30 april 22,7 km licht bewolkt 21 graden, van Najera naar Santa Domingo

We waren er weer aan toe om weer wat te klimmen. Dat kwam goed uit, want de etappe van Najera naar Santa Domingo gaat over prachtige heuvels.

We denken iedere dag opnieuw…..wat is het hier toch mooi. Het is bijna niet na te vertellen. Dat begon al met het vertrek uit Najera. Rode rotswanden meteen aan het begin van de wandeling. Het zou om 8 uur pas 8 graden zijn, met de zon op de rug, zonder wind voelt het al heel aangenaam.

We lopen naar Azofra. Dat is ongeveer 6,5 km en zo een beetje vals plat. We zien ook in de verte een bergtop met wat sneeuw. En op een ander moment een klein beetje nevel. We kunnen merken dat Najera een grote etappe plaats is en er zijn dan ook veel pelgrims onderweg.

Na Azofra beginnen we aan de grote klim naar Ciruena. Eerst geleidelijk, later een stevige klim. Mooi op zo een heuvel is dat ieder daar zo goed te zien is. Alle pelgrims hebben hun eigen tempo. Degenen die met ons zelfde tempo  meelopen zien we regelmatig. Steeds net op een ander moment even pauze, dan halen we ze in of worden ingehaald. Ook als we terugkijken is het bijzonder mooi.

Boven op de berg is een man die voor “donativo” wat te eten of drinken verkoopt. Daar hebben we even samen pauze. Meestal lopen Hennie, Peter en Elle voorop, met net iets sneller tempo. Daar wachten ze op ons en rusten we even.

Ciruena is echt een spookdorp, heel veel staat te koop, wel is er een “pelgrim” te zien. Ina wil daar wel even in.

Na Ciruena is onze weg glooiend. Steeds nieuwe vergezichten. Als je boven bent krijg je de volgende alweer voorgeschoteld. We staan er regelmatig stil. Henny wijst ons de weg. Wat zou daar achter de horizon te zien zijn? Net als in het leven…..het onbekende tegemoet met pieken en dalen.

Vlak voor Santa Domingo hebben we nog even een kleine pauze. De Heilige Domingo kijkt over het dal naar alle pelgrims.

We overnachten in de mooie grote herberg Cofrodia. Hier kunnen veel pelgrims slapen. We hebben een eigen ruimte met 4 stapelbedden. Daarna gaan we naar de kathedraal met de levende kippen en een crypte die erg mooi is om te bezoeken. Er zijn mozaïeken te zien. In de toren zie je de onderste afbeelding. Dit beeldt alle facetten van de eucharistie uit.

Ter informatie: Santo Domingo de la Calzada ligt in de Rioja, tegen Baskenland. De plaats is genoemd naar de heilige monnik Santo Domingo (1019-1109), die erg begaan was met het lot van pelgrims. Hij verhardde de pelgrimsweg dicht bij de Rio Oja, en bouwde, langs de straat, een hospitaal en legde verder wegen en bruggen aan. Hij bouwde ook de kathedraal Santo Domingo de la Calzada. In deze kathedraal huizen een levende haan en een kip.

Toen in de veertiende eeuw een Duits echtpaar, samen met hun zoon, op pelgrimstocht naar Santiago de Compostela trok, overnachtten ze in een herberg in Santo Domingo de la Calzada. De dochter van de herbergier diende het avondmaal op. Ze liet een oogje vallen op de zoon. Omdat hij niet inging op haar
avances, wreekte ze zich ‘s nachts. Terwijl iedereen sliep, propte ze een zilveren beker uit de herberg in de tas van de jongen. Toen de drie pelgrims bij het ochtendgloren vertrokken, liep ze hen achterna en beschuldigde hen van diefstal. Uit de tas van de jongen diepte ze de beker op. Hij werd veroordeeld en
opgehangen. Diepbedroefd vervolgden de ouders hun tocht naar Compostela.
Op hun terugweg kwamen ze voorbij Santo Domingo de la Calzada en wilden even gaan bidden voor het zielenheil van hun zoon. Tot hun grote verbazing en vreugde hing hun zoon nog aan de galg. Levend! Had Jakobus zijn voeten ondersteund? Of was dat het werk van Santo Domingo? De ouders spoedden zich naar de rechter, die bezig was zijn middagmaal te verorberen: gebraden haan en kip van het spit. De rechter keek op van zijn maal en spitste de oren. De zoon hing levend aan de galg? “Als ik moet geloven dat de jongen nog leeft, dan kan ik evengoed geloven dat de gebraden kippen aan het spit tot leven komen en wegvliegen,” hoonde hij. Daarop sloegen de haan en de kip hun vleugels uit en vlogen kraaiend en kakelend weg. De rechter kon niet anders dan de jongen terug aan zijn ouders geven. Vervolgens werd de herbergiersdochter opgeknoopt.

Jakobus redt het leven van een pelgrim die valselijk beschuldigd werd van diefstal. Of wordt het toegedicht aan Santo Domingo? In elk geval, een leyenda uit de collectieve verbeelding in de christelijke koninkrijken in middeleeuws Spanje.