30 september, 22 km, zwaar bewolkt en droog 23 graden
Van Portugal naar Spanje lopen is best een belangrijk moment. Je staat letterlijk op de grens. Midden op de rivier de Ninho staan deze gekleurde voetstappen en wij zetten die van ons er gewoon bij. Ook zijn we over de helft en zo een landsgrens geeft ook een gevoel van….yes het gaat ons lukken. Kleine kwaaltjes die erbij horen, zijn voorbij. Een enkele blaar is inmiddels genezen en een pijnlijk scheenbeen lijkt te zijn hersteld. Met dank aan rugzak vervoer dat helpt voorkomen dat de pijn veel erger wordt.
In Valenca keken we gisteren uit over de rivier Minho met de grote brug. Het is een beetje mistig als we er zijn.
Het restaurant waar we gingen eten was La Fronteira. Op advies van ons hostel Bulwark. Het is zeer de moeite waard en we hebben het verblijf in Portugal afgesloten met tapas en een portje. Om 19.30 uur is het daar donker en bij terugkomst was de vesting helemaal verlicht.
Na een goed ontbijt dalen we de trap af van de vesting.
Het is dan nog maar een klein stukje voor we bij de brug zijn.
Aan de rechterkant van de brug staan de gekeurde schoenen, die de grens aangeven. Daar heel hoog is Tui te zien. Het lijkt dichtbij, maar het is alles bij elkaar toch zo ongeveer 4 km voor we in het centrum zijn.
Hieperdepiep……we zijn in Spanje.
De klok gaat in Spanje 1 uur vooruit en zo is her plotseling 10 uur als we daar zijn. De kathedraal is open en we nemen even een kijkje. Wat mij opvalt is het mooie houtsnijwerk van het koor.
Vanaf Tui gaan we snel de natuur in en zien dit standbeeld van de pelgrim.
Meteen in de ochtend is het benauwd. Vannacht is de temperatuur niet verder gedaald dan 18 graden en langzaam stijgt die naar 23 graden. Is het het “luie zweet”???. We hebben het allemaal erg warm vandaag. Wat heerlijk dat je dan in de schaduw loopt.
De Camino loopt over eeuwenoude paden. Er staat van de XIX eeuw. (19e) Zo voelt dat ook. Zeker als we op de brug staan en zien dat er zeer oude karrensporen te zien zijn. De stenen zijn daar uitgesleten.
Op een muur staat Portica de Gloria uitgebeeld. Dit is een poort van de kathedraal in Santiago In 2021 is de kathedraal in Santiago klaar en dan is deze poort open, omdat het dan een heilig jaar is. Monica en Anneke willen er nu wel alvast door. Als je erdoor gaat, worden volgens oude tradities je zonden vergeven.?
Niet ver daarna staan er 2 richting palen. Een wijst naar de oorspronkelijke route langs een industrie gebied. Een heet “complementario” (aanvullend) en die wijst ons langs een rivier. We kiezen voor de 2e. Het blijft goed opletten. Ondernemers doen er alles aan je langs de oorspronkelijke route te laten lopen.
Vanaf deze splitsing is het nog ruim 9 km. Natuur, en drukke wegen wisselen elkaar af.
Onze eerste etappe in Spanje zit erop. Nog 103 km te gaan. We zijn op de goede weg….
Of te wel…..moeilijke wegen leiden naar prachtige bestemmingen…..
Mieke: dank voor je mooie weergave van jullie camino portugues, altijd fijn om te volgen.
Nu in Spanje begin je te denken: ik kan het, ik voel het, ik doe het, en ik haal het!!
Beste camino gangers o a ( Marijke en Bertine), een fijne laatste wandelweek!!
Dag Mieke,
Ik heb een paar weken terug dezelfde camino gestapt en ben precies halverwege tussen Tui en O Porriño terecht gekomen in alb “casa alternativo”, nog maar 7 weken open toen. Uitgebaat door een enthousiaste Vlaamse Belg, 40er, Dries. De alb ligt ca 1 km op de “oude” route, (dus voorbij de splitsing wèl efkes de “lelijke” route volgen), maar vanuit de alb kun je achteraf met een goeie 200m weer aanschuiven op de complementario. Echt de moeite waard die alb: donativo slapen en eten, ecologische overdacht, heel veel zelf gedaan en gemaakt, is momenteel zelfs een plonsput/zwembad aan ’t uitgraven in de berghelling waar z’n casa opstaat… Kortom, een aanrader! (ca 8 bedden), vlg ook nog een yurt erbij. Sluit eind okt/half nov tot april.
Ben benieuwd wat je ervan gaat vinden als je daar eens logeert.
Dank je Relinde. Heel fijn om te weten