23 maart, zonnig 18 graden, 26 km van Captieux naar Bourriot en de herberg Saint Gor

Het lijkt heel wat als je naar het hoogte profiel kijkt. 40 meter stijgen op 15 km is dus echt wel vlak. Zo hebben we het ook ervaren. Een totaal vlakke etappe waar het gewoon lijkt dat we in Nederland lopen.

Vanmorgen gingen we om 8.30 uur de deur uit. Het was nog maar 6 graden, de nevel nog op de velden. Een mooie start! Het beloofd een mooie dag te worden.

We hebben overnacht in Villa Capsylvaine, een mooie plek met mooie kamers. We waren gewend aan een hartelijke ontvangst op de vorige adressen en dat viel nu een beetje tegen. Zo maak je vanalles mee op de Camino en leren we ook “het is wat het is” en gaan met goede moed op pad. Km’s op de oude spoorlijn, een heel goed wandelpad, alleen rechtdoor. Met…. helemaal geen modder. Marianne was even haar wandelstokken vergeten. Na 800 meter kwam ze erachter. Die heeft die afstand er nog 2 x bij gedaan. En Hinke is haar tegemoet gelopen.

Het is heerlijk vertoeven als we even pauze hebben. Na de regen en bewolkt weer voelt deze zon echt als kadootje.

We zijn ook verrast als we processie rupsen zien. We zoeken het op op internet en het blijken denne processie rupsen te zijn. Die gaan als een treintje achter elkaar en ze lijken aan elkaar vast te zitten. Niet zoals bij eiken processie rupsen, die gaan ok nog met velen naast elkaar.

In Bourriot zou voor ons vandaag de eerste bar/winkel zijn. Het loopt anders, die is dicht,  Dan gaan we naar onze overnachting Chapelle de la Violotte, dan nog 3,1 km. Die voelen zwaar, het zijn de laatste loodjes.

We zijn echt blij dat de zon schijnt, in de kerk is het heel koud. Er is geen verwarming, misschien maar 8 graden binnen. We blijven zo lang mogelijk buiten, tot de zon achter de horizon zakt. De ontvangst is bijzonder hartelijk en we worden verwend. Er wordt voor ons gekookt!