27 & 28 september 2018: Milladoiro – Santiago de Compostella (8 km)

Iedereen uit de groep kiest er bewust voor om ook de laatste kilometers naar Santiago met elkaar te willen lopen. We hebben deze camino met elkaar gelopen en ervaren en we willen ook de aankomst met elkaar beleven.

Vanuit het donker van de ochtend lopen we vanaf Milladoiro letterlijk naar het licht van de kathedraal.

Sneller en stiller dan verwacht bereiken we het centrum. Ik stel het eindpunt nog even uit. Er is voldoende tijd voor een klein ommetje naar een punt waar je de kathedraal eerst nog van afstand kan bewonderen.

Tien minuten later staan we op het plein voor de kathedraal. Voor het eerst sinds jaren zie ik de kathedraal weer zonder steigers. En net als altijd ontroert mij de aankomst op dit plein. Wat een kanjers: ze hebben het allemaal top gedaan!

We zijn ruim op tijd voor de pelgrimsmis van 12 uur. En dat is maar goed ook, er staan 1,5 uur voor aanvang al lange rijen om naar binnen te mogen.

De mis is indrukwekkend met als kers op de taart het zwaaien van de botufemero.

Dit grote wierookvat wordt, nadat het is aangestoken door mannen in rode gewaden, met touwen in beweging gezet. Zodra het vat enige vaart krijgt zwelt de orgelmuziek boven ons hoofd aan. Het wierookvat zwaait vervolgens op de maat van de muziek minutenlang van rechts naar links,. Kippenvel!

Bij het pelgrimskantoor krijgen wij na 1 uur wachten (het is er erg druk, 1124 pelgrims melden zich vandaag bij het officina de Peregrinos) onze Compostella. Een mooi en bijzonder document, het certificaat waarmee de afronding van deze camino wordt bekrachtigd.

En een aantal mensen uit de groep krijgen tegen betaling ook een certificaat waarop de gelopen route en de officiële afstand staat.

Wat volgt is onze laatste avond samen. We eten echte Spaanse tapas. En bij het eten word ik zeer blij verrast met mooie woorden van Nico en de rest en met een aantal prachtige cadeaus. Daar word ik een beetje verlegen van!

Met elkaar genieten we na in de verlichte gezellige stad.

De volgende morgen bezoeken Barbara, Marion, Martha, Nico en ik al vroeg de huiskamer van de lage landen.

Uiterst hartelijk worden we met open armen en koffie ontvangen door de twee Nederlandse vrijwilligers Diana en Gerard. In de huiskamer treffen we andere pelgrims, waaronder Marina. Marina is een vriendin van Mieke Schrieks. Zij blijkt al twee weken steeds 1 dag achter ons te hebben gelopen. En ze herkent ons van de foto’s, ze heeft ons elke dag gevolgd.

Tijdens dit bezoek wordt Nico in het zonnetje gezet. Hij is dit de 2000e bezoeker van de huiskamer. Een hand, een speech en een certificaat (en de eeuwige roem) vallen hem ten deel. Hij geniet zichtbaar van het moment.

Tja en wat doe je dan nog meer na aankomst in deze stad? Het lopen is gedaan, langzaam laten we de camino weer los.

Een aantal musea wordt bezocht. Er worden foto’s gemaakt op de plaatselijke markt.

Souvenirs worden gekocht en er wordt nog even genoten van de zon.

En natuurlijk treffen we op straat regelmatig mensen die wij kennen van onderweg. Zoals de groep Zuid-Afrikanen die ons begroeten alsof we oude vrienden zijn.

Langzamerhand laten we juist door hier rustig rond te lopen, elkaar en de prachtige reis stapje voor stapje weer los.

Marion en José vliegen vandaag weer terug naar Nederland. Morgen vertrekken ook Martha, Barbara en Nico naar huis. En volgende week ga ook ik weer naar huis.

Elk van ons gaat naar huis met nieuwe herinneringen en mooie verhalen om te kunnen delen. En elk van ons is gezond en heeft een camino-smile op het (vermoeide) gezicht.

Ik zal ze missen, ik heb van elk van hen genoten. Vijf prachtige mensen die twee weken van hun leven met elkaar gedeeld hebben. Vijf kanjers die vanaf hier elk weer hun eigen weg vervolgen.

Als afscheid geef ik hen een gedicht mee op weg naar huis.

Thuiskomen betekent verdergaan

Erken-

Veranderd kom je thuis

Vol persoonlijke ervaringen

ben je niet meer dezelfde

die vertrokken is,

Maar de mensen

vele vragen en problemen

de verwachtingen

de eisen

zijn gebleven

 

Gebruik je nieuwe kans

om oude dingen opnieuw te zien

je nieuwe ervaringen te vertrouwen

moedig nieuwe wegen in te slaan

 

Langzaam is meestal sneller

Tijd nemen om tijd te hebben

Minder is meer

Alleen veranderen wat ik wil

Op mijn gevoel vertrouwen

Op een goed einde vertrouwen

 

Ontdek –

Alleen in het verdergaan

geduldig, stap voor stap

blijf je in het spoor

openen zich nieuwe mogelijkheden

vind je de zin van jouw leven

Want de eigenlijke pelgrimstocht

is jouw leven van alledag

Peter Miller

Beste mensen dank voor al jullie mooie reacties. Het is heel fijn om onderweg steun en support te krijgen. En die hebben wij door jullie reacties zeer zeker ervaren.

Lieve Mieke dank dat je deze reis hebt aangeboden en dank voor het volledige vertrouwen dat je mij hebt gegeven om deze reis voor jou te mogen begeleiden.

Lieve Martha, Barbara, José, Marion en Nico, dank voor jullie humor, jullie vertrouwen, dank voor de gesprekken, de lol en de stiltes. Ik heb van jullie genoten en ben heel dankbaar dat ik jullie kennis heb mogen laten maken met de camino en met het pelgrimeren. En ik heb geleerd dat het voor sommige mensen mogelijk is om de camino te lopen met slechts 2 onderbroeken ?.

Goede reis naar huis en een buen camino in Nederland.

Pelgrimsgroeten,

Irene