4 augustus, 12 km, in de ochtend prima wandelweer

“I found my heart upon a mointain, I did not know I could climb, and I wonder how many others pieces of myself are secreted away in places I judge I cannot go”

Vertaald:

“Ik vond mijn hart op een berg, ik wist niet dat ik kon klimmen, en ik vraag me af hoeveel delen van mezelf verborgen zijn op plaatsen, waarvan ik dacht dat ik er niet naar toe kon”

Een mooie gedachte voor onderweg, die ik graag met jullie deel. Vandaag is het een korte afstand, omdat de weg naar Bruma 32 km is, en er verder geen herbergen zijn. We starten in de heerlijke koelte van 19 graden. Ook Betanzos ligt aan een zeearm en we beginnen met een steile klim naar 200 meter. Het is nog een beetje mistig als we starten.

Aan de weg op een hoog gebouw zien we deze Maria, boven ons uit torenen. Een beeltenis Maria, zoals ze in Lourdes wordt uitgebeeld.

Zo gaat het 2 km steil omhoog. We zijn blij dat het nog koel is. We zweten nu al enorm.

Het klimmen wordt beloond…….We genieten van onze vergezichten.

Even uitblazen en op ons wachten. We blijven als groep fijn bij elkaar en wachten waar het nodig is.

We hebben paden en wegen door eucalyptus bossen. Die zijn aangeplant in dichte rijen.

Na 8 km zijn we bij het kerkje San Esteban. Hier in Spanje zijn er bovengrondse kerkhoven. Per familie in een soort familiehuizen, versierd met ornamenten. Met de zon precies achter de klok, zo wordt het bijna zwart/wit.?

Na dit kerkje loopt de route volgens het boekje van John Brierley over een pad ver van de grote weg vandaan. Nou…niet dus. Een verandering van de route en die laat ons nu 4 km langs de weg lopen. Waarom zou je zeggen? De boeren die niet meer willen dat je over hun land loopt…..of een café baas, die zegt: laat de Camino hier langs komen. We denken het laatste. Tot onze grote verrassing vinden we een café. Dat is een onverwachte koffiestop.

Nog een klein stukje en dan komen we Presedo binnen.

Goed opletten als je er wilt slapen. Het is van de route af en niet goed gemarkeerd….Het gebouwtje is prachtig beschilderd. Die vermoeide voeten, zouden die van mij kunnen zijn.

Op naar het nabijgelegen café Xente no Camino. Lekker op tijd. We eten daar tussen de middag. Heerlijk in de schaduw. Inmiddels is het warm, maar we hebben in de ochtend koelte de wandeling kunnen afronden.