2 juni 20 km Bewolkt en droog, later regen, Granon – Tosantos

Wat is dat eigenlijk…uit je comfort zone komen? Iets gaan doen wat je liever niet deed of niet durfde en toch gaat doen…Bij mij was het het slapen op een matrasje van 5 cm, die meteen naast die van een ander liggen. En wat heeft het me gebracht? Een fantastische ervaring. Met alle pelgrims samen koken, afwassen en later een dienst met gebeden en gezang in de toren van de kerk. Tot slot werd een kaars doorgegeven en ieder kon zijn intentie noemen. Ik heb even stil gestaan bij het overlijden van Lion op 11 mei tijdens zijn camino, de broer van Johan. Fijn dat ik dat kon delen. Jong, oud, van alle nationaliteiten. Iedereen deed mee. Het heeft me goed gedaan. Verrijkt met nieuwe ervaringen. Ook dat is Camino voor mij. Heel mooi was dat iedereen elkaar omhelsde. En echt…dat slapen op zo een dun matrasje met velen naast elkaar viel me mee.

In de toren van de kerk is dit mooie glas in lood te zien. Een pelgrim op weg. Wandelstok bij zich en de schelp als kenmerk. Ik voelde me gezegend.

Vanaf Granon heb je direct een mooie daling. Ik heb me altijd afgevraagd hoe dat zou zijn met zo een karretje. Deze man uit Finland zegt dat het heel goed gaat. Hij heeft alleen een gewicht van 3 kg op zijn heup.

Nog even afscheid nemen van Maud, Brigitte and Marion. Die lopen ruim 25 per dag en zijn me voor. Mogelijk tref ik ze in Burgos weer.

Daarna volgt een saai pad langs de N120. Alleen in de verte zijn wat heuvels te zien. Hier zie je Redecilla net even in de zon liggen.

We komen in Castilla Leon. Een indrukwekkend hoog bord met alle belangrijke plaatsen. Bovenaan is Santiago te zien.

In Belorado is een festival te zien. Ik kies een terrasje om even hiervan te genieten.

Dan ga ik naar Tosantos. Hier verblijf ik weer in een parochiële herberg en raad eens wat….matrasje op de grond. Ben benieuwd naar de ervaringen deze keer.