11 september, zonnig 25 graden

Landen…..een dagje Santiago is aankomen. Aankomen na alle ervaringen, emoties, verwerken wat je allemaal hebt ervaren. Ontmoeten van mede pelgrims en in de stad naar bekende plaatsen zoeken. De drukte van de stad, tegenover de stilte in San Martin Pinareo.

De dag van aankomst hebben we een pelgrimsmenu in San Martin Pinareo. Vieren dat we met zijn allen zo ver zijn gekomen.

We slapen op de 4e verdieping, kleine privé kloosterkamers met een fantastisch uitzicht over de stad en kathedraal. Als je hier binnenkomt voelt het zo welkom. De mensen kennen me en begroeten me als oude bekenden.

Daarna ga ik nog even de stad in. Zou de muziek er zijn?

Onder de cascade van het plein? Jazeker!Ook ga ik nog even op zoek naar Jacobus, de schaduw, die als de lichten aangaan te voorschijn komt.

De volgende ochtend kunnen we om 9 uur ons nummer voor de Compostela ophalen. Dat was me een rij. We kregen nummer 422 ev en moesten tot 13 uur wachten. Eindelijk konden we de Compostela in ontvangst nemen. Wat zijn we er trots op.

We wilden naar de pelgrimsmis van 12 uur en stonden daarvoor om 11 uur in de lange rij. Dat zal toch wel lukken, hopen we? Niet dus. Net voor onze neus ging de deur op slot. We konden er niet in, en zouden moeten wachten voor bezoek aan de kerk tot die na 1 uur weer open zou gaan.

Intussen komt de broer van Mariet haar begroeten, die was naar Santiago gefietst. Een emotioneel weerzien. Daarna gaan we naar het park Alameda. Lekker in alle rust lunchen en van het uitzicht genieten. Wat is het daar mooi!!!

Later is er geen rij en gaan we de volledig gerenoveerde kerk bezoeken. Ook dan mogen er maar een max aantal in, zodat je ruimte genoeg hebt alles te bekijken. Jacobus wacht geduldig op ons.

Marianne had zin in inktvis en heeft een leuk restaurant opgezocht waar we een uitgebreide visschotel hadden. Smullen!

Vandaag gaan we naar Cee en lopen naar Finistere. Daar gaan we naar de zonsondergang. Dat wordt onze laatste dag hier in Spanje…..