Dagwandeling Drunense duinen

28 februari,18 km zon, 12 graden

Daar gaan ze dan…….deze dappere wandelaars. Een overzicht van de nummers van het wandelroute netwerk op zak en samen de weg vinden.

Vandaag was ik (Mieke) er wel weer bij. Heel blij en trots dat ik alweer een klein stukje kan. En ook op de wandelaars die het hebben ervaren als een zeer mooie dag.

Vlnr Lydia, Annemarie, John, Elly, Fred en Joepke

Hele gezellige wandeldag gehad met leuk gezelschap en heerlijk zonnig weer! ☀️ Gelopen met een hele fijne route via knooppunten, een klein stukje verkeerd gelopen en snel weer de goede route opgepakt.

Een ree heel sierlijk weg zien rennen door de heide.
Erg mooi natuurgebied wat soms leek op de Sahara…

Heerlijk gewandeld, leuke pauze gehad met Mieke die ons op wachtte en op het einde een heerlijk etappedrankje in het zonnetje op een muurtje… heeft ook zo z’n charmes …

Bovenstaand zijn de ervaringen van de wandeling. Intussen heb ik een klein rondje bedacht. Ja, natuurlijk vind ik het jammer dat ik zelf niet meekan. (T.i.) Voor de vaste lezers van de dagverslagen, ik ben in het ziekenhuis opgenomen geweest met een longembolie en heel voorzichtig aan het opbouwen. Daar ben ik heel blij mee. Onder het motto “wat kan wel?”

Ook bij een kleine afstand kun je een prachtig deel van de duinen zien.

Op een nieuw langzaam tempo realiseer ik me dat ik meer let op details. Zo mooi vind ik deze bloeiende boom. Voor mij allereerste keer dat ik die zo dichtbij zie.

Bij de Drie Linden konden we de dag afsluiten met het etappe drankje. Het was een hele fijne dag. Tot een volgende keer.

Dagwandeling Waalre

5 februari 2021, 20 km 10 graden

de mooiste routes: Drie Brabantse beken

Het is even zoeken in het begin, maar dan heb je ook wat. 3 Brabantse Beken heet deze route van de site “de mooiste routes”. Vanuit Waalre door het Dommeldal naar Valkenswaard en terug.

Dit is een wandeling van 16 of 20 km.

Beschrijving route: bron “de mooiste routes”
Deze wandeling brengt u vanuit Waalre De afwisseling is dan ook groot. Na het verlaten van de pittoreske dorpskern van Waalre loopt u via een oud Kerkepad naar de gehuchten Loon en Hulst. In het Dommeldal kunnen beversporen gevonden worden. Daarna wandelt u door de bossen tussen Aalst en Valkenswaard. De terugweg naar Waalre gaat door het Philips de Jong wandelpark en achterlangs de Eindhovensche Golf over een bijzonder mooi paadje langs de Tongelreep. Het laatste deel van de wandeling loopt u over het privé landgoed Eeckenroode en door de bossen weer terug naar de gezellige dorpskern van Waalre. De 3 beken uit de titel van deze route zijn: Dommel, Keersop en Tongelreep.

Vol goede moed op pad met 1,5 meter afstand

We begonnen met zijn drieën aan deze beschreven wandeling. Dat bleek allemaal niet mee te vallen. In de derde regel van de beschrijving bleken we (achteraf) al verkeerd te lopen. Dat viel niet op omdat we bevestigd werden door de aanwijzingen die we tegen moesten komen, bijvoorbeeld een houten wegwijzer in de richting van Loon. Daarvan blijken er meer dan 1 te zijn. Al met al zijn we ongeveer 4 km omgelopen voor we weer op het juiste pad kwamen.

Vanwege het omlopen kozen we voor de 16 kilometer wandeling. We kwamen door een prachtig gebied met rabatten. Ooit was dit een nat gebied. Tussen de gegraven parallelle slootjes zorgen ontstonden ruggen, de zogenaamde rabatten, die droog vielen.

We begonnen de manier van beschrijven van de routemakers steeds beter te begrijpen. Dus daarom zijn we niet meer verkeerd gelopen.

Deze stenen bank keek uit over een ven.

Even daarna kwamen we uit bij het Peetersven.

Op het bankje genieten we van het uitzicht

Het Peetersven vanaf de andere zijde.

Ondertussen kwamen we uit bij het pad dat loopt langs de gebieden die ooit van de familie Philips toebehoorden maar die terug gegeven zijn aan de bevolking van Valkenswaard in de vorm van een wandelpark. Ook liepen we langs de Eindhovense Golf aan de ene kant van het pad en het riviertje de Tongelreep aan de andere kant. Het was goed te zien dat de Tongelreep buiten haar oevers was getreden.

Oeps! Dit is niet de oever van de Tongelreep maar het pad verdwijnt onder water! Met een omweg kwamen we bij onderstaande brug uit. Ook vanaf deze brug is goed te zien dat de Tongelreep breder is dan gewoonlijk.

Op dit vlonder pad bleven onze voeten droog.

Hier kostte het wat meer moeite om de voeten droog te houden. Het officiële pad loopt deze dag onder water!

Onderweg kwamen we dit leuke optrekje tegen.

Bijna aangekomen in Waalre hebben we op een bankje genoten van het uitzicht over wat een vennetje leek. En zo kwamen we weer terug in Waalre bij het beginpunt in het centrum. Het was een prachtige, zonnige dag zonder wind en wel 10 graden. En dat op 5 februari waarop de vogels al hun voorjaarslied floten. Het was een dag met een gouden randje!

Dank aan Elly en Annemiek, die namens mij deze wandeling hebben begeleid. Helaas kon ik (Mieke) deze keer niet mee. Voorlopig even rustig aan doen….

NS wandeling Cuijk Groesbeek

28 januari, 17 km regen

Met 2 personen op pad en nog wel met de meest voorspelde regen tot nu toe in januari. Mijn motto ” het is altijd weer” , heeft me deze keer gemotiveerd om op pad te gaan. En echt…..als je op pad bent valt het mee. Vandaag voor het eerste deel van de NS wandeling van Cuijk naar Groesbeek

Wat een ontzettend mooie wandeling! Je zou denken 17 km, dat valt wel mee…. Nou, ook al is het Nederland, de heuvels op de Mookerheide en van de Sint Jansberg zijn pittig en ongetraind zou ik zeker zeggen: zwaar.

Vanaf het station van Cuijk gaan we door het nabijgelegen winkelcentrum. Dat is leuk! Bij bakker Bart is koffie te koop. We verwennen ons zelf met een appelflap voor we op weg gaan. Die extra calorieën lopen we er zo wel af. Daarna gaan we naar de pont van Cuijk naar Mook over de Maas. Wel even van tevoren informeren of die vaart 😉. Bij hoog water vaart die niet

Na Mook komen we gelijk op de Mookerheide aan. Ook in de winter prachtig om door te lopen. We zijn de enige wandelaars. Kun je voorstellen, “Just you and me????” We genieten er intens van. Onder de paraplu hebben we even pauze voor we afdalen over een pad tussen de heidevelden.

Mookerheide

Na een veld lopen we zo naar de Sint Jansberg. Echt pittig! In de omschrijving staat ook steile klim. Eerst is het vals plat. Langs een klein watertje der hier en daar het pad overstroomt.

De NS wandeling is met Geel rood gemarkeerd. Er lopen hier meerdere geel rood routes. Belangrijk om steeds de omschrijving te blijven lezen. Hier en daar kleuren de beuken nog bruin en de basten van bomen glimmen van de regen.

Hier zie je goed hoeveel hoogteverschillen we overbruggen.

Voorbij het hoogste punt gaan we over op het Pieterpad. Dat is rood wit en die kunnen we volgen tot Groesbeek. Onderweg komen we langs stenen van de oudheid en hier ontmoeten we de enige mede wandelaar van die dag. Zo kunnen we een keer samen op de foto.

Door de bossen, over en langs de heuvels dalen we af naar Groesbeek. Hier en daar treffen we nog paddestoelen aan.

Het blijft klimmen en dalen. Met veel natte en soms gladde paden, lopen we bijna geheel over onverharde paden Groesbeek in. Wat een mooie eerste dag. We laten ons humeur zeker niet beïnvloeden door zo een regen dag. Morgen naar Nijmegen. Ben benieuwd wat de dag ons brengt.🦶🦶

Dagwandeling Middelrode

Wat is het heerlijk te ervaren wat wel kan…..een wandeling kan altijd. Deze keer “Ommetje Aadal” van “klik print en wandel”

Een geplande dagwandeling door het stroomgebied van de Aa, langs kasteel Heeswijk en door het mooie bosgebied bij ruïne Seldensate. 2 aan 2 op pad, hoe mooi kan het zijn. Speciaal welkom aan Fred en Marie Joze, die voor de eerste keer mee op pad gingen.

Er staat inderdaad heel veel water. Op de meeste plaatsen vinden we een paadje, waar we wel door konden gaan. Een test voor onze schoenen……als je voeten nat worden, wordt het tijd voor nieuwe, of zoals Frans zegt, goed onderhouden.

We gaan ook langs het kasteel Heeswijk, met de mooie oprijlaan. In gedachten zie ik hier paarden met een koetsje erachter.

 

Na het kasteel gaan we door het eerste struinpad. Als het water te hoog staat moet je hier over de weg. Ook is het met hoog water lastig te vinden waar je nog wel kunt lopen. De eerste groep was terug gegaan. Ik weet van een eerdere keer dat ik mbv Topo GPS toch had gevonden hoe we moesten lopen. Het was inderdaad erg nat.

De 2e groep volgde de route en zo kwamen we uit bij de ruïne van Seldensate.

Tot mijn grote verbazing kwamen we later de eerste groep tegen aan de andere kant van het water.

Vlak voor het eindpunt was er weer een struinpad. Nu was er echt geen doorkomen aan. Een water van zeker 1 meter breed dat grenst aan de Aa. Even testen met de schoenen….Nee te diep om door te lopen. De modder zat bij mij al tot mijn knieën. Door het water gaat in de winter te ver.

Tot een volgende keer. Altijd welkom

Dagwandeling Rhenen

16 januari, 18 km 1 graad, later sneeuw

Ook een wandeling die zeer de moeite waard is. Kwintelooijen. Een hele pittige wandeling met veel klim en daalwerk aan de oostzijde van de Utrechtse Heuvelrug. Door smeltwater dalen, over landgoederen, over zandafgraving Kwintelooijen en langs de Paasheuvel.

Wandelroute Kwintelooijen van “de mooiste routes”

Deze wandeling had Tea uitgekozen. We hadden wel gezien dat het zou gaan sneeuwen en ook dat in het oosten van het land dat pas na 16 uur zou zijn. We wagen het erop. Ook deze dag met in gedachten mede wandelaar Chris, die deze zomer nog met deze dagwandeling mee gegaan was. Wat doet het goed om stil te staan bij de mooie herinneringen aan onze Camino’s samen.

We volgen bospaden, die voortdurend stijgen en dalen. Een goede mogelijkheid om heuvels te trainen. In elk seizoen mooi.

Juist in de winter vallen de speciale boomstronken en paddestoelen op.

Versteende oude paddestoelen naast verse, die nog mooier dan kleur zijn gebleven.

Een bijzonder landschap vind je bij plantage Willem III, die tezamen met de Remmerdense heide een steppen sfeer geeft, met grasland, boomgroepen en struwelen. In de zomer met heel veel Sint Janskruid, die de velden geel kleuren.

Na 10 km komen we langs de Rotisserie. We boffen. Op zaterdag en zondag open voor een koffie. Buiten, net een beetje uit de wind, hebben we even rust. Daarna is het nog 8 km. Door immense beukenlanen lopen we naar een mooi uitzichtspunt over de Gelderse vallei.

Afdalend over een pad komen we bij de zandafgraving Kwintelooijen uit. We kunnen ons voorstellen dat er met sneeuw velen komen genieten van heuvels. Nu is het een hele gure wind, waardoor het erg koud aanvoelt.

Naar de Paasheuvel lopen we over met mos bedekte paden. Het lijkt wel een sprookje.

Net na 15 uur waren we weer terug bij de auto. Bijna alle op paden over onverhard terrein. Een zeer mooie wandeling en dat ook nog in goed gezelschap. Kortom..een mooie dag. Bij het naar huis rijden begint het te sneeuwen en zo was er een mooi winterlandschap aan het ontstaan in Den Bosch. Blij dat ik voor de ergste sneeuw thuis was.

Dagwandeling Biezenmortel

15 januari, 22,5 km, droog, 2 graden

De wandeling van vandaag heet Brand en Zand en is ook door “de mooiste routes” uitgezet. Uitsluitend een GPX track, geen beschrijving. Vooral in het moerasbos van de Brand is een beschrijving lastig te maken. In de beschrijving staat ook waterdichte schoenen. In dit natuurgebied, in het winter jaargetijde, zeker belangrijk, om hoge schoenen of laarzen te hebben.

 

Brand en Zand van de Mooiste routes

De wandeling start bij Restaurant de Rustende Jager en gaat dan door de Brand, het ligt ten noorden van Udenhout. Daarna via het Noorderbos en de Noorderplas van Tilburg gaat het door de bossen en polders naar Loon op zand en tenslotte door de Drunense duinen terug naar de Rustende Jager.

Een heel dun laagje ijs, was glad als een spiegel, hier heel mooi met knotwilgen.

De paden zijn bijzonder modderig, met hier en daar boomstammen om het pad nog redelijk begaanbaar te houden.

We zoeken aan de randen naar een klein stukje droog pad. De Brand is een zeer nat terrein.

Het Noorderbos is aangelegd op het voormalige waterzuiveringsgebied. We waren ook nu weer verrast dat er niemand liep. Soms paden buiten het wandelroute netwerk om.

In in klein kapelletje steken we een kaarsje aan voor onze medepelgrim Chris. Sinds 2014 was Chris een pelgrim die zo graag meeging. Bij de Ruta Vicentina in Zuid Portugal hebben we (Josephine en ik) Chris als medepelgrim ervaren. Een betrokken, warme mens met zijn altijd karakteristieke hoed. In gedachten was hij er vandaag bij.

We zien ook zomaar een pelgrim in het laagje ijs van een plas.

In Loon op Zand was de Kiosk toch open. Een vuurtje, er was glühwein en gewoon “koffie to go” te koop. Een bankje met een deken. Wat kan een mens hier blij mee zijn.

Direct na Loon op Zand gaan we door de uiterste zuid rand van de Drunense duinen. Bij Bosch en Duin in de buurt waren er veel meer mensen. Daar is een groot losloop gebied voor honden. Wij genieten van het mooie uitzicht.

En ja……we hebben bij de Rustende Jager ons etappe drankje kunnen nemen. Proost! Op de gezondheid.

Dagwandeling Stabrechtse heide

9 januari, 18,3 km, -2 tot +2 graden

Vandaag was er weer een dagwandeling gepland en zo gingen we met 2 op pad. De Galgenbergwandeling vanaf Heeze van “Klik Print en Wandel”

Galgenberg vanaf Heeze

Winterpracht! Dat begon al na het wakker worden. Ik kijk uit het raam en zie een witte winterwereld. Vorst in combinatie met een beetje mist betovert het witte landschap.

Stiekem hoopte ik erop dat we dat ook onderweg nog zouden vinden…. De start is vanaf de kerk en gaat direct de Hubertus bossen in. En jawel hoor…. ijsbloemen. Zo mooi om te zien. Ik zou zeggen, even vroeg op staan en de mooie natuur opzoeken.

Vlak daarna lopen we langs het kasteel, de laagstaande zon en een beetje tegenlicht maken mijn plaatje compleet.

Langs de rand van Heeze gaan we langs boerderijen, sloten en rustige zandpaden. Bevroren rietpluimen, knotwilgen weerspiegelt in het water. De strak blauwe winterlucht, we hebben ogen tekort.

Op de Stabrechtse Heide begint het wat drukker te worden. Zeker niet te druk en ieder maakt voldoende plaats voor elkaar. We zien iedereen genieten van het mooie weer.

De paden zijn wat glad, we lopen voorzichtig. Waar plassen water staan, ligt zelfs een laagje ijs. De Stabrechtse Heide is een heel mooi natuurgebied ten oosten van Heeze en ten zuiden van Geldrop. De moeite waard voor een bezoekje. Eindeloze vergezichten, geen bebouwing te zien. Zover je kunt kijken, heide, grassen, paden….

We gaan door de Hubertus bossen terug. Er ontstaat een klein beetje mist. De vele regen van de afgelopen dagen geeft naast modder paden ook weer net dat mooie speciale beeld.

Ook vandaag had ik weer gezelschap van een roodborstje. Hipt wat heen en weer en kijkt me aan. Een mooi moment..

Dagwandeling St Anthonis

5 januari, 17 km, 2 graden, droog

Vandaag ga ik op pad met Elly naar een voor ons onbekend gebied, namelijk Boswachterij St Anthonis. Een prachtige route, beschreven door de vrijwilligers van “de mooiste routes”


Op de parkeerplaats bij het startpunt van de wandeling hoorden we de specht. Een roodborstje vloog voor ons uit. We zijn direct weer in de ontspanning. Genieten van wat op ons pad komt. In het winterse landschap zie je de structuur van de bomen.

Ook vandaag zijn het de kleine dingen, die onze dag, een speciale dag maken. Details van een boomstam….zo had ik het nog nooit gezien.

De route voert ons door dennenbossen, over de heide en over de mooiste paadjes. Ook zijn er gemarkeerde paaltjes routes, die zijn uitgezet door Staatsbosbeheer. Het is geen groot gebied, maar zeer de moeite waard om er op een rustige dag rond te dwalen.

Wie boswachterij Sint Anthonis bezoekt, vindt een verrassend gevarieerd landschap met mooie bossen, heidevelden met jeneverbesstruiken en prachtige vliegdennen. Geen landschap hier dat te groot is: bossen, heide, akkers en weilanden wisselen elkaar prachtig af. De grove den bepaalt het gezicht van de boswachterij. In de vorige eeuw zijn ze aangeplant om stuthout voor de Limburgse mijnen te leveren. Erg rijk aan natuur zijn dit soort bossen niet. Vandaar dat Staatsbosbeheer loofbomen heeft aangeplant. Dennen- en sparrenbossen worden nu afgewisseld door loofbossen van berk en eik. Op de heide grazen Kempische heideschapen en Schotse hooglanders. Zij helpen mee het landschap open te houden. In het heidegebied de Ullingse bergen zijn nog enkele stukken zandverstuiving.

Nieuwsbrief dec 2020

Nieuwsbrief: Wandelreizen in Nederland en naar Santiago

Ook jij bent van harte welkom!
“Veerkracht is een keer meer opstaan dan je valt”

Beste wandelaar,

Op de eerste plaats wil ik een gezond 2021 wensen, met nieuwe mogelijkheden voor wandelingen.
Licht voor jou, ook in het nieuwe jaar

In deze nieuwsbrief:
– Nieuwe plannen voor 2021 in Nederland
– Plaatsen vrijgekomen bij wandelingen in Spanje 2021
– Dagwandelingen op woensdag, vrijdag, zaterdag of zondag
– Met mij alleen op pad
– Wandelplannen 2022
– Informatie-avonden

Veel leesplezier en graag tot ziens bij een wandeling.
Mieke Schrieks  |   In Balans op weg – Wandelreizen naar Santiago

Lees verder Nieuwsbrief dec 2020

Dagwandeling Wiel van Rosmalen

28 december, 19 km droog 4 graden

De wandeling Wiel van Rosmalen ontleent haar naam aan het Wiel, een zwart bronzen beeld van kunstenaar Armando. Het staat opvallend langs de weg aan het begin van een langgerekt natuurgebied tussen een snelweg en een spoorlijn. U wandelt langs stuifzand en door de bossen van drinkwaterbedrijf Brabant Water naar de Nulandse Heide. Ook deze wandeling is van “de Mooiste routes”. Totaal 11 km. Hier hebben we een wandeling aan toegevoegd langs de golfbaan, Coudewater, Grote Wetering en terug door bosgebied Eikenburg van Maliskamp. Extra 8 km.

Onze dag begon met volop zon. Aan de rand van een zandverstuiving staat dit mooie monument.

Wiel van kunstenaar Armando

Zoals ik van ” de mooiste routes” gewend ben….een zeer mooie route op ongeveer 10 km van Den Bosch, aan de A59 richting Nijmegen. Het is bijna windstil, een zonnetje erbij, wat lucht door de wintertakken. We genieten ervan. Een bospad net naast de zandverstuiving.

Hier en daar wat hoogteverschillen, de bomen met alleen oppervlakkige wortels. Hier en daar zien we omgevallen bomen over het pad liggen. Die hebben de storm van gisteren niet doorstaan.

Bij deze boom staan we even stil…wat zien we erin. Samen maken de knoesten de boom sterk.

De zon is nog maar net op en geeft nog lange schaduwen.

Van de zandverstuiving gaan we door de tuinen van Mariaoord en dan over het terrein van drinkwater bedrijf Brabant Water. Prachtig aangelegde paden, die ons zo naar de Nulandse heide brengen.

Nulandse heide

Op deze foto zie je precies de ligging. Tussen de A59, het spoor, en tussen Rosmalen en Nuland. Op deze maandag ochtend was het nog heerlijk rustig. Na de middag waren er meer mensen aan het wandelen, gezinnen en met 2 personen, ieder geeft elkaar de ruimte

En zo was het rondje weer rond. We nemen even pauze in de auto en steken dan de A59 over voor het 2e rondje.

Het 2e rondje gaat langs de golfbaan, over de tuinen van Coudewater en langs de Grote Wetering.

Grote Wetering

Wat heerlijk dat deze dagwandeling met 2 gewoon mogelijk is. Brood en een kopje thee mee, meer hebben we niet nodig…..

Dagwandeling vanaf station Boxtel

27 december, 21 km, veel regen en veel wind

Wandelroute: Grote Kleuskes vanaf station Boxtel


Grote Kleuskes is een gevarieerde wandeling over verharde en onverharde paden en wegen door hele mooie stukjes Boxtel en de gemoedelijke dorpjes Liempde en Lennisheuvel. Je wandelt door authentieke dorpskernen en passeert schilderachtige boerderijen in een fraai buitengebied. Onderweg heb je uitzicht over boerenland, loopt u langs de rivier de Dommel, komt door een hop-rijk bos en ontdekt waarom hier zoveel populieren groeien. Met kasteel en park Stapelen start je gelijk met een topper.

De vele populieren die hier groeien zijn voor het maken van klompen. “Kleuskes” hier genoemd. Ook hebben we ervaren wat storm doet met deze bomen. De storm hoor je door de bomen razen. Populieren worden bij Liempde ook “waaibomen” genoemd.

Ik heb het niet vaak, maar vanochtend was het echt de vraag…..is het altijd “weer”? Ik had het weeralarm niet gehoord en ook Elly had zich niet afgevraagd gaat het wel door. Volledig ingepakt tegen de regen gingen we dan toch op pad.

Door de regen heb ik niet veel foto’s kunnen maken. We zeggen ook tegen elkaar wat er nu mooie wandeling! Dit gaan we nog een keer met droog weer doen. Vele onverharde paden, door bossen, landgoederen en ook verharde paden langs de Dommel. We boffen….voor de pauze vinden we precies op tijd een droog plekje bij een kapelletje bij Kasteren. Het kapelletje van Anthonius….mijn moeder richtte zich tot de heilige Anthonius als ze wat kwijt was. Voor ons werkt het ook…op zoek naar een droog plekje. Een eindje verder gaan we met deze storm met een handbediend pontje (Sint Janspontje) over de Dommel. Stoer vonden we dat. En ik ook spannend, zou het pontje met die wind niet kantelen?

We vinden ook nog een pauze plekje uit de wind en regen op landgoed Velder. Een boomkruiper zien we tegen een boom omhoog klimmen. Een roodborstje zit ons minutenlang aan te kijken. Wat zou dat betekenen???? Een mooi moment waar we intens van genieten.

Deze wandeling “Grote Kleuskes” is echt de moeite waard….voor herhaling vatbaar.

Dagwandeling Helvoirtse heide en Drunense duinen

23 december 2020, regen 13 graden, 22 km

We gingen vandaag met 2 op pad. Een geplande dagwandeling, deels volgens het wandelroute netwerk, deels een route van “de mooiste routes” Helvoirtse heide en Drunense duinen. Deze laatste is 13 km. Zeer mooi met verrassend veel hoogteverschillen en uitzicht over de duinen. In totaal kwamen we uit op 22 km.

De regen deerde ons niet. We hadden de hele route voor ons alleen. Ik denk dat niet veel mensen deze route kennen. Ook voor mij veel nieuwe paadjes en dat op nog geen 15 km van mijn woonplaats.

De geur van dennen, modder, druppels in de plassen. Het groen van het mos is overweldigend. De regen van de afgelopen weken maakt een groen tapijt. Voor ieder om ook hiervan te genieten.

Wat denk je van de glimmende bomen, Je ziet de druppels op de bast vallen. Wat een kracht straalt die boom uit.

We steken het Drongelens kanaal over en lopen aan de linkerzijde van de Drunense roeivijver.

De volgende brug gaan we door naar café De Klinkert. Vanaf morgen koffie to go te krijgen. Wij nemen een pauze op een boomstam. Een warm kopje thee gaat er wel in. Het deel van de wandeling dat dan volgt gaat over een smal paadje omhoog en omlaag. Hier is het echt erg mooi.

We bewonderen ook bekertjesmos. Op enkele boomstronken zien we wel 5 verschillende mossen.

Terug naar ons startpunt gaan we over een heel drassig terrein naar het kasteel van Helvoirt. Onze mooie dagwandeling zit er weer op.

Dagwandeling Moerputten Gement

19 december, 15 km droog

Wat wel kan is een wandeling met 2 personen……hoe speciaal is dat? In mijn directe woonomgeving vanaf station Den Bosch, door parken naar de Moerputten brug, door de Gement en tenslotte langs het Bossche broek weer terug naar het station. Voor degenen die deze wandeling ook willen hebben, kijk bij “de mooiste routes” en zoek Pimpernelblauwtje.

Wandelroute Pimpernelblauwtje van “de mooiste routes”

De wandeling start direct bij het station, voor mij 10 minuten fietsen. Achter het station ligt het Paleis kwartier, een nieuw centrum voor wonen en studeren. Moderne gebouwen omgeven door veel water. Ook dat is mooi, de spiegeling van de moderne gebouwen in het water. De dag begon met zon, pas na aankomst terug bij het station begon het te regenen 😉

Een klein stukje lopen we langs de doorgaande weg naar Vlijmen. Daarna gaan we via een smal modder paadje en vlonders naar de dijk van de Moerputten brug. Het water is al flink hoger dan een paar maanden geleden, toen was er hier geen water te zien.

Na de brug gaan we linksaf door het hele nieuwe wandelgebied met uitkijkpost over een veld waar in het voorjaar en zomer vele vlinders te zien zijn, o.a. het Pimpernelblauwtje, een zeldzame vlinder, die zich voortplant in de omgeving van de plant: rode pimpernel. Aan de andere kant zie je goed dat het in de Gement een overloop gebied is bij hoogwater. In de wegen zijn verhogingen gemaakt om het water te keren.

Door het drassige gebied tussen de Moerputten en de Gement zijn mooie vlonderpaden aangelegd.

Achter het ziekenhuis langs lopen we door de polder naar het Drongelens kanaal.

Uitzicht op de Gement
Drongelens kanaal

Langs de Isabella kazerne ligt een mooi wandelpad door het kleine bosgebied. Niet ver daar vandaan is een hoge voetgangers brug over het spoor. Je bent dan zowat in het centrum van Den Bosch. Je volgt de Dommel en onder een paar bruggen door kom je zo weer bij het station.

Het was een heerlijke wandeling met fijne gesprekken. Ik heb ervan genoten…

Ook zin in een wandeling met zijn 2-en? Door annuleringen van een aantal wandeldagen in Nederland heb ik komende weken zeker tijd. Informeer naar de mogelijkheden via info@inbalansopweg.nl.

Limburg dag 2

Allemaal begrijpelijk, dat er maatregelen worden genomen en daardoor ons fijne adres de Smidse in Zuid Limburg moest sluiten. Voor ons betekent het, niet 4 dagen wandelen, maar vandaag alweer de laatste dag. En toch hebben we vandaag kunnen genieten. 3 verschillende paaltjes routes vanaf de Smidse.

In totaal 15 km, de eerste 2 lussen gingen we naar het noorden richting Mechelen. De blauwe paaltjes route die niet precies bij de herberg startte. Dat is even zoeken. Met een foto van de wandelkaart en een omschrijving gingen we 2 aan 2 op pad. Zo gingen we nieuwe wegen ontdekken. Nieuw voor mij, nu we rondwandelingen vanaf Epen gingen doen. Het valt heus niet mee de blauwe paaltjes te vinden, die zijn soms gewoon verstopt tussen de struiken. Samen kwam elk groepje eruit. Bijzonder trots op de onderlinge samenwerking en moed om nieuwe wegen te zoeken en te vinden.

We konden niet precies ontdekken waar die rode kleur vandaan kwam. Met het donkere weer kwam het heel mooi uit.

We zouden in de vorm van een acht 2 lussen van ongeveer 5 km aan elkaar koppelen. (WI22 en WI18) In principe kom je de anderen dan niet tegen. Dus toch wel. Liesbeth en Lydia hadden aan de hand van de kaart toch tegengesteld gekozen. Erg leuk om elkaar zo te ontmoeten.

Mooie vakwerkhuizen!

Na de 2 lussen naar het noorden, hadden we pauze buiten bij de Smidse. De motregen was opgehouden en werd een bui van een uur. Wat smaakt een kruisbessen vlaai lekker.

Karin en Constance kwamen ook voldaan bij de Smidse aan. Die hadden als enigen geen kaart. En met een foto op je telefoon in de regen, valt het niet mee te vinden waar je bent. Deze dappere dames hebben doorgezet en uiteindelijk de hele route afgerond.

De laatste km naar naar het zuiden in de richting van Terziet. Het is een hele mooie omgeving. We waren als laatsten vertrokken en besloten over te stappen van blauw naar geel en sneden ongeveer 1,5 km af. Zo dachten we tegelijkertijd aan te komen.

De anderen volgden de hele blauwe route en kwamen zo bij de Belgische grens met uitzicht over een mooi kasteel.

Intussen wachten we onder een afdakje van de Smidse. Toch nog een etappe drankje….

Trots op An, Lydia, Hilde en Joke die de hele route hebben afgerond. Tot slot een echt Mieke paadje met veel modder.

Nog even afscheid nemen van elkaar en van de 2 erg gezellige dagen. We komen terug en ieder wil wel weer mee……

Ik kijk terug op 2 heel gezellige dagen. Fijn dat ook jullie zo flexibel zijn en dat we ondanks de regen vandaag op pad zijn gegaan…. “Het is altijd weer”

Limburg dag 1

“Gelieve na uw besteling uw weg te vervolgen”……

14 december, 13 km, droog 8 graden

Wat is het heerlijk om op pad te gaan. Kijken naar wat wel kan, de mogelijkheden opzoeken. Vandaag gaan we wandelen vanaf de Smidse. Een heel gemoedelijk klein hotel met een ontzettend goed restaurant.

Vlnr Joke, Constance, Hilde, An, Liesbeth, Gerard, Lydia en Karin

We gingen naar het restaurant ’t Hijgend Hert gelegen midden in de Vijlenerbossen met heel veel hoogteverschillen.

Het mooie Limburgse land…..direct tegenover de Smidse gaan we rechtdoor de velden in. Zeer modderige paden. We boffen zo met het weer. De zon schijnt en het is zelfs warm genoeg om de jassen uit te doen.

De maretakken zijn heel goed te zien. Zeldzaam, hier in het zuiden van Limburg voltallig aanwezig

We volgen de Geul tot voorbij de Heijmansgroeve en gaan daar via Cotessen naar het noorden. Een forse klim, die maar bleef duren. Intussen worden we getrakteerd op mooie vergezichten, die met elke stap wijzigen.

De stilte in het Vijlenerbos voelt als een oase van rust. Bijna niemand te bekennen. We horen alleen onze voetstappen. In een middag kennen we het gevoel alweer van intens genieten van wat kan. Je eigen stappen zetten, ontspannen raken en je een voelen met de natuur.

Wauh, dat is boffen! Koffie to go te krijgen bij café Buitenlust. Met…gratis uitzicht over het dal naar Epen.

Achter Buitenlust langs vervolgen we de geel/rode aanduidingen van het krijtlandpad. Ik kom hier al heel wat jaren en nog nooit ben ik via deze kant terug naar de Volmolen gegaan. Een erg mooi pad langs de bosrand. Kennelijk hadden we een aanwijzing gemist en kwamen op een verharde weg uit. De richting was goed. We kwamen weer via Camerig bij de Volmolen uit.

Vanaf de Volmolen kijk je over de Geul naar de Smidse. We zijn er zo. Om 16.15 uur waren we weer terug.

Tijd voor ons etappe drankje…..Wat was het een heerlijke dag 😀.

De grote domper van deze dag hoorden we om 19 uur. De hotels mogen geen restaurant meer bieden. Voor onze wandeldagen betekent dit een onverwacht einde. Morgen gaat de Smidse ook noodgedwongen dicht en wij, na onze wandeling weer naar huis.

Dagwandeling Moerputten en Engelermeer

8 december, 22 km, droog 3 graden

Op zoek naar een adres waar “koffie to go” te krijgen zou zijn, kreeg ik plotseling een goed idee. 2 lussen vanaf mijn huis en halverwege pauze bij mij thuis.

Moerputten en Engelermeer

Vanaf mijn appartement heb ik in de winter uitzicht over het Engelermeer. Door een park, de grote weg oversteken en daar is het begin van het mooie natuurgebied dat naar de Moerputten brug leidt. Of te wel De Halve zolen lijn. Vroeger was in de Langstraat naar Waalwijk veel schoenindustrie. Er liep een spoor dat in 2006 is gerenoveerd en een wandelgebied is geworden. We volgen de gele lijn op de kaart.

Het is er erg drassig. Je kunt hier goed zien dat het een moerasgebied is. Aan weerszijden water, we lopen op gelijke hoogte over flinke modder paadjes (of Mieke paadjes)

De brug was behoorlijk glad. Op het water lag zelfs een dun ijs laagje. Met een beetje mist een speciaal beeld. De zon komt er voorzichtig doorheen.

Vlnr Ted, Annemarie en Joepke

Voor de volgende brug gaan we via het talud naar beneden richting Vlijmen. Ook hier is vlak langs de snelweg een mooi bosgebiedje te vinden. Het wandelroute netwerk heeft hier een gemarkeerde route.

Een klein stukje over een fietspad en dan over een graspad naar het Engelermeer. Een extra rondje over een gebied dat in het zwemseizoen is gesloten. We zien wel 4 aalscholvers met hun vleugels wijd. Die staan zo hun veren te drogen. Altijd mooi om te zien.

Na de pauze gaan we op weg voor de 2e lus. Eerst langs de Sligro, en dan een fietspad over het water en langs de snelweg. Algauw vinden we weer de rust van de natuur over een polderweg naar het kasteeltje Meerwijk. Voor de Bosschenaren vooral bekend door een voormalige prostitutie bedrijf. Daarachter is een wandelpad te vinden langs de Dieze.

We steken de brug over en gaan door de kasteel woningen van Engelen in de richting van het Engelermeer.

Over een pad, ook gemarkeerd door het wandelroute netwerk (groen geel) in Brabant gaan we de laatste km ook langs het Engelermeer, nu aan de andere kant.

Een heerlijke dag!

Velp dag 4

3 december, 10 km, bijna droog, 6 graden

Wat een bijzondere sfeer en ervaring om in het Emmaus klooster te Velp te mogen verblijven. Gastvrij, prima kamers, goede verzorging. Hartelijke dank hiervoor. Zeker aan te bevelen voor een verblijf in het klooster of in combinatie met de Walk of Wisdom.

Refter Emmaus klooster

Vandaag startten we de dag met een klooster wandeling met een audio file waarbij alles over de gebouwen en de tuin werd uitgelegd. Eeuwenlang hebben hier broeders gewerkt en geleefd. Ook wij ervaren het als intens en nemen er de tijd voor.

Lourdes grot
Gedenkplaats voor alle broeders die hier en elders hebben geleefd
Het mooiste stilte plekje bij het klooster, de grote vijver. Hier gingen de broeders hun maaltje vis vangen

Na de koffie gingen we naar Overlangel waar onze wandeling over het schiereiland Keent startte.

Route: Schiereiland Keent van de Mooiste routes

Omdat we gisteren ook over de dijk naar Neerloon liepen, hadden we dat deel overgeslagen. Over de brug bij Overlangel gaan we Keent binnen.

Hier mag je over grasdijken, gewoon over de hekken klimmen of de poort voor elkaar open maken en weer dicht. De koeien lopen hier ook. Nieuwsgierig komen ze kijken en gaan voor ons opzij.. .Nog net durf ik mijn camera te pakken.

Ook al is het donker weer de lijnen van de gewassen en de sloten geven een mooi beeld van de omgeving.

Dichtbij de Maas gaan we echt struinen. We lopen tussen twee watertjes door en volgen een koeien pad.

Ik kijk terug op 4 bijzondere dagen. Altijd weer een uitdaging om 4 dagen achter elkaar rond 20 km te lopen. Een uitdaging… Voor sommigen was het de eerste keer of “zou ik het nog kunnen?” Wat het ook is, stappen zetten, kunnen genieten en ontspannen, dat kunnen deze dames. Dank jullie voor het fijne gezelschap, tot een volgende keer.

Velp dag 3 Walk of Wisdom Velp Hernen

2 december, 22 km, droog 7 graden

We vervolgen ons pad op de Walk of Wisdom van Velp naar Hernen. Over Keent, langs Neerloon, door Ravenstein en Wijchen.

Walk of Wisdom

Wat is de betekenis van de ringetjes vroegen we ons af. De hele Walk of Wisdom heeft de vorm van een duif, zie bovenstaande foto. Bij aankoop van het boekje krijg je het eerste ringetje met je inschrijfnummer en zo kun je bij elke gemeente een ringetje ophalen. Bij vertrek vanaf de Stevens kerk wordt dat ook uitgelegd, net als de tekst: “Als zaailing in de grond geplant en ontkiemd door het licht” . Door op pad te gaan kun je dat licht verspreiden.

Wij vertrokken deze ochtend vanaf het klooster. Gisteren was Bertine aangekomen, zij gaat ook 2 dagen met ons mee.

Tessy, José, Marijke en Bertine

Vanaf Velp gaan we naar het grote schiereiland van Keent. Oneindig rivieren landschap, dijken, koeien, boerderijen. Het ritme van onze voetstappen, is het enige geluid wat we horen en brengt ons tot een heerlijke rust.

Net ten noorden van Neerloon (3 km ten oosten van Ravenstein) vinden we weer een ringetje. Als ik me niet vergis bij “eetbijCees” Het was helaas gesloten en daardoor gingen we toch naar Ravenstein op zoek naar “koffie to go”. Dat vonden we bij de plaatselijke groenteboer en bij de bakker een heerlijke muesli koek. Leuk is dat, we vinden altijd wel wat. Op een stoepje eten we het op en verbazen ons met hoe weinig we ons happy kunnen voelen.

Poort bij Ravenstein

Op weg naar Wijchen, zagen we een bordje “gesloten voor pelgrims” Dat zal wel bij de “wensbol” zijn. We liepen weg en toen kwam Ine er toch aan. We werden uitgenodigd om verder te komen.  Ine, een kunstenaar van beelden, heeft een ritueel met wensen. Je schrijft een wens op en laat je wens in het vuur opgaan. We vinden het heel speciaal.

Ongemerkt lopen we Wijchen door. Vooral rustige laantjes met bomen. Na Leur gaan we door het Leursche bos. Een fijne afwisseling na de polders en het rivier landschap. Over een zacht bed van vers gevallen blaadjes.

Door het Hernensche bos met ook heide velden en een meertje. Erg mooi!

Om bij onze eindbestemming van vandaag te komen is er een voetpad onder de A50 door.

Vanaf Leur was het 4 km naar Hernen. Dat betekent ongeveer een uur lopen. In Hernen staat onze chauffeurs alweer op ons te wachten. We worden teruggebracht naar Velp, waar ons etappe drankje op ons wacht….. Voor mij een Gerardus biertje. Dat smaakt.😀

Velp dag 2 Walk of Wisdom

1 december, 23 km Walk of Wisdom van Malden naar Velp, droog 9 graden

Walk of Wisdom van Malden naar Grave, paarse lijn

We hebben het goed hier in het Emmaus klooster van Velp. Een uitstekende maaltijd en ontbijt, en ook nog een lunchpakket. Het grootste kado van de dag….we worden weggebracht door een chauffeur, naar Malden waar onze route vandaag start. We gaan 2 etappes van de Walk of Wisdom lopen. Vandaag naar Velp en morgen vanaf Velp.

Direct gaan we door een laan van beuken. De stammen zwart door de regen van afgelopen nacht, nog wat fleurige blaadjes aan de bomen. Daar lopen we dan, op een dinsdag 1 december. Blij dat we kunnen lopen en kunnen genieten van al het moois dat de natuur ons brengt.

Daarna volgt een vrij saai stuk omdat we het Maas-Waal kanaal en de A73 moesten oversteken. Daar zijn niet veel andere mogelijkheden voor voetgangers. We waarderen het dan des te meer als we door het natuurgebied Overasseltse en Hatersche vennen lopen.

We zijn dan inmiddels bijna 2 uur onderweg en gaan op zoek naar het restaurant waar je een vogelringetje kunt halen. In elke gemeente is er wel een adres waar je zo een ringetje kunt halen. We hebben er nu een van Heumen en van Grave.

Dat is bij restaurant Sint Walrick. Wat boffen we….daar is ook koffie/soep “to go” te koop. Bij de speeltuin kunnen we zitten en zo hebben we ook onze pauze.

Direct daarna vinden we de ruïne met de lapjes boom. De ruïne van Walrick. De legende is dat Walrick was bekeerd toen hij er een lapje had achtergelaten en zijn dochter was genezen.

Op weg naar Nederasselt is het polder, hier en daar wat bos, mooie dorpjes en precies op het moment dat we het nodig hadden een Maria kapelletje waar we uit de wind konden zitten. Het zijn de kleine dingen die het doen, het is net waar je oog opvalt. Zoals deze paddestoel, die op een lotusbloem lijkt.

Zoveel mogelijk wordt de Walk of Wisdom over onverharde paden geleid. Zoals hier langs de Molenhoek, ten oosten van Nederasselt.

In de verte zien we de brug bij Grave liggen. Als we langs het water gaan lopen is het nog een heel eind. Ook vandaag boffen we met droog weer. In de nacht en ochtend had het flink geregend, wij hadden alleen het allerlaatste stuk nog wat regen. Droog komen we in Grave aan.

Zelfs de zon komt er nog heel even door, als we langs het monument van het Catharina huis lopen.

Via een trap lopen we de vestingsheuvel van Grave op, met een mooi uitzicht over de stad.

De laatste km naar het klooster voelen als de laatste loodjes. Totaal 23 km vandaag. Heel voldaan komen we bij het klooster aan.

Velp dag 1

30 november, 20 km -2 tot 5 graden.

Plotseling werden de eerste plannen voor deze dagen toch weer anders. Niet vanaf Gorssel maar vanaf het Emmaus klooster te Velp. Vandaag een rondwandeling van de Mooiste Routes “Grave vesting en het Raam dal”

Voor het eerst dit najaar vorst. Kun je je voorstellen…..een beetje mist, bevroren blaadjes….rijp. Het was heel mooi toen ik hier naar toe reed vanaf afslag Ravenstein over de dijken en langs het water. Maar ook na de fijne ontvangst hier in het klooster was het nog steeds aan het vriezen.

Op pad met José, Tessy en Marijke.

We volgen lange tijd de kronkelende rivier de Raam. Een mistig verstild landschap, bijna niemand onderweg. Onze voeten zetten de stappen op veelal onverharde paden.

We gaan door het natuurgebied Langven en de Maurik. Over een veerooster en ja je raadt het al… loslopende grote koeien met enorme horens. Precies op ons pad. Daar moesten we omheen en gelukkig bleven ze ons op voldoende afstand nakijken.

We vonden een bankje uit de wind, wel nog in het begrazings gebied. Dat zou ik zelf nooit zo gauw kiezen. Stel dat ze plotseling komen…..

Ook deze route is met veel zorg voorbereid door de makers. Deels het wandelroute netwerk, deels de mooiste paadjes er tussen de door.

Na het Langven gaan ernaar het noordwesten terug naar Grave. Intussen passeren we een oude molen Vergezicht. Het is een graanmolen die nog volop in bedrijf is.

Na de vesting Grave gaan we naar het Emmaus klooster terug. In de verte zie je het tussen de bomen goed liggen.