Vanaf Vilacha dalen we verder af naar Portomarin.Omdat de weg  regelmatig is zijn we om kwart voor acht in het donker vertrokken. Het wordt immers heel warm vandaag. Fijn als we zo lang mogelijk in de koelte lopen kunnen. En dat lukt gedurende 9 kilometer prima, omdat er zo lang mist hangt in Galicië. We vertrekken met volle maan.

Bij een kruispunt kunnen we twee routes kiezen. We kiezen de kortste, rechtsaf.

Als we bij Portomarin aankomen is het inmiddels licht. Daar steken we een lange brug over.

Portomarin ligt aan een groot stuwmeer. Om dit stuwmeer mogelijk te maken is de stad in 1962 onder water gezet. Het water staat nu laag. We zien resten van de oude stad in het water. Alleen de bijzondere romaanse kerk San Nicolas is destijds verplaatst naar het dorp dat boven het stuwmeer is opgebouwd. Het is de grootste Romaanse kerk van Galicie en heeft de vorm van een fort. We zien de kerk vanaf de brug en besluiten Portomarin niet verder in te gaan.

Een lange klim omhoog volgt met veel andere pelgrims.

De uitzichten zijn weer prachtig zoals elke dag.

We zien voor het eerst pelgrims op witte gympen en op slippers en een in oosterse outfit. En veel nieuwe mensen.

Na ca. 11 kilometer passeren we de opgravingen van Castromaior uit de 4de eeuw voor Christus, de moeite van een kleine omweg waard. Met mooi uitzicht op de omgeving Indrukwekkend.

Vlak voor onze overnachtingsplek passeren we het kruis van Lamoreiros uit 1670. Het wordt als uniek gezien op de Camino de Santiago. Het heeft aan de ene kant een beeld van Jezus aan het kruis, en aan de andere kant Maria met het kindje Jezus.

Vandaag overnachten we in een pension.