13 augustus, 12 km, droog, later zonnig

We zijn op onze bestemming….Muxia

Na 200 km met extreme hitte hebben we samen Muxia bereikt. Een fantastische laatste wandeldag. Kleine boerenweggetjes, en plotseling uitzicht over zee. We hadden veel geluk. De hele nacht regen en toen we weg gingen droog en een prima wandeltemperatuur.

En dan… plotseling uitzicht op zee. Geweldig!

Deze laatste dag hebben we twee heuvels van ongeveer 100 meter. Dat kunnen we wel. Met gemak komen we boven. Het mooist is de daling naar Muxia. Na een sterk dalend bospad, zien we daar Muxia liggen.

Het is veel helderder dan gisteren en zo zien we Muxia goed liggen. De zee….de geur…het ruisen van de golven. We zijn er allemaal enthousiast van.

Het aankomen in Muxia voelt als hoogtepunt. We gaan naar het kerkje en het monument ter gedachtenis aan de olietanker die hier aan de Costa do Morte in 2-en is gespleten.

Ik ga samen met Gerdy de rotsen beklimmen. Nu met veel minder angst om te vallen, dan de vorige keer dat ik hier was. Dat is een van de dingen die ik heb geleerd tijdens mijn eigen Camino. Ik kan veel meer dan ik denk en ga het gewoon proberen.?

Ook klimmen Gerdy en ik helemaal naar boven. Hier heb je naar alle kanten een uitzicht, zoals deze Muxia aan onze voeten.

Km paal 0,00…..we zijn echt op ons eindpunt aangekomen.

Ook in de avond gaan we terug en hopen op een mooie zonsondergang. De wolken namen het zicht op de ondergaande zon weg. Door de wolken heen, scheen de zon precies op zee. Ook een “geluksmomentje”

Hier in Muxia kun je de “Muxiana” halen. Voor iedereen die lopend in Muxia is aangekomen.

Deze camino zit erop. Dank je wel lieve mensen, Gerdy, Riet, Joke, Marieke en Patricia. Het was een geweldige tijd. Ik heb van jullie genoten. Jullie oprecht zien genieten van alle stappen die je hebt gezet. Ook met kleine pasjes komen we er. Neem de symbolen van de Camino in je hart. Je wandelstok, rugzak, schelp, pleister en gele pijl. Allemaal met een speciale betekenis voor jou…..