13 april, 15 km, zonnig, 12 graden, Arfeuilles – Saint Clement
De etappe is eigenlijk van Arfeuilles naar Lavoine en dat is 33 km met een hoogteverschil van 600 meter. Ook zijn er niet veel overnachtingsadressen en daarom had ik de keuze gemaakt om tot Saint Clement, 15 km te gaan. Het voelt als een rustdag op een slakkengangetje. “Een slak weet meer van de weg dan een haas”.
13 km staat er. Dat zou de blauwe stippellijn zijn. Ik volg vandaag de GR3 en dat is de donkerblauwe lijn. Hiermee komt de etappe uit op 15 km.
Van Arfeuilles op 400 meter gaat het gestaag omhoog naar 600 meter. De zon schijnt, ik zie zwaluwen, vlinders, bloemen. En een prachtige natuur hier in de Auvergne.
Elke stap genieten. Met de zon in de rug bergopwaarts.
Daarna ga ik langzaam dalen naar weer terug tot 460. Vooral met stijgen kom ik mezelf tegen. Dan gaat het niet zo snel als ik zou willen en dan lijkt het of ik niet vooruit kom. Ik moet mezelf dan haast tot de orde roepen…”kleine pasjes, en tempo omlaag” dat terugschakelen is soms lastig. Als ik buiten adem ben, realiseer ik me pas dat ik veel te snel wilde gaan. Voor de 2e stijging, ik was al 2 uur onderweg, zie ik plotseling krukjes van hout. Uitnodigend om te gaan zitten. Pauze tijd…
Dan begint de stijging naar Chargueraud. Bijna elke stap een ander uitzicht.
In het dorpje Chargueraud is een schuilplek en wc voor de pelgrims. Een Abri de Pelerin heet dat hier in het frans. En hij wordt nog schoon gehouden ook. Fantastisch!
Vanaf die hoogte daal ik af naar St. Clément. Dat vind ik altijd weer een mooi moment. Vanuit een bos komend en dan in het dal een dorp zien liggen.
Ik overnacht niet in St. Clément. Daar ben ik opgehaald door de eigenaar van een hotel , Auberge du Precontent (5 jaar geleden bij “ik vertrek”). Morgen word ik weer teruggebracht. Dan ga ik 500 meter alleen maar stijgen, 18 km lang. Ik ben benieuwd….
Geweldig Mieke wat een mooie route is dit. Dat is echt genieten.
Mieke een mooie route en wat heerlijk dat je niet meer door de modder hoeft.
Ik heb bewondering voor het lopen over stijgende paden, soms lijkt het dan of er nooit een eind aan komt. Maar als je boven bent kun je zeggen, het was een hele klim, maar de moeite waard. En wij genieten van je mooie foto’s.
Zo dat was een mooie dag , prachtig die foto’s . En op je gemak en dan nog ga je te snel .!! We hebben toch allemaal een bepaald thempo denk , dan is het goed dat je dat aan kunt voelen . Wens je een goede nachtrust en voor morgen een mooie dag . En je kunt het hoor gewoon stap voor stap…
Die slak komt ook de heuvel op Mieke, de ene voet voor de andere en je loopt (Gerard van Maasackers). En met iedere heuvel word je lichaam en conditie sterker en plots is daar ’t hooray moment dat je omhoog gelopen bent zonder te stoppen of buiten adem te raken.
Langzaam lopen is ’n bonus voor je volgers, wij mogen zo ook langer meegenieten. Dank je wel daarvoor!