26 juni, 21 km, Mercadoiro – Ligonde, nevel, lichte regen 20 graden

Dat wil ik weleens meemaken, dacht ik. Overnachten in “La Fuente” de herberg van Ligonde. Er kunnen maar 8 pelgrims slapen en het wordt gerund door een christelijke organisatie. Wat dat betekent wist ik niet…. Ik kan dadelijk naar “reflectie” en daarna een 1 uur durende film van Jezus. Dat lijkt me we een beetje veel van het goede, ik zie straks wel wat ik doe. Het is geen verplichting, werd erbij gezegd. We krijgen een tekst met de symbolen van de Camino. Dat is voor mij de reflectie. Zie verder in het verslag.

Het is in tegenstelling tot gisteren mistig en er valt een soort nevelregen. Het zicht is beperkt. Ik ga opgewekt op weg naar Portomarin

Portomarin is volledig herbouwd op een heuvel, aan de overkant van de brug. Door een stuwmeer ligt het oude deel helemaal onder water. Deze keer is de oude brug en oude gebouwen niet te zien. Vorig jaar, bij droogte, was alles goed te zien.

Dit is de nieuwe brug over Rio Mino.

Aan het einde van de brug kun je Portomarin bezoeken. Dat sla ik deze keer over. Je krijgt wel een idee hoe hoog die trap is. Aan het einde van een hete dag, valt dat niet mee.

Na Portomarin volg ik geruime tijd een pad langs de weg. Het is echt druk, ik schat dat er 300-400 mensen onderweg zijn. Palas de Rei schijnt vol te zijn (volgens wat ik hoor..)

Vandaag zit het genieten in de kleine dingen van de natuur.

En van de ontmoetingen. Een blinde man zet een stempel in je pelgrimspaspoort. Je houdt zijn hand vast, zodat hij de stempel op de goede plek zet.

Of hier bij Ligonde. Een man nodigt de pelgrims uit om zelfgemaakte kaas te kopen bij zijn vrouw. Hij roept de pelgrims, zij verkoopt. Dat kwam heel goed uit, want ik had geen boodschappen voor de lunch. Zij had ook wat brood voor me. Een mooi Camino kadootje.

Vlak daarna is herberg “La Fuente”

Daar is het dan: de flyer van de 5 symbolen:

Tot slot: reflectie, met de symbolen van de Camino.

De gele pijl: geeft de richting aan. Als we ze vinden, zijn we vol vertrouwen. Naar wie kijk jij om je te oriënteren?

Rugzak: tijdens de Camino ontdek je wat alles weegt en wat je thuis had kunnen laten. Wat kun jij uit je rugzak halen om je reis lichter te maken? Wat draag je onnodig mee? ( Dit kan ook iets zijn wat je emotioneel belast)

Pleister: dit staat symbool voor de pijn/pijntjes die iedereen kent van een Camino. Er wordt wel gezegd, geen Camino zonder pijn. Hoe leer je lopen met wat pijn doet in je leven? Kun je toch doorgaan?

Wandelstok: iedere pelgrim heeft weleens hulp nodig. Bv mensen die je helpen als je moe of gewond bent. Op wie kun jij rekenen als je hulp nodig hebt? Wie is jou wandelstok of voor wie kun jij er een zijn?

Jacobsschelp: dit staat symbool voor de veranderingen, die je hebt ervaren door de Camino. Welke veranderingen heb jij ervaren?