10 juni, 24 km, koud 13 graden,motregen, Terradilla de los Templaros – Bercianos

De afgelopen dagen heb ik enthousiast verteld over de prima herberg Via Trajana in Calzadilla. En dat die over een hele mooie landweg gaat. Zelf had ik nog niet gereserveerd, in gedachten houden dat er altijd wel een plekje voor mij is. Op het keuzemoment zou ik beslissen of ik langs de originele route langs de weg of de mooie landweg zou gaan. Even voor de zekerheid bellen of er nog een plekje is……. Niet dus! Alle enthousiast gemaakte pelgrims zijn me voor. Dan ga ik naar Bercianos en vind een kleine privé kamer. Prima nu voor mij, want ik kamp nog steeds met een vervelende kriebelhoest in de nacht.

Het traject na Terradillos loopt over een licht glooiende landweg. Ook in het sombere weer prachtig om te zien hoe die gekleurde regenpakken zich voort bewegen.

Wie de Camino francais heeft gelopen, kent ook wel deze ondergrondse huisjes. Het blijken opslag plaatsen voor de wijnen te zijn.

Vandaag bereik ik de provincie Leon. Van oudsher staat dit beeld op de grens.

Sahagun lijkt dichtbij nu. Vanaf dit punt is het zeker nog een uur lopen.

Dagelijks ontmoet ik nu de Spaanse Ana. Ze vertrekt altijd ruim voor mij, maar vanwege een scheenbeen ontsteking doet ze het heel rustig aan. Laat haar rugzak vervoeren en zo mogelijk kiest ze voor kleine afstanden. Ze zegt: ik geniet nu veel meer van de omgeving, nu ik het langzaam aan moet doen. En…..ik ga het thuis ook rustiger aan doen. Dit heeft deze Camino me geleerd. Je krijgt wat je nodig hebt, soms zijn de lessen door pijn.

Na 12 km ben ik in Sahagun. Tijd voor een pauze en boodschappen. Ook op zondag ochtend is er een winkel voor de pelgrims open. Op deze plek tref ik weer een aantal pelgrims vanuit de herberg. Ook Sigrid en zij loopt een stukje met me mee. Ze bedankt me nog even voor alles wat ik voor haar heb gedaan. Ik ben me niet zo bewust van wat ik voor haar beteken. Zij is er ontroerd van. Ze zegt me dat ik blijdschap geef en ruimte creëer voor haar plannen. Dankbaar neem ik die complimenten in ontvangst.

Een schaapskudde midden op het pad. We gaan maar even aan de kant, dan lopen de schapen wel door.

Na Sahagun is het weer een echt Meseta pad. 10 km rechtdoor langs de weg. Ik wen eraan en de 2 uur lopen, zijn zo voorbij. Bij mij scheelt het, als ik uitreken hoe lang ik er over doe. Zo hoef ik nooit te denken, ben ik er nou nog niet.

Dat etappebiertje heb ik weer verdiend.

Nog 2 dagen en dan ben ik in Leon. Laat die bergen maar weer komen. Volgens de weersvoorspelling wordt het overmorgen beter weer. Daar zie ik erg naar uit. Het is zo koud dat buiten zitten na aankomst niet mogelijk is.