10 februari Den Bosch – Morgenrood (Oirschot)

“Het gaat niet om de weg die je inslaat, maar het spoor dat je achterlaat.”

24 km regen, 8 graden.

Voor wie in Nederland wil starten om naar Santiago te gaan is de Via Monastica een prima start. Vanaf Den Bosch volg je het pelgrimspad naar Vessem en dan het boekje van de Via Monastica. Helaas is die pas bewegwijzerd vanaf de Belgische grens. Goed lezen in het boekje…..

Wij vertrekken vanaf station Den Bosch voor de 2e Via Monastica van dit jaar. We wensen Toos en Susanne een spoedig herstel. Helaas waren die geblesseerd en konden niet met ons meegaan.

Vlnr Ted, Tessy, Mieke en Marijke

Wat ben ik trots …..mijn motto, “het is altijd weer ” hebben zij ook. We genieten van de gestaag hardere druppels op onze regenkleding. We gingen eerst naar de St Jan om een kaarsje aan te steken. Voor onze dierbaren die wel een steuntje in de rug kunnen gebruiken.

Ik probeer op een andere manier te kijken en zie deze schaduw achter het Mariabeeld. In de kerk ontmoeten we Joop (van mijn koor) Hij geeft ons een mooie tekst voor het verwerken van verdriet. Ik deel een klein stukje.

“Je luistert naar die stem, kijkt in de ogen van een eerlijk mens. Dan dringt tot je door: Herkenning. Die ander voelt en denkt als jij.”

Die nemen we mee als we door het Bossche Broek naar Vught lopen..

Natuurlijk stoppen we even bij het bakhuisje met Maria en een Jacobsschelp voor de deur.

Binnen is het er inmiddels rommelig. Er liggen 2 goaltjes en een trap. Alleen in het venster vinden we nog iets van de kapel terug.

Ted leest een tekst voor. Volledig ingepakt tegen de regen. We staan even droog en zitten er een paar minuten.

Daar gaan we voor de laatste km’s. Een test voor poncho’s……Bij die van Ted in het geel, werden de banden van de rugzak nat. Ook scheurde hij al na 1 dag gebruik….Bij Tessy in het blauw, werden haar mouwen van de jas zeiknat. Marijke heeft een regenbroek en een storm paraplu. Zij blijft best droog. Ik heb een nieuwe regenjas voor rugzak van Decathlon met rits aan de voorzijde met Gamaschen. Die bevalt me prima en ik bleef redelijk droog.?

Ja…..we zien een gele pijlen. Nee….deze is niet voor Santiago, maar we vonden hem wel heel leuk…

Na de oversteek van het spoor komen we op de Kampina met grassen, bomen en volgelopen paden. Een beetje slalommen en ook mijn schoenen bleven droog.

Om 17 uur komen we bij Nivon natuurhuis Morgenrood. We checken in, drinken wat en gaan dan een klein stukje terug voor een heerlijk stamppotje bij het Boscafe. Dat smaakt na zo een natte dag.