Zondag 27 mei 2018, 12de wandeldag van Armenteira naar Vilanova de Arousa. 24km en 20 graden. Zon en wolkjes.

Gisteren teruggelopen naar het Monasterio om bij een restaurantje aan het pleintje ervoor een etappedrankje te drinken en te gaan eten. De pater die Ilse’s medaillon gezegend had zien we lopen en hij draagt een petje onder de kap van zijn monnikspij, een moderne man. In de auto voor het klooster worden koekjes verkocht. Wat een contrast, zo’n mooie oude toegangspoort en een klein vrachtwagentje.

We hebben weer een pelgrimskeuzemenu wat prima was en zijn al vroeg klaar met eten. We lopen terug en Meike denkt dat het langs de weg sneller is dan langs het water en ze daagt ons uit. We zien haar best snel langs de weg lopen en inderdaad is ze als eerste bij het hostel.

Even met thuis bellen en wat praten met een Duitse vrouw en een Oostenrijkse man en dan het bed opzoeken. Het is nog rustig maar dat duurt niet lang. Enkele Portugezen zijn in de slaapzaal en praten daar vrolijk verder totdat Ilse er genoeg van heeft. Wat later komen de andere Portugezen die, ook al is het dan zachtjes, ook praten en lachen. Ik luister wat muziek en als ik slaap krijg probeer ik naar de symfonie van snurkgeluiden te luisteren die mij in slaap brengen. Uiteindelijk heb ik 3 uur geslapen en om 5 uur loopt er een wekker af die de bezitter schijnbaar niet hoort. Ik blijf nog een uurtje liggen en sta dan op. Frans, Ilse en Meike zijn ook al wakker en om 10 voor 7 vertrekken we.

We lopen de steen en waterroute, het eerste deel van de etappe van vandaag. Best een beetje donker nog onder de bomen, we zien net voldoende om veilig te kunnen lopen. De route is prachtig. Wel steeds opletten waar je je voeten zet en omdat het veel omlaag lopen met stenen is mag ik een wandelstok van Frans lenen. Fijn voor mijn knie en evenwicht.

We stoppen na 7km voor een ontbijt. In het hostel kon je wat uit automaten halen maar wij hebben liever echte koffie en vers brood en dat kunnen we nu kopen. Onderweg zien we regelmatig de andere hostelbezoekers. Als we op een muurtje onze lunch eten komen de Portugezen langs en Ilse vraagt naar hun Portugees lied. Ze gaan het voor ons zingen.

Wanneer we na 24km een hospedaje zien informeren we naar slaapplaats en dat is er. Mooi, slapen we vannacht bij Luz de Luna en niet nog een avond bij de Portugezen. Later blijkt dat deze vandaag al op de boot naar Padron zijn gestapt. Deze boot nemen wij morgen, schijnt een iets kleinere boot te zijn dan die op de foto.

We hebben weer lekker tijd voor onszelf en hoeven morgen pas om half 2 op de boot te stappen. Lekker aan het strand liggen, een stukje langs de kust wandelen voor boottickets, douchen of badderen, wasje doen, op het terras of het balkon zitten of even slapen, alles kan vanmiddag nog en morgenvroeg ook zeeën van tijd. Een beloning voor ons als pelgrim. Ook kunnen we uitslapen. Het ontbijt is pas om 9 uur.