26 augustus, eerst wat regen, later licht bewolkt 25 graden. Van Cee naar Finistere en zonsondergang, 15 km en 6(!) naar de vuurtoren

En dat is dan de eerste mijlpaal. We hebben Finistere bereikt. Bijna 100 km verder…..het einde van de wereld. Bijzonder trots zijn we als we de Finistaella hebben opgehaald.

We sliepen in Albergue Moreira aan de haven van Cee. Dan is het meteen een verrassing als je naar buiten kijkt. Een spiegelgladde zee, de zon is nog net niet op. We lopen naar het centrum voor het ontbijt en gaan daarna op pad. We hebben er zin, zijn opnieuw voldoende uitgerust voor de volgende etappe.

Algauw klimmen we wat hoger. Via Corbucion heb je uitzicht over de zee. We klimmen verder en bij Alto San Roque zie je heel in de verte een kleine witte stip. Finistere….we komen eraan.

De verrassing is het strandje van Praia de Estorde. Met palmbomen en, dit is echt een verrassing, dolfijnen (?) die net voor de kust aan het spelen zijn. Als je geluk hebt zie je ze boven de golven komen. We hebben er dan 6 km opzitten. Zo een mooie plek kunnen we niet overslaan.

Als je naar Finistere loopt blijf je niet aan zee lopen. Dat kan niet, want je moet steeds rots partijen oversteken. Je raadt het al dat is steeds opnieuw klimmen en dalen. Steeds weer kom je bij de mooiste strandjes, bijna verstopt voor alle pelgrims. Als je even moeite doet kun je ze wel vinden. Over de rotsen lopen we over bospaden en zien dan Finistere liggen. Alie wijst het aan

Een bijzondere ervaring is ook het allerlaatste stuk over het strand. Met de voeten door het water. De indrukken van alle km naar Finistere worden nog eens verwerkt. Niet gedacht dat ik het zou kunnen. Kan ik het wel? Of kan ik het nog? Ben ik in staat het vol te houden, zonder me uit te putten?

Dit gaan we vieren. Samen sluiten we deze Camino naar Finistere af met ons etappe drankje.

De stempelkaart mee naar de VVV. We krijgen de Finistaella. Dik verdiend dames. Van harte gefeliciteerd. Ieder op zijn eigen manier, in eigen tempo en toch samen hebben we dit voor elkaar.

Na deze intensieve dag gaan we in de avond naar de vuurtoren om de zonsondergang te zien. We hadden de hele dag zon, dus dat zou moeten lukken………Tja, er kwamen wolken voor de zon en zo kregen we niet wat we hadden gehoopt. Wel met tapas erbij. Wij hadden een heel gezellige avond. Natuurlijk gaan we ook naar de 0,0 km paal. Die hoort erbij……

En dan morgen vertrekken we naar Muxia.