10 mei 2019, 21 km, 8-21 graden, droog

Vanochtend lopen we de deur uit na een heerlijk ontbijt bij de bar tegenover onze albergue. De lucht is nog een beetje donker maar het is droog.

We lopen richting het Cruz de Ferro, het ijzeren kruis. Het landschap is weer erg mooi zo ‘s ochtendsvroeg tussen de bloeiende heide. Jammergenoeg is het wel wat drukker dan gistermiddag maar toch legt een aantal van de groep nog wat neer.

De route van vandaag is voornamelijk dalen, kilometerslang dalen. Dat is niet gemakkelijk voor onze knieën maar wij kunnen dit!

In de ochtend is het nog echt mistig maar langzaam verschijnt de zon en trekt de mist weg.

De omgeving is zo ongelofelijk mooi vandaag. We moeten regelmatig even stilstaan om het op ons in te laten werken en te genieten van de stilte, de vogels en de prachtige kleuren.

Elke kilometer die we lopen is nog mooier dan de vorige.

In Acebo maken we een tussenstop. Daarna lopen we door naar het volgende dorp waar we nog even stoppen in een mooie ermita.

De rest van de route is een lange, pittige maar prachtige afdaling richting Molinaseca. We moeten ons heel goed concentreren om niet onderuit te gaan maar tegelijkertijd willen we heel graag om ons heen kijken. Lastig hoor!

Onderweg zien we deze tekst. Erg mooi!

Als we uiteindelijk Molinaseca in lopen zijn we moe maar erg voldaan!

We nemen een douche, wassen onze kleren en gaan het dorp nog in om wat te eten.

Daar komen we bij een restaurant aan waar een groep, ietwat aangeschoten Spanjaarden, bij het afscheid een vrolijk liedje zingt. We heffen onze glazen en zingen een potje mee. Salud, Salud, la la la la la la!