2 augustus, 16 km, heet weer, 31 graden
Yes! Gisterenavond is de bagage van Patricia, Joke en Riet gelukkig aangekomen. Wat waren ze blij. En tegelijkertijd vroegen ze zich af, waarom heb ik zoveel bij me….. Het is echt zo:”Wat je thuis laat is meegenomen”
Vanaf onze overnachting hadden we een schitterend uitzicht over de Rio de Ferrol en een zonsondergang met zicht op het kerkje, San Martin de Xubia.
En dit is net voor zonsopkomst, vanaf mijn slaapkamer. Zo wil je toch wel de dag beginnen?
Vanaf Neda naar Pontedeume maken we kennis met pittige heuvels.
Die vallen niet mee met heet weer. We hadden om 7 uur willen vertrekken, maar het ontbijt was vanaf 8 uur en zo waren we om 8.30 op pad. Gezien de afstand van vandaag lijkt het te doen.
Op weg naar Fena zijn de eerste kuitenbijters te vinden. Hier zijn vele wegen aangelegd. De Camino Ingles loopt over rustige wegen, ver van de snelweg af. Het mooie ochtendlicht, geeft zelfs aan deze snelwegen een zachte kleur.
Bovenaan zo een top is het goed “stoppen”. Een muurtje nodigt uit om even te gaan zitten.
In Fene vinden we na 1 uur lopen een bar. Toch al tijd voor koffie. Dat is net voor de grote stijging. Riet en Joke dachten drinkyoghurt te hebben gekocht….blijkt het slagroom te zijn. Ik had ook niet goed gelezen in de winkel en had het niet opgemerkt.
Naar de top lopen we door eucalyptus bossen. Het is hier droog en je ruikt de eucalyptus alleen als je de vruchten ruikt. De Camino palen wijzen de weg, erboven op zijn steentjes gelegd. Dat doen de pelgrims, we voelen ons verbonden.
Sinds vorig jaar is de Camino Ingles hier veranderd, vanwege snelwegen. Waar de Camino eerst aankwam bij het mooie palmenstrand, loopt die nu boven langs Cabanas. Zie rode lijn. Ik had me helemaal verheugd op een duik en het terras op het strand. Ach ja…het loopt weleens anders.
Nog even de brug over en we komen in Pontedeume aan.
Inmiddels is het heet en we zoeken een plekje in de schaduw. Mmm, dat smaakt. Een cerveza con lemon grande gaat er zo in.?
We worden verwend. Tapas van kleine sardientjes, met kop en staart. Inmiddels weet ik dat je die zo kunt eten. Ogen dicht en eerst de kop….dan hoef je niet meer naar die oogjes te kijken.
Morgen willen we echt om 7 uur vertrekken. De zon komt op om 7.20 uur en om 7 uur is er voldoende licht. Dadelijk even uitzoeken of we ergens zo vroeg kunnen ontbijten of we starten met brood in de hand, om de eerste 10 km in de koelte te kunnen lopen….
Wat een mooie route Mieke, bijna was het gelukt om hiervan te mogen genieten…..
Is ook mijn ervaring, je neemt altijd teveel mee, toch wel fijn dat jullie rugzakken zijn gearriveerd dames.
Geniet ervan om samen onderweg te zijn, geeft een mooi gevoel.
Buen Camino?
Liefs Tiny
Lieve dames,
Wat ziet het er prachtig uit en wat was ik graag met jullie meegewandeld. Ik heb hier in Nederland momenteel een hele bijzondere Camino te lopen, met mijn gezin en familie. Een loodzware, maar bijzondere tocht. Emotioneel en waardevol. Fijn dat ik jullie zo wel kan volgen. Ik geniet van de verhalen en foto’s en loop in gedachte met jullie mee!
Heel veel liefs, Esther
Hallo Ester , ik ken je familie situatie niet , maar ik wil je even een hart onder de riem steken dat je moment er zeker nog komt. Keuze maken is op het moment als je ergens voor getraind hebt of iets gepland had nooit leuk ,maar nadien merk je pas wat dat voor je betekend heeft. Rianne …
Dank je wel Rianne. Er was geen sprake van keuze. Het was vanzelfsprekend dat ik niet mee zou gaan op de Camino. Ik heb vandaag mijn lieve schoonvader begraven, een loodzware maar prachtige waardevolle dag, precies twee weken nadat hij plotseling een hersenbloeding kreeg. Ook van de tocht naar deze dag toe had ik geen moment willen missen. Hoe zwaar en verdrietig ook. Zo bijzonder om zo’n proces met je geliefden door te maken en te kunnen delen.
Mijn Camino komt nog wel. Ik weet al waarom het zo moest zijn. Ik heb er vrede mee! Esther
Mijn condoleance voor het overlijden van je schoonvader . Nee inderdaad das geen keuze !!
Dan komt er voor jou zeker nog een Camino. Ikzelf wil ook nog eens en Camino lopen!! wie weet komen we elkaar tegen. Wens jou en je familie veel sterkte.
Mieke nu alweer op pad hersteld van je blaren tijdens de 4-daagse. Mooi dat de afstand er niet toe doet hoeveel je loopt om Santiago te bereiken. En wat een avontuur al meegemaakt in deze Camino .
En fijn dat de spullen gearriveerd zijn tis altijd afwachten of het goed komt .
wens jullie weer een mooie dag morgen..