15 mei, 25 km, 12-28 graden, licht bewolkt

Vandaag hebben we een stijging van 330 meter naar 720 meter voor de boeg. Het stijgt langzaamaan, vals plat. Die doen we in de ochtend met een nog aangename temperatuur.

We konden om 6.30 uur ontbijten in de Plaza Major, dicht bij onze herberg. We waren kennelijk precies op tijd. Na ons stroomde het vol. De enige bar die zo vroeg open ging en er zijn toch wel pelgrims die eerst ontbijten.

De kerk is nog net even opgelicht.

We dalen af naar de rivier en verlaten Portomarin over de 2e brug.

Direct na de brug volgt een stijgend bospad. Later een pad over de heuvelrug met het zonlicht in onze rug

In de dalen is ook deze ochtend een zilveren nevelband te zien.

Na 7,7 km is er een bar Gonzar, waar alle pelgrims hun eerste stop hebben. Zelf neem ik er mijn 2e ontbijt. ?Dat gaat er na bijna 2 uur lopen wel in. Hier wachten we even op elkaar voor een groepsfoto.

Na deze bar klimmen we nog verder omhoog langs Castromajor.

We merken dat dit deel veel drukker is. Ook omdat er in Portomarin zeker 200 kunnen slapen, lijkt het soms op file lopen. We zijn intussen zo lang onderweg, dat dat voor mij niet uitmaakt. Ik kan wel in mijn eigen energie blijven en geniet van elke stap.

Vlak na Ventas de Naron is een kerkje open, waar we een stempel krijgen van een blinde man. We houden zijn hand vast om de stempel op de juiste plaats te krijgen. Zachtjes hoor ik “Ave Maria” en ik merk dat ik het meefluit.

De verrassingen zitten vandaag in kleine dingen. Plotselinge mooie schaduwen van de bomen, inclusief een hart.

Of in de ontmoetingen. Vandaag stapte Larry precies op het moment de herberg La Fuente binnen. Iedereen mag met een speldje aangeven waar hij/zij woont.

We krijgen er ook een klein foldertje met de 5 symbolen van de Camino.

De gele pijl, rugzak, pleister, wandelstok en schelp met ieder zijn eigen betekenis. Bv pleister: Hoe leer je lopen met wat pijn doet in het leven? Vragen om onderweg eens bij stil te staan.

Bij Eirexe is er een kort paadje met grote stapstenen.

Het blijft stijgen en dalen tot we Palas de Rei naderen.

Naast deze weg zagen we deze bloemen met wel 20 fladderende vlinders. Heel even stil zitten was het lang genoeg voor deze foto.

Rond 15 – 15.30 uur waren we bij herberg Castro, waar we op Domitilla en Mirjam wachten. Moe en voldaan!