18 juni, 20 km, eerst heet, later afkoeling van zee
In de loop van de dag zou de temperatuur ineens 10 graden kunnen zakken. Van 33 naar 23. We waren al vroeg op pad en we voelden al snel dat het weer heet was. 8 uur en al 28 graden. Hoe zal het gaan? Wordt het te heet? Na 10 km tijdens onze eerste pauze wisten we het. De wind draait naar het noorden, wordt sterk en door de zeewind, daalde de temperatuur ineens. Wat een ervaring.
De route is vandaag in 2 -en te delen. Eerst langs de zee naar San Vicente de la Barquera, daarna het binnenland in. Inmiddels zijn we in Asturias.
We staan klaar voor de start. Nog lekker vroeg voor ons hostal La Huella del camino in Comillas.
Comillas verlaten we langs het Palacio de Sobrellano en de hoog gelegen universiteit. Al snel daarna zien we de zee en Playa de Oyambra. We gaan langs een grotere weg. Op deze vroege zaterdag is het er erg rustig.
Het vroege licht geeft goudkleurige zee en silhouetten van de bomen. Er zijn zoveel dingen te zien. Afdalen naar het strand met in de verte San Vicente de la Barquera.
Na 10 km, ongeveer 2,5 uur lopen, komen we langs surf stranden en….horeca die al open is. Het is net 9.30 uur en al zo heet. Dan steekt er een wind op. Een zandstorm lijkt het en er is ook ineens wat mist op zee. Mist-terieus.. Daar waren de surfers op aan het wachten: de golven.
Na de lange pauze gaan we verder. Met inmiddels een aangename wandeltemperatuur is het extra genieten van Asturias met hogere bergen, dichter op elkaar. Het voelt alsof we in een sprookje lopen. Omdat we niet in San Vicente hoeven te zijn kiezen we direct voor de route naar Serdio. Goed gemarkeerd en heel afwisselend. Als we naar het zuiden kijken, zien we de hoge toppen van Picos de Europa, met hier en daar nog wat sneeuw.
We steken de snelweg, de A8 over en kijken goed op de borden hoe we moeten gaan. Hier en daar lijkt de route veranderd. Klopt niet altijd met ons boekje (Van Rother) of soms ook niet met Maps.me. Zolang het goed bewegwijzerd is, vinden we het geen probleem.
We logeren vandaag in Hosteria El Corraculu in Serdio. Iets verder is een restaurant voor ons etappe drankje. Gezellig druk met lokale bevolking. Spaanse pelgrims die er passeren kiezen in de middag voor het menu. Wij doen dat vroeg in de avond.
Het is genieten van de mooie verhalen en de prachtige foto’s waardoor ik me in Spanje waan. Ik stel me voor dat het heerlijk was toen de zeewind opstak en de temperatuur daalde. Het etappedrankje (sangria?) was dik verdiend!
Heel veel succes met de etappe van vandaag.
Mooie tocht, hoor. Met zicht op zee lopen maakt het nog meer bijzonder! Succes!👍