Verslapen?

13 juni, 21 km, zonnig 25 graden, Leon – Villar de Mazarife

Ik was van plan om 6 uur te gaan starten en was toevallig om 5.15 uur wakker. Komt goed uit zou je denken….maar ik had geen zin om op te staan. Dat gebeurt me eigenlijk nooit, ik hou ervan om met zonsopkomst buiten te zijn. Ik geef eraan toe om te blijven liggen en wordt zomaar een uur later wakker. Nu had ik wel zin. Kom maar op met deze volgende wandeldag. Het café om de hoek was al open, dus ik kon starten met koffie en ontbijt. Mijn dag is weer goed begonnen.

In Leon voor het Parador, zit deze pelgrim geduldig te wachten, op Mieke die vandaag 1 uur later vertrekt. Het is nog maar 9 graden, heerlijk weer.

Het duurt erg lang voor ik Leon en Virgen del camino uit ben. 7,5 km door de stad lopen. “Borring” zeggen de Engelsen. Vervelend. Wat scheelt dat met hoe ik het ervaar. Als ik iets niet kan veranderen, probeer ik er geen last van te hebben en dat lukt. Ik geniet ook van de ontwakende stad. Deze moderne kerk ligt vlak voor het punt waar pelgrims kiezen voor Villadangos of Villar de Mazarife.

Hier staan pelgrims te twijfelen, welke weg kies ik?

Ik ga links af en dat is een mooie landweg.

Ik ontmoet Guillaume en Lisa en we hebben fantastische gesprekken. Beiden hebben hun baan opgezegd en hopen te ontdekken wat ze willen gaan doen. Ik vertel over mijn doel: verwonderen, verdiepen, verrijken. Deze gesprekken helpen me verder om mezelf beter te leren kennen. Ook zien en ervaren waarom anderen de Camino lopen en er ook op die manier te leren kijken. Ik mocht Lisa helpen met Reiki voor haar zere enkel.

Ook vandaag zit het in kleine dingen.

Het Angelica kruid tegen een strak blauwe lucht.

Een achtergelaten schoen op een Camino paal tussen mijn geliefde klaprozen en het geel van mosterdplanten.

Een hagedis, die denkt weg te kruipen achter een grassprietje. ? Hij lijkt wel boos.

Helaas is de bar in Chozas dicht. Ik pauzeer hier wel even. Het is toch 2 uur later en heb nog 5 km te doen. Over een hele rechte weg naar Villar de Mazarife.

Agnes uit België loopt het laatste stukje met me mee. We kiezen voor een 2 persoons kamer met stapelbed. Ik mag boven slapen.

7 reacties op “Verslapen?

  1. Mieke, wat maak je er een prachtige tocht van! Mooi binnenin je maar ook mooi rondom je! Prachtige hagedisfoto trouwens!

    Goeie reis nog!

  2. Ha ha een beetje verslapen op je Camino , klinkt leuk !!
    Wouw die foto van de hagedis !! Dat is wat wandelen bijzonder maakt net op tijd de mooiste dingen zien. Mooie dag weer geweest Mieke en je hebt weer iemand met Rieki kunnen helpen. Dat moet je goed doen .. Ontvangen toch , geven en delen samen. Mooie dag weer morgen . Goede nacht ???

  3. Lieve Mieke,
    En nu nog een paar weken en dan Santiago!!!
    En een kleinkind . Zo bijzonder allemaal.
    Wat maak je veel mensen blij met jouw blog, ik geniet er zo van. Heel veel mooie dagen en het gaat je lukken .Lfs.Lfs.Marijke.

  4. Hallo Mieke,
    Ik heb bij jou aan tafel gezeten samen met Geertrui in de Herberg San Martin vorig jaar september, jij had de Primitovo gelopen en ik de Portugues. Ik volg jou op deze Camino en leer heel veel van je posiviteit en het zien van zoveel dingen waar ik voorbij zou lopen. Zo inspirerend!! Ik heb de Camino Frances in 2015 gelopen in het najaar en jouw verhaal inspireert mij om, met name de Meseta, nog een keer over te doen in juni, zoveel kleuriger en groener. Wens je nog heel veel mooie Camino dagen!
    Lieve groet Janneke

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.