15 juni, 23 km heet 29 graden, eerst mist
Toen we de herberg van Guemes uitgingen werden we getrakteerd op een goudgele zonsopkomst, beetje mist erbij….kun je het je voorstellen? We werden er stil van.
Het verblijf in de herberg van Guemes is heel speciaal. Alles wordt geregeld door vrijwilligers, pater Ernesto legt uit hoe de herberg is ontstaan. Er is een gezamenlijke maaltijd en ook voor ontbijt wordt gezorgd. Een ruime tuin, waar we de andere pelgrims kunnen ontmoeten. In totaal waren er zeker 50 pelgrims. We hoeven niet de deur uit om een restaurant te zoeken, kortom wat heeft een pelgrim nog meer nodig.
Vandaag is de dag in 2 delen te benoemen. Afdalen naar zee en met zicht op de rotsachtige kust, met de boot van Somo naar Santander en een heel saai stuk daarna langs de grote weg.
We zijn klaar voor vertrek, op weg naar de route die zowel bij Gronze als door Pater Ernesto wordt aanbevolen. Langs de doorgaande weg is 11 km naar Somo, langs de kust 15. Dat doen we!
Daar is het eerste strand al. Diep beneden ons tussen de rotsen. We lopen hoog boven de zee, met steeds wisselende zee en strand gezichten. Dat is waar de Camino del Norte je ook brengt. Erg mooie paden, over boerenland net naast de zee.
Het was niet zeker of er iets open zou zijn in Laredo. Ik hoor muziek, ga even een heuvel op en zie bebouwde kom. Ja als het goed is is er horeca open. We dalen af naar Laredo en vinden daar een hotel, die open is. Daarvandaan gaan we toch weer verder over de strand naar Somo. Inmiddels was er dichte zee mist, we kunnen niet goed zien hoe de route loopt. Wel zie ik op maps.me waar de boot vanaf Somo vertrekt.
Bij het bootje van Somo zien we de pelgrims weer die er ook in de herberg waren. Leuke ontmoetingen. Een boottochtje van 1/2 uur, die ons naar de hele grote stad Santander brengt. Ook in de buitenlucht zetten we hier ons mondkapje op. Intussen gaat de zon schijnen en de temperatuur loopt snel op. 29 graden lezen we.
Naar onze overnachting in Penacastilla is het toch nog meer dan 7 km. In de hitte langs de grote weg. Even doorbikkelen. 2 km voor Apartemantos River hebben we alvast ons etappe drankje.
In de bar 300 meter van ons appartement hebben we een maaltijd. We hebben van alles, een wijntje en de meneer van de bar rekent maar €10 per persoon. Aan het eind krijgen we ook nog “chipito”. Een bijzondere dag met wel hele “speciale” ontmoetingen.
Wat een prachtige foto’s, maar met die hitte wel even afzien.
Ik geniet extra mee, mijn del niet viel in het water van Corona…..
Beste Mieke,
Ik volg nu al een tijdje jouw dagelijkse blogs met heerlijke caminoverhalen.
Vóór Corona heb ik zelf een begin gemaakt met mijn tocht naar Santiago vanuit mijn woonplaats Teuven in de Voerstreek. Mijn route voerde mij via Luik, Rocroi en Reims naar Vézelay en vandaar stonden de “Lemovicencis”, “Del Norte” en “Primitivo” op mijn routeplan.
Op 18 maart 2000 moest ik vlak voor Sézanne plotseling stoppen met deze mooie tocht omdat Frankrijk op die dag om 12 uur zijn grenzen afsloot.
Daarna is het er door allerlei oorzaken helaas niet meer van gekomen om mijn tocht weer op te pakken. Dat zal pas weer iets voor volgend jaar zijn.
In de tussentijd geniet ik elke dag weer van jouw verhalen en “loop” zo een beetje met jullie mee.
Ik wil je hiervoor ook hartelijk bedanken en wens jullie een fijne inspirerende tocht toe.
Robert
Wat een plaatjes. Echt prachtig en top prestatie. Geniet ervan
Lieve, Mariet.
Wat een wondermooie foto’s.Ik moet ze zeker nog wel een paar keer opnieuw zien.Wat kan de wereld toch mooi zijn.Maar ik bewonder je ,want met deze hitte kan je niet van te voren oefenen in dit meestal koude Nederland.Mariet ik vind het heel erg leuk dat je mij dit stuurt allemaal. Wat is het ook geweldig dat je zomaar een mail stuurt,en dan meteen contact hebt.Mariet, Veel dank en ik wacht weer op het volgende verslag.
Mariet, heel veel succes,en het ga je goed. Paula.