12 november, 20 km, 17 graden, zon

Wat is het toch heerlijk om nog een dag te hebben met volop zon en een aangename temperatuur. En als je dan vroeg in de ochtend bij een zebrapad deze tekst ziet: “Love is love” met een hartje dan begint de dag goed. Zeker na een goed ontbijt in de bar en een lunchpakket (broodje met gebakken ei) voor onderweg.

Ook vandaag is de etappe zo goed als vlak met af en toe een kleine heuvel. Meestal over een verharde weg. Soms zelfs langs een hele drukke weg. De auto’s razen voorbij. We lopen uiterst rechts bijna tegen de vangrail. Toch ervaren we het als gevaarlijk. De druk van vrachtwagens is soms zo groot dat er voelen dat er zuigkracht na de vrachtwagen komt.

Gelukkig is dat maar kort. We volgen wel de loop van de 430 en later de A5, maar hebben gelukkig een ventweg. De bomen tonen de prachtige herfstkleuren, die met die blauwe lucht extra mooi uitkomen.

Al snel is het warm genoeg om de pijpen af te ritsen. Zomerweer! Hoe heerlijk is dat op 12 november.

We zien hier veel vogels. Deze foto is niet zo goed, maar wel duidelijk in vlucht te zien. Ik denk dat dit kraanvogels zijn.

De foto hieronder toont een witte vogel, die me in eerste instantie deed denken aan een witte reiger. Ik weet het niet zeker…. mogelijk een koereiger. Graag tips van lezers, welke het zou kunnen zijn.

We zien nog meer kuddes schapen. Vaak met schaapherder en een hond om de schapen te drijven. Een schaapherder was zo boos op de hond dat de hond slaag kreeg. Erg naar om te zien. Deze foto vind ik erg mooi. Tegenlicht op de vachten van schapen.

Na ruim 10 km komen we in Torrefresneda. Natuurlijk zoeken we hier een bar voor een kopje koffie)thee. Op de route van Cordoba naar Merida zijn weinig plaatsen onderweg, waar je een café vindt. Als er dan wel een is, gaan we er zeker heen.

In de bar hangt deze mooie tekst, die ik de lezers graag meegeef….”vive cado momento, rie cado dia, ama siempre”. Leef elk moment, lach elke dag en heb altijd lief….

Langs de kant van de weg vinden we wat later een mooi plekje voor de lunch. Het broodje met gebakken ei gaat er goed in. Wat heeft een pelgrim weinig nodig! Een plekje in de zon, wat te eten en drinken en de dag gaat zo voorbij.

Daarna nog een km of 5. Rustig aan stijgen we tot aan San Pedro de Merida

San Pedro de Merida is een rustplaats voor vrachtwagen chauffeurs. Aan de rand van het dorp zijn diverse hostals en een terrasje in de zon te vinden. We slapen in Hostal Kavanna.

Nog één dag en 18 km te gaan. Morgen komen we op onze geplande eindbestemming Merida aan.