6 april, hagel, sneeuw en zon van Eygelshoven naar Vaals 30 km of tot Bocholtz 19 km

De hele Dutch Mountain trail kent maar liefs 7 bergen en is 101 km lang. De start is bij station Eygelshoven en gaat over alle zuidelijke heuvels naar Maastricht.

Wat later dan gepland waren bij het station. We vertrokken om 10.30 uur. Een geweldige nieuwe uitdaging. Wat dacht je wat? Een gesneeuwd landschap, en dat voor april.

Vlnr Petra, Lydia, Fred, Tea en Elly. Heel veel succes.

Als het dan even droog is en de zon komt erdoor, dan heb je een sprookjesachtig geheel. We worden getest op mijn motto “het is altijd weer”

De eerste berg is de Wilhelmina berg. Alvast een test om te voelen wat dat is, omhoog en omlaag klimmen. Deze viel mee….🤔, maar zat dan ook bij de eerste 6 km. Ook kun je een stukje afsnijden, door niet over de berg te gaan. Dat treft, nu zijn Tea en ik snel bij een kopje koffie. (Bij een wel heel chick hotel, maar we zijn welkom) We kunnen zelfs overdekt staan en dat is bij koud weer wel even lekker.

Vaak hebben we wind tegen met hagel en sneeuw. Ook hier word je toch nat van. Veel te laat trekken we onze regenkleding aan. De wandeling gaat vandaag langs Kerkrade, Horbach en Bocholtz.

Ook komt de zon soms terug. In de ochtend waren het een paar sneeuw buien. In de middag 1 sneeuwbui.

Vanaf Bocholtz loop ik de wandelaars tegemoet. Die oranje daar, dat ben ik. Al van verre te herkennen.

Fred en Lydia gaan ook voor de laatste 8 km naar Vaals. Toppers! Ze gaan nog langs Orsbach en over de Schneeberg. Op wel 257 meter hoog. Dit missen we, schrijven ze: wat een prachtig uitzicht

Hier zie je de totale route van vandaag. De groene lijn.

7 april, 27 km, heel veel sneeuw. Van Vaals naar Gulpen

De meeste sneeuw op een 7 april in Limburg. Uitgerekend dan zijn we op het hoogste punt van Nederland het Drielandenpunt, de Vaalserberg van 322 meter. Wat een ervaring!

Mijn bedoeling was om de berg op naar het Drielandenpunt te gaan. Het was aan het vriezen, de sneeuw viel met bakken naar beneden. Ik zou een stukje mee gaan klimmen. Al snel merkte is dat dat voor mij teveel was. En dus gingen de wandelaars alleen naar boven. Alleen al om hier naar boven te klauteren is een hele speciale ervaring. Deze kanjers doen het allemaal.

Bij het drielanden punt werden we geïnterviewd door tv Limburg. Er is maar een klein stukje uitgezonden. Leuk om mee te maken.

Daarna volgt een etappe door het Vijlenerbos en ook daar vele hoogte verschillen en aan de bosrand mooie vergezichten. Zie onderstaand overzicht van de hoogte verschillen van vandaag.

Even een kleine omweg maken voor een koffie stop bij het Hijgend Hert. Daar was het een beetje uit de wind en we waren toe aan een pauze.

Na de middag is het droog en het vriest niet meer. Zo kan ik met de auto toch naar de wandelaars toe. Vanaf Wahlwiller richting Mechelen/Hillishagen. Met kleine heuvels, zodat ik toch weer even kan oefenen.

De derde hoge berg van de Dutch Mountain trail volgt daarna. Nog 8 km te gaan. Van Wahlwiller naar het Eyserbos. In de verte zie je de zendmast, daar moet je naar toe. Hemelsbreed was het vandaag maar 11 km. Dutch Mountain Trail maakt er 28 km van. Om zo dicht mogelijk bij het centrum van Gulpen te komen, komt er nog een top bij….de Gulpener berg. Nee…niet nog een. Die valt even tegen.

Moe en zeer voldaan kwamen ze om 18 uur bij de herberg aan. Toch meer dan 8 uur onderweg. Heel goed gedaan! En dan die stralende gezichten…trots, dat hebben we toch maar voor elkaar gekregen. Op de kamer hebben we ons etappe drankje.

7 april, 29,5 km droog, eerst bewolkt later zon. Van Gulpen naar Mheer

Voor een belangrijk deel vandaag door België. Belangrijk: vul van tevoren een “verklaring van eer” in, omdat je op doorreis in België komt. (Tm 19 april). Zouden we vandaag politie tegenkomen, die ernaar vraagt? Wij zouden dat wel kunnen waarderen.

Dat is handig vanuit je slaapplek vertrekken. Geen vervoer in de ochtend, zodat we direct na het ontbijt konden starten. Een uitstekend overnachtingsadres vinden we bij de Zwarte Ruiter.

De route van vandaag start met een klim naar de Gulpener berg. Een goede warming up zullen we zeggen, voor deze dag die maar liefs 3 heuveltoppen kent. De Gulpenberg, de Hakkenberg (net ten noordoosten van Teuven) en Kattenroth (ten zuiden van Noorbeek)

Ik ging met de auto naar de Gulpener berg om een stukje mee te gaan. Al gauw  gaat de route het dal in, en dat betekent dat ik toch ook omhoog moest klimmen. Niet ver, maar toch 14 %. Wat ik altijd tegen anderen zeg, moest ik nu voor mezelf toepassen. Kleine pasjes en heel langzaam, dan kom je er wel. Een goede oefening voor geduld.

Die beker was wel voor fietsers bedoeld, het voelde voor mij ook als mijlpaal.

Daarna ga ik een volgend punt om een stuk mee te lopen. Vlakbij punt punt 58 km kon ik de auto parkeren. (Dichtbij Eperheide en Auberge de Smokkelaer) Door het bos loop ik ze een stukje tegemoet. De sneeuw is bijna gesmolten. De bosanemonen laten hun mooie bloemetjes zien.

Bij punt van ongeveer 60 km vinden we een bankje, zonder sneeuw, uit de wind en later zelfs in de zon. Een prachtig uitzicht over Diependal.

In plaats van wit van de sneeuw zien we nu de witte bloesem van de bomen.

Wat een heerlijk moment! We genieten volop. Daarna klim ik door het Onderste Bos terug omhoog. Ook hier liggen de hoogtelijnen dicht bij elkaar, dat betekent klimmen. Het is een prachtige route.

Dicht bij Slenaken stop ik nog eens. Daar is vast “koffie to go” te krijgen. Een kleine omweg en ja, zelfs een stukje Limburgse Vlaai erbij. Het valt me op dat de dalen en heuvels dichterbij liggen en veel open velden voor de boeren. Ik passeer hier net de grens met België.

Dan is het nog 10 km….daar gaan ze.

Met nog een bergtop van 209 meter te doen, Kattenroth, op de grens van Nederland en België, ten zuiden van Noorbeek. De laatste loodjes…

De vele holle wegen met een zonnetje erbij, maken onze dag compleet.

Een dag om van te smullen. De vele vergezichten, het ontluikende groen. Bij elke nieuwe bocht een ander, mooi uitzicht.

Opmerkzame dingen: gezien in België

En….een aanplakdame. Herkend als “mooiste meisje van de klas”. Zij probeert met ieder die ze ontmoet aan te plakken.

Petje af voor de wandelaars. Alweer een zware dag afgerond. Nog een dag te gaan.

9 april, 22 km, droog 13 graden

En dat was dan de 4e wandeldag van Mheer naar Maastricht. De Dutch Mountain trail, een ruige wandeltocht van ruim 100 km, met een echt berggevoel. Steeds opnieuw toppen en dalen, groene weiden, beekjes, rotswanden, spectaculaire vergezichten en niet te vergeten de holle wegen. Ze hebben ons uitgedaagd en in vervoering gebracht. Ik ga er zeker nog eens terug!

De route loopt de laatste dag eigenlijk aan de westzijde van de Maas. Daarvoor zouden we het pontje vanaf Eijsden moeten nemen om de top te kunnen bewandelen. De top van d’n Observant. Vanwege Corona vaart dit pontje niet en dat betekent dat we 8 km om zouden moeten lopen. Ook had ik gelezen in het boekje dat er 3 heel gevaarlijke delen inzitten en ook dat een deel zelfs was afgesloten. We kiezen er dan ook voor om aan de oostzijde te blijven en de Jacobsweg van Eijsden naar Maastricht te bewandelen. Niet zo spectaculair, wel een mooie route langs de Maas. Eerst het deel van Mheer naar Eijsden. Door holle wegen, langs een heuvel, met wijdse vergezichten. We realiseren ons dat het de laatste dag alweer is en we willen nog van elke stap genieten.

Intussen was ikzelf naar Maastricht gegaan met de auto, met de trein terug naar Eijsden om samen naar Maastricht te lopen. Het deel was vlak en ik durfde het aan om deze afstand te lopen. 😉 Het ging heel goed en ik vond het heel fijn om samen in Maastricht aan te komen.

Dit is de bergtop, die aan de andere kant van de Maas ligt. Die is voor een volgende keer.

Voor we de drukte van de stad inlopen hebben we nog even pauze.

We lopen verder langs de Maas het centrum in.

Daar is het eindpunt. We denken nu al terug aan de vele mooie momenten van vriendschap, de extreme sneeuw, het trots zijn op onszelf dat we dit toch maar mooi hebben gedaan. De zwaarste 100 km, met de meeste bergtoppen van Nederland.

Geweldig gedaan Petra, Lydia, Elly, Tea, Fred! Ik ben reuze trots. Van harte gefeliciteerd met deze geweldige prestatie. Dank je wel voor de hele fijne dagen. Ik heb er enorm van genoten.