!

Morgen zijn we vast weer helemaal opgeladen voor een nieuwe etappe. Nog minder dan 500 km te gaan naar Santiago. Tot nu toe doen we het allemaal heel erg goed! Dit gaat ons lukken!

27 april 2019, 21 km, 16 graden, zonnig

Vandaag lopen we na het ontbijt Burgos uit en we komen al snel tussen de weilanden terecht. Wat een rust gelijk. En wat fluiten de vogeltjes mooi! En de zon schijnt ook al uitbundig. Wat een contrast met de afgelopen dagen! Dit belooft een mooie dag te worden.

In Tardajos stoppen we voor een uitgebreide rustpauze. We hebben toch al weer bijna 11 kilometer gelopen.

Ruim twee kilometer verderop, als we het dorp Rabe de las Calzadas uit zijn gelopen vinden we een kleine ‘ermita’. Een klein kerkje waar we verwelkomd worden door twee zusters en het Ave Maria. We krijgen allemaal een medaillon omgehangen en we krijgen allemaal, stuk voor stuk, een zegen mee voor onszelf en onze familie. Wat zijn we ontroerd! We nemen plaats op de banken in de kerk en voelen nog even na. Stil en met onze eigen gedachten gaan we uiteindelijk weer verder op pad. Even later delen we hoe dankbaar we zijn dat we dit hebben mogen mee maken. Wat een liefdevolle ontmoeting en wat een bijzonder moment.

De rest van de route is prachtig! Wijdse vlaktes, mooie vergezichten en een uitgestrekt wandelpad voor ons. Snel vinden we ons ritme en lopen ontspannen richting Hornillos de Camino.

Wat een heerlijke dag was dit! We genieten allemaal nog na in de tuin van herberg El Alfar en we verheugen ons alvast op de paella van vanavond. En op morgen, weer een nieuwe wandeldag!

28 april 2019, 20.1 km, 21 graden, zonnig en een wolkenloze hemel.

Vandaag gaan we op weg naar Castrojeriz. De weersvoorspelling ziet er heel goed uit, een heldere zonnige dag.

Als we Hornillos uitlopen komen we al snel weer op de langgerekte wandelpaden tussen de velden terecht. Er zijn meer pelgrims op pad maar na een tijdje verspreid iedereen zich over de route.

Onderweg worden we verrast door een met liefde gelegd hartje. Dit nemen we mee op de weg van vandaag.

In Hontanas maken we een tussenstop op een terrasje. We drinken wat, we snoepen wat en halen een stempel.

We komen langs de kleine ermita van de heilige Brigita met een heel mooi geschilderd koepeltje. Zij is een beschermheilige van pelgrims op de Camino.

Op de weg naar buiten vinden we een kerk waar we een kaarsje kunnen branden. Eindelijk echte kaarsen. En nog hele mooie ook. Dit is toch een stuk beter dan die elektronische kaarsen die we in veel kerken vinden.

En we kunnen ook onze eigen kleur kaars kiezen. Soms past de kleur precies bij wat we willen vertellen. Wat mooi.

We hebben allemaal onze eigen reden om voor iets of iemand een kaarsje te branden. Met een goed gevoel vervolgen we onze weg.

Volgens deze muurschildering hebben we nog 457 km te gaan tot Santiago. Dit schiet al op!

Onderweg stoppen we nog even voor een heerlijke picknick.

Dan gaan we de lanen weer in. Onderweg passeren we de restanten van een oud klooster.

In de brandende zon lopen we langs de weg naar Castrojeriz. Het stadje doemt langzaam op. Wat een mooie aanblik.

Dit was weer een hele mooie wandeldag vandaag. We hebben ervan genoten!

Ook de albergue ziet er goed uit. Een mooi oud Spaans huis met een kamer voor ons zessen met gewone bedden. Hier gaan we vast lekker slapen vannacht. En morgen beginnen we weer met veel enthousiasme aan een nieuwe dag!

29 april 2019, 19 km, 22 graden, zonnig en droog

Gisteravond hebben we een heerlijke paella gegeten bij herberg Rosalia. Het toetje met de naam ‘chocolade hemel’ ging er ook wel in.

Vandaag staat de tocht naar Boadilla del Camino op het programma. Het lijkt een makkelijke dag te worden maar we beginnen met een flinke klim. 1050 meter lang stijgen we met 12% en daarna hebben we 350 meter lang een daling van 18%. Dat is een mooie start van de dag.

Maurits gaat als een speer. Hij is als eerste bovenop de berg. De rest volgt op eigen tempo.

Bovenop de berg hebben we een prachtig uitzicht over de groene velden onder ons. Helaas krijgen we dit niet goed op een foto gevangen.

Coby voelt zich sterk als ze de top bereikt. Op naar de afdaling!

We genieten van het uitzicht.

Na een aantal kilometer stuiten we op een oud pelgrimsziekenhuis. Mooi! Nog mooier is dat daar twee pelgrims spontaan gitaar aan het spelen zijn en een van hen zingt een prachtig zelfgemaakt liedje over de Camino. Een fijne verrassing.

Onderweg wordt er nog even geposeerd.

En we zien weer allerlei mooie dingen.

Het lopen over de uitgestrekte paden is heerlijk. Sommige mensen vinden dit een saai stuk van de Camino, maar het kan juist heel veel ruimte geven omdat er weinig afleiding is. Na een tijdje vind je je ritme wel. Stap voor stap en blik op oneindig.

De zon scheen behoorlijk sterk vandaag. Maar daar weten we wel wat op. Gewapend met de juiste bedekking behalen we uiteindelijk onze bestemming Boadilla del Camino.

Daar ploffen we neer op het terras van albergue En el Camino waar we weer veel oude bekenden zien en we genieten van een paar drankjes. Na de gezamenlijk maaltijd met alle pelgrims vertrekken we weer op tijd richting onze stapelbedden. Morgen weer een nieuwe dag!

30 april 2019, 25.8 km, 22 graden, zonnig en droog.

Vandaag zijn we vroeg op pad. Om 7.30 zijn we al op weg naar Fromista.

De etappe van vandaag is redelijk vlak en de paden zijn langgerekt. De route gaat volgens het boekje voornamelijk langs de grote weg maar we besluiten de ‘mooie’ route te nemen door de velden. Het is 800 meter omlopen maar het lijkt het waard.

Via een sluisje lopen we Fromista in waar we stoppen voor wat te drinken en eten. De geroosterde witte broodjes van vanochtend zijn inmiddels al wel weer verteerd. Dus we hebben wat nieuwe brandstof nodig.

Na Fromista lopen we via Poblacion de Campos richting Villarmentero de Campos. Onderweg stoppen we nog even voor een korte break en in Villarmentero strijken we neer voor een langere pauze.

Bij die pauze treffen we ook mijn hele goede vriendin Cathy. Een doorgewinterde Amerikaanse pelgrima die ik de avond daarvoor vijf minuten gesproken had over haar zelf gemaakte uitvinding de ‘EZpeepants’. Een legging met een rits van voor naar achter waarmee je je als vrouw heel makkelijk staand kunt plassen. Tja… echt enthousiast werden we er allemaal niet van, maar we hebben er wel veel om moeten lachen ?. Uiteraard ging ik met mijn nieuwe vriendin op de foto.

Bij het verlaten van Villarmentero ontdekken we wat loslopende schappen. Coby en Conny drijven ze weer terug het weiland in en doen het hek op slot. Zo doen we dat!

Na deze stop liepen we weer verder en we hadden het geluk om onderweg een kapelletje te treffen waar net iemand aan kwam lopen met de sleutel. We mochten even binnen kijken.

We stoppen ook nog even voor een kleine pauze bij een mooie waterpomp en genieten van de omgeving terwijl we wat drinken en eten.

Er wordt uiteraard ook nog even geposeerd voor het thuisfront.

De rest van de route ging langs de weg richting Carrion. En wat kunnen een paar kilometers lang lijken… In de brandende zon liepen we over de lange weg, waar af en toe geen einde aan leek te komen. Maar uiteindelijk halen we onze eindbestemming. De door nonnen gerunde herberg Espiritu Santo. Hopelijk wordt er goed voor ons gezorgd vannacht en staan we morgen weer uitgerust op!

1 mei 2019, 26.8 km, 21 graden, zonnig en droog.

Vandaag lopen we naar Terradillos de los Templarios. Weer een lange etappe over een lange lange weg door de open vlakte.

De eerste 17 kilometer zijn er geen voorzieningen. Daarom stoppen we af en toe bij een picknicktafel waar we ook sommige van onze Caminovrienden weer treffen.

De rest van de route is het alsmaar rechtdoor. Stap voor stap gaan we vooruit. Het gaat eigenlijk best wel lekker.

We genieten van de ruimte en van de mooie luchten.

Onderweg zien we nog allerlei dingen waar we even bij stilstaan.

We stappen de laatste kilometers via Ledigos naar onze eindbestemming, de herberg Jacques de Molay in Terradillos. Daar schoppen we onze schoenen uit, nemen een warme douche en ploffen weer in de tuin voor een drankje. Dit was weer een heerlijke dag!