2 november, 22 km droog 20 graden Sevilla Guillena

Gisteren was het een vrije dag voor de Spanjaarden. 1 november zoals ook in Nederland Allerzielen. We waren rond 19.30 uur bij onze herberg Triana en wilden graag wat eten. Heb je gereserveerd? Iedereen gaat uit eten, het zou niet meevallen. We lopen richting de brug, zien een processie, en plotseling is er op een terras een plekje voor ons vrij. Onze eerste verrassing is binnen. Iets te eten en op een mooi plekje in de stad.

Het is wel even schakelen. In Nederland inmiddels echt herfst en hier nog zo lekker warm dat we nog buiten zitten. Enkelen gaan nog even een rondje lopen en zien de brug verlicht.

• 

• 

• 

Zelf ga ik alvast naar onze herberg. De eigenaar van de herberg helpt ons geweldig! Hij regelt een taxi van de plaats Guillame voor onze bagage. Voor mij nu heel belangrijk en een aantal dames doen met mij mee. En ook voor een aantal dagen meer. Ik ben er erg blij mee. Hulp aanvaarden is een van de dingen die ik op de Camino heb mogen leren.

We slapen in een 6 persoons kamer van maximaal 5-3. Klein, en ook heel heet. Geen raam naar buiten. De dappere dames zijn goed in schakelen en we proberen te slapen. Met mijn oordopjes lukt het me best.

Het eerste deel van de etappe naar Santiponce is echt vlak. We zien de eerste pijlen en weten dat we op de goede weg zijn. Ook zien we tegels op de vloer dat we op de Vis de la Plata zijn. We lopen even langs het water in Sevilla. Even van de route af, voor de mooie uitzichten over de rivier.

• 

• 

• 

We lopen al gauw langs de rivier. Het heeft de afgelopen 4 dagen geregend en het lijkt of de natuur opnieuw ontwaakt. De bloemen laten hun kleuren zien. Op het pad wemelt het van enorme mieren. We horen vogels hun hoogste lied zingen.

• 

• 

• 

• 

In Santaponce hebben we een pauze gepland. De enige plaats op de route, voor een kopje koffie en een glas verse jus d’orange. Heerlijk. Na Santaponce gaan we over een vrijwel rechte weg met kleine hoogteverschillen. Zo lijkt het heel wat…. Het is van 10-20 en 30 meter. Niet veel, we voelen het wel.

De vrijwel rechte weg is wel 12 km lang. Mij doet het denken aan etappes van de Meseta. Glooiend en dan heel in de verte een dorpje die langzaam dichterbij komt. Ik vind het prachtig. Een onverharde weg, bijna geen bomen te zien. We kunnen ons voorstellen dat het in de zomer een zwaar traject is zonder schaduw en nergens water te vinden.

• 

• 

• 

Steeds dichterbij komt Guillana, als we het zien liggen is het nog zeker 5 km. Goed dat we nog een korte pauze hadden bij de enige bomen die ons wat schaduw geven.

De ontvangst in de herberg Albergue Luz del Camino is hartverwarmend. Pilar en Peter weten wat het is om na een wandeldag aan te komen. Mooie ruime kamers en er is ook een 2 persoons kamer beschikbaar. Daar kan een pelgrim toch blij van worden……