19 april, 22 km, 24 graden, Auberge Jas de Mas – La Chapelle en la Faye
In het dorpje Ferreol was een kerkje open, zodat ik een kaarsje kon aansteken, voor Sjoukje, Erica en de zwager van Monique. 3 personen die de afgelopen 3 weken zijn overleden tijdens mijn wandeling. Ik wens mijn vriendinnen Carla, Monique en Leanne veel sterkte. Ook steek ik een kaarsje aan voor Garry die net is geopereerd en voor Frans die een hartfalen heeft gehad en gereanimeerd is. In gedachten ben ik bij hen.
De Auberge Le Jas de Mas heeft een fantastisch concept voor de pelgrim. Slapen in een slaapzaal met andere pelgrims in een soort kasten en een voortreffelijk diner en ontbijt. Voor mij een dikke 10! Hier onder gezellig aan het diner met François en Olivier, die al een week dezelfde etappe nemen en Alain die tegengesteld loopt.
Na de dagen van overweldigende uitzichten was het vandaag een dag van bezinning. De wandeling is vooral door het bos en de tekst van Habe Kerkeling kwam naar voren. De weg weerspiegelt je levensweg. Je gaat door alle emotionele uitdagingen. Die heb ik gevoeld vandaag…
Het is toch gek, als ik ver om me heen kan kijken, is er minder ruimte voor mijn eigen reis naar mijn binnenste. Daarentegen in het bos gaat het vanzelf. Geholpen door de mooie bomen die ik zie.
Wie mag er op mij leunen? Wat kan en mag ik voor een ander betekenen?
Wat er ook is, er komt altijd weer licht, ook in donkere tijden…..
En deze bomen, is het er 1 of zijn het 4 ineengestrengeld? Is dat beklemmend of voel je er juist steun van?
Ook zijn er wijdse vergezichten. Lieflijke heuvels. Vandaag bijna steeds tussen 1300 en 1100 meter.
En ook voorjaar. Velden vol met narcissen. Hier en daar zie ik mensen ze plukken. Ik ken deze bloemen niet, maar vind ze prachtig.
Wat een heerlijk weer vandaag. Zoveel zon en direct vanochtend al meer dan 10 graden. Ik geniet ervan. Rond 16 uur kom ik bij de gite van La Chapelle en Lafaye aan. Gelegen boven een dal.
Lief, Mieke, die kaarsjes, steek dan morgen nog maar een kaarsje aan voor een jonge vader!!!!!!
Lieve Mieke wat een prachtige dag was dit weer ik geniet met je mee geweldig. Ik blijf voorlopig nog bij je en mee genieten van je mooie reis. Ik heb van de week gehoord dat ik nog maar 3 maanden tot een half jaar te leven heb dat was een harde klap die ik niet zag aan komen. Met je aankomst in de Compastella ben ik er denk ik nog wel bij. Liefs Jans.
Prachtig Mieke , met die kaarsjes ga je toch wel even naar je binnenste !! denken aan de ander dat voelt goed, als een omarming net als die boom, kom ik geef je een knuffel samen zijn jij en je binnenste 1″” toch!! Ze laten het licht voor je schijnen door de bomen heen. morgen weer een mooie dag !!