11 februari, 21 km, beetje regen, 14 graden Cabo de San Vicente
Yeah, we zijn er! Van harte gefeliciteerd Hinke, Elle, Pauline, Marion, Ted, Irene. Na de fantastische Via Algarviana hebben we Cabo San Vicente gehaald.
En …we hebben ook vandaag een jarige in ons midden. Irene is de gelukkige. We zingen en feliciteren haar van harte.
De laatste etappe was zo goed als vlak, inmiddels ervaren we het als eenvoudig. We waren gestart in Raposeira, een klein deel van de een na laatste etappe.
Tot aan Vila do Bispo is het nog een beetje heuvelachtig. We realiseren ons dat het de laatste dag is en nemen het nog goed in ons op. Langzaam zetten we onze laatste stappen in de prachtige natuur van dit deel van de Algarve. Zoals een slakje die langzaam haar terrein verkent.
Na Vila do Bispo zijn het vooral rechte paden. Wel door een natuur terrein, waar we de bloemen zien ontspruiten. Af en toe druppelt het, en ook als we pauze hebben in de natuur doen we onze regenkleding aan. 1x passeren we een watertje. Hinke zoekt het pad en vertelt mij hoe ik erover kan gaan.
De laatste 3 km zien we in de verte de zee. We zijn er bijna. De vuurtoren komt in zicht. Ook al weten we: het gaat over het onderweg zijn, ons doel bereiken, telt ook mee. Onze voeten hebben ons toch zover gebracht. 200 km zit er op. Hoeveel stappen zouden dat zijn? Ik schat toch wel 230.000….(?)
Precies als we er zijn, komt de zon even door. Het voelt als beloning van deze dag.
Ons laatste etappe sluiten we af bij het restaurant die bij Cabo de San Vicente staat. Wat een mooi moment.
Op weg naar huis…..we danken ook heel hartelijk alle medewerkers van Vila Foia voor de heel plezierige gastvrijheid. Het voelt als thuiskomen.
Tot slot, van Irene, een gedicht.
Kind van de zon.
Waar ter wereld je leven begon je bent en blijft een kind van de zon Jouw zon, met z’n ontelbare stralen waar je al je levensenergie uit mag halen.
Stralen van onbeperkte beweeglijkheid die je de mogelijkheid bieden tot spontane creativiteit Andere stralen van pure warmte en licht die je laten kijken naar één ieders gezicht.
En komen er weleens wolken langs gedreven zie ze als promotiekansen voor je leven Want elke wolk, hoe groot of hoe klein zal je ten diepste de ruimte geven voor meer zonneschijn
Jouw zonneschijn, die van hart tot hart zal gaan zal krachtig schijnen wanneer je de vreugde ervaart om je bestaan Gebundeld met alle zonnetjes van deze aarde zal er iets moois ontstaan, iets van onschatbare waarde.
Gefeliciteerd allemaal , knap gedaan en een geweldige ervaring.
Wow Lady’s, gefeliciteerd met 200 km in de benen!
En wat hebben jullie een prachtig avontuur beleeft, met mooie natuur en wonderlijke uitzichten.
Mieke weer bedankt voor het meegenieten via je blog.
De Dames mogen trots zijn op zichzelf en ik ben het op jouw Mieke.🥰🫶🏼
Gefeliciteerd allemaal! Heel goed gedaan! Hopelijk kijken jullie terug op een hele mooie reis. Bedankt voor het digitale meelopen. Goede reis naar huis!
Proficiat Iedereen.Heb jullie wandelingen gevolgd . Vaak jaloers op de mooie wandeldagen en het mooie weer en vergezichten.Goede reis naar huis. Dankjewel. Groetjes Gerard
Was weer leuk om veel herkenning te zien in dit gebied, ben er heel vaak geweest.
Mooi aankomen in het ontstuimige San – Vicente ( dankbare herinnering aan)!!
Dames SUPER gedaan, en Mieke dank voor de mooie foto’s en verslag van jullie etappes!!
Wat een mooi gedicht om zo’n mooie reis mee af te sluiten. Gefeliciteerd allemaal voor het bereiken van jullie einddoel.
Toppers zijn jullie allemaal
Wat een prachtig gedicht! en klinkt al hele mooie tocht , wel thuis allemaal!