Via Campaniensis dag 14 Accolay – Lac de Sauvain

29 maart 19 km, bewolkt 18 graden

Het is toch gek dat je even moet wennen aan een bewolkte dag in plaats van de zon die ons al 14 dagen warmte geeft. Het is nog steeds een droge dag, met een goede wandeltemperatuur. De warmte hadden we deze ochtend van ons overnachtingsadres Repos en Respirer in Accolay. We kijken er met veel genoegen op terug. Zo een fijne plek gunnen we iedere pelgrim.

De route van vandaag kent veel hoogteverschillen. Hoog langs de rivier de Cure en weer terug dalen naar de dorpjes.

De meeste tijd lopen we over bospaden. Het groen begint aan de bomen te komen. Af en toe hebben we tussen de bomen uitzicht over een laag gelegen dorpje, zoals Lucy sur Cure en Bessy sur Cure.

In Arcy sur Cure gaan we even het bergpad af om in het enige winkeltje onderweg wat brood en proviand te kopen voor de lunch. We hadden geluk…het laatste brood en ook een kopje koffie. We nemen ook maar wat geroosterde broodjes mee en wat bananen en kaasjes. Wat kan een pelgrim tevreden zijn met wat er is….

Daarna begint de volgende forse klim. We vinden onderweg een bankje aan de rand van de afgrond voor onze lunch.

Wat we toen nog niet wisten was dat er wel een heel steil stuk tussen zat. Ik kom er mijn angst om te vallen tegen en we helpen elkaar om beneden te komen. Het was zo heftig dat een van ons zei: dat doe ik niet meer. Ada loopt nog even terug voor mentale steun voor Hilde .

Iedere dag opnieuw een ander overnachtingsplaats. Dat maakt pelgrimeren ook bijzonder. Waar gaan we nu slapen? Hoe zal de accommodatie zijn. Ik had begrepen dat we in een caravan zouden slapen, met toilet en douche buiten. Zo is het in Lac de Sauvain. Er zijn veel Engelse kinderen en de enige overgebleven plaats was de caravan. We vinden het er prima, wel even schakelen na de hartverwarmende ontvangst van Petra. We maken ons eigen feestje….toastjes met een heerlijk kaasje van Ada, en goede ham van Hilde.

1 reactie op “Via Campaniensis dag 14 Accolay – Lac de Sauvain

  1. Prachtige foto’s Mieke. Inderdaad een hele steile afdaling, jeetje Mina; ik zou het ook eng vinden. Fijn dat jullie elkaar dan ondersteunen.

Laat een antwoord achter aan Marian Hoeks Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.