21 februari, 21 km opnieuw veel wind en regen

Met 733 hoogtemeters en de harde wind met regen was het opnieuw een zware dag. Er was geen sprake van om in Gulpen met de bus verder te gaan, iedereen wilde lopend Vijlen bereiken. Ik ben reuze trots op ons doorzettingsvermogen en de moed om toch door te gaan

Deze ochtend gingen we na het ontbijt terug naar Houthem, daar waar we gisteren waren geëindigd. De km naar het station komen er nog bij, daarmee komen we weer op 23 km uit.

Vanaf station Houthem gaan we via het kasteel Sint Gerlach door de prachtige beeldentuin. De uitgemergelde pelgrim is een “voorbeeld” voor ons. Met de staf en de schelp en de mantel wordt hij herkenbaar voor degenen die al onderweg naar Santiago zijn geweest of binnenkort willen gaan. Tot onze verrassing was het deze ochtend zonnig met een koude wind. “Even van genieten” zeiden we nog. Hier kregen we ook een mooie stempel van de pelgrims herberg. Daar kun je ook overnachten, er kunnen er max 6 slapen.

Na dit kasteel zochten we ons pad door het zeer natte Geuldal met veel modder. Ik had gelukkig mijn regenbroek aan, de modder zat al snel tm mijn knieën. Ook hier waren veel bomen omgewaaid. Vooral waar wind veel vat kreeg op de maretakken.

Aan de overkant van het Geuldal lopen we tegen de helling aan en zien hier ook beversporen, de bomen zijn zover afgeknaagd dat ze ook hier omgevallen zijn of toch al heel snel om gaan vallen.

Het gaat steeds harder regenen. We hebben de wind meestal schuin achter of van opzij. In Sibbe hadden we gehoopt op een café, die open zou zijn. Tja het is maandag en dat was gesloten. Wel was het gemeenschapshuis open, en we hebben daar heel even binnen wat kunnen eten. Daarna werden we weggestuurd. De aanwezige dames moesten sluiten en een paar modderige pelgrims mochten niet zomaar schuilen. Dus gingen we verder naar Gulpen. Dat was pas na ruim 13 km. We waren er echt aan toe.

Na de uitgebreide pauze bij de Zwarte Ruiter in Gulpen gaan we langs het mooie klooster bij Wittem. Een intense sfeer raakt ons. De kapel en ook de bijbehorende kerk. Het beeld van de Heilige Gerardus met daarachter 2 schaduwen…..De deuren staan open en we voelen ons welkom. Er wordt mooie muziek van Taize gedraaid en ik fluit zachtjes de mij bekende melodieën.

Over de hellingen gaan we geruime tijd stijgen. We blijven daarna op hoogte. In de verte zien we de hoogst gelegen kerktoren van Nederland, Vijlen. We boffen. Na het klooster zien we in de verte een zware bui hangen, zelf hebben we droog weer en de zon laat zich nog even zien. Vlakbij Vijlen kun je de verharde weg nemen of….je raadt het al, een pad met veel modder. We kiezen voor het laatste…

We kijken terug op een bijzondere dag…Proost.

We logeren in het sfeervolle hotel Cuba Libre in Vijlen. Morgen alweer de laatste dag. We gaan dan van Vijlen naar Heerlen. We hebben er zin in, mede door de wat betere vooruitzichten.